Pharmacie en France - Franse apotheken, een paar vraagjes

Ik ben voor de Nederlandse staat, omdat ik verdragsgerechtigd ben, een hele dure. In mijn oude woonplaats, 1000 inwoners, kon ik lezen en schrijven met de pharmacie en diegene die daar de leiding had/heeft. Nu woon ik in een plaats met 7500 inwoners en kom ik regelmatig wit heet de pharmacie uit.

Nieuwsgierigheid:
Wat is de handelsmarge voor een apotheek op een doosje Paracetamol van € 2,18 ?
En wat is de handelsmarge op een verpakking Zytiga van € 3.000,- ?

Vragen:
Heeft de apotheker het recht uit een doosje Abstral er twee uit te halen,
omdat het recept 28 dagen aangeeft terwijl er 30 pilletjes in een doosje zitten?
Zo ja, dient de apotheker er dan 28 of 30 af te rekenen. Hij rekent er 30 af.

Heeft de apotheker het recht, of de plicht,
om minder pijnstillers af te geven als de dokter voorschrijft?
Ik gebruik Durogesic.
Dat is een op Fentanyl gebaseerde pleister die het 3 dagen doet.
Door het zeer krap verstrekken heb ik geen enkele reserve.
Door vakantie van mijn huisarts duurt het 32 dagen voor ik weer een recept krijg.
Daarom heeft de huisarts op mijn dringende verzoek
op het recept van vandaag gezet: 3 doosjes
De apotheek weigert en geeft mij 2 doosjes = 10 pleisters = 30 dagen.
Deze keer dus niet alleen géén reserve maar twee á drie dagen pijn.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20180719, Gezondheid, Sport en Spel, Overheid

Reactie van Jeannette op 22 Juli 2018 op 15.27: Ik vind het een 'schijn' gevoel van zekerheid dat de arts biedt door de bloeddruk, hartslag en longen / hart te beluisteren biedt.
Ik ken een arts die doet dat standaar bij elk bezoek, ook al kom je voor een zalfje voor je aambeien; gevolg; een ernstige hartritme stoornis hoort hij niet, zelfs een kankergezwel dat niet te missen was heeft hij gemist...
bloeddruk, hartslag, het zegt maar weining hoor en is ook een momentopname.
Moet ik echt elke 3 maanden naar mijn huisarts voor bijvoorbeeld cholesterolverlagers terwijl er verder niets aan de hand is? Of een hormoontherapie na borstkanker? Allemaal weinig zinvol, een telefonische herhaal recept is dan echt wel makkelijker.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 22 Juli 2018 op 16.59: Frits, ik ben het helemaal eens met Janny. Twee van de 17865 leden hebben een aanmerking gemaakt op je reactie. Dat is dus 0,000000000000000000000000000000000000000000001%. En daarom reageer je niet meer? Iets steviger in je schoenen staan, want ik vind je verhaal best interessant. Het laat zien dat het franse systeem van papieren recepten ook voordelen heeft.

Je krijgt hier van de röntgenopnamen die in een ziekenhuis worden gemaakt ook altijd alle foto's mee. In het begin vond ik dat vreemd, want die krijg je in Nederland niet, maar inmiddels ben ik er aan gewend.

Reactie van Ingrid de Eerste op 22 Juli 2018 op 22.16: Janny van Kees, er is niks mis mee om geregeld door een arts onderzocht te worden. Hoge bloeddruk kan ritmestoornissen geven waarvan de meest voorkomende boezemfibrilleren is. Niet direct dodelijk maar een rottige afwijking met grote kans op CVA. Daar kom je alleen maar achter als naast de bloeddruk ook de pols gevoeld wordt. Niet om te tellen maar om een irregulaire pols op te sporen.
De huisartsen hier zitten in de tang van de SECU en kunnen weinig anders doen.

Reactie van Janny O. op 22 Juli 2018 op 22.32: Ingrid,

Hoe geregeld wil jij door een arts onderzocht worden? Iedere drie maanden is voor iemand die alleen een iets te hoge bloeddruk heeft gewoon onzin. En hartritmestoornissen hebben zoveel mensen, terwijl ze daar totaal geen problemen mee hebben (Ik heb het niet over de gevaarlijke varianten). De dokter hoeft het bij mij niet te constateren, ik weet het zelf wanneer het zover is.

Als je zegt dat ze in die tang zitten van de SECU, hoe kan het dan dat ik voor een jaar aan recepten gekregen heb?

Een ander belachelijk dingetje: Je hebt bij de minste groepsactiviteit (Yoga) al een sportkeuring nodig, ieder jaar weer uitgevoerd. Wat een schijnveiligheid. Bij veel huisartsen zijn 10 kniebuigingen genoeg om het papiertje te krijgen. Dat het niet verkeerd is om je af en toe, maar dan wel goed, te laten keuren als je intensief sport, ben ik het van harte mee eens.

Janny

Reactie van Frits Jansink op 22 Juli 2018 op 23.01: Theadora Besse , het is niet om stevig in de schoenen staan , maar ik hoef geen stomme opmerkingen endat om een vergelijking te maken . Ook wij hebben het van de foto,s van het ziekenhuis meegemaakt die in het buitenland waren gemaakt , alleen hier in Nederland wilde de dokter er helemaal niet naar kijken , verder zal ik er niks over zeggen anders krijg ik weer een onweersbui over mij heen . wil alleen maar zeggen zoals het voor een aantal jaren geleden was . kijk hier maar eens naar : https://www.zorgvisie.nl/nederlandse-zorg-is-nummer-40-van-de-werel.... , maar verder maar geen discussie hierover , heeft gewoon geen zin . Wat ik nog wel even kwijt wil ik denk dat de gezondheidszorg in Frankrijk echt zo slecht niet is , ook wij hebben in Frankrijk al genoeg gebruik gemaakt van de dokter en ziekenhuis .

Reactie van Ingrid de Eerste op 23 Juli 2018 op 11.24: Nederland balanceert altijd op het randje als het gaat om kosten/baten analyses in de gezondheidszorg. Kruideniersmentaliteit. Voor Janny van Kees/ boezemfibrilleren is een aandoening die veelvuldig voorkot in de generatie 60+. Het geeft veel ziektelast en kan eigenlijk alleen OPGESPOORD worden door de pols met de hand te tellen of de stethoscope in de algemene praktijk. Je kan wel bloeddruk meten met een apparaatje maar dan kom je de onregelmatige hartslag niet tegen. Vele CVA's zijn al voorbij gegaan die voorkomen hadden kunnen worden met een goede contrôle.
Verder ben ik eens met de certificaten voor yoga, bébé nageur of golf. Ik met mijn Nederlandse achtergrond vond het maar belachelijk maar ik kom er een beetje van terug. Ik ben bv medecin responsable van een trail van 17km in ons dorp. Ik houd toch altijd weer mijn hart vast. Een goede huisarts laat wel degelijk verder onderzoek doen. Bv fietsproef hoewel het niet alles zegt probeer je toch sluimerende hartproblemen eruit te halen. Eén van de organisatoren, boven de 50 jaar en roker, goede loper maar de huisarts wilde geen certificat afgeven als hij nog rookt. Er is dus toch enige selectie bij de poort. Trouwens de haut niveau sporters komen bij de sportarts terecht.

Reactie van Janny O. op 23 Juli 2018 op 17.13: Ingrid, ik zou het fijn vinden als je me niet meer Janny van Kees noemt. Ik ben namelijk helemaal niet van hem.

Daarnaast vind ik het prima als je hier college wilt geven, maar doe dat niet richting mij. Ik ben voldoende geïnformeerd over hart- en andere ziektes. En wat je schrijft over een "apparaatje" om bloeddruk te meten. Daar zijn inmiddels ook voldoende uitvoeringen die wel de onregelmatige hartslag aangeeft.

Volgens mij is lopen met roken nog altijd beter dan alleen roken (ik ben fervent tegenstander van roken, laat dat wel duidelijk zijn).

Je hebt het over een goede huisarts die wel een fietstest zou laten doen? Wanneer weet ik vooraf wat een goede huisarts is? Je moet in veel gebieden al blij zijn een huisarts te kunnen vinden. Laat staan dat hij/zij dan ook nog goed moet zijn.

En om nu weer te reageren dat de gezondheidszorg in Nederland niet goed zou zijn, dat bedoel je toch met je eerst zin? Ik kan van vreselijke missers in Frankrijk schrijven, maar ook Nederland ontkomt daar niet aan, net zo als alle andere landen. Het is en blijft mensenwerk en soms heb je gewoon dikke pech.

Janny

Overleden Reactie van Theodora Besse op 23 Juli 2018 op 17.43: Janny, als het "college" aan jou niet besteed is, dan zijn er toch heel veel andere lezers (waaronder ik) aan wie het wél is besteed? Ingrid richt zich tot jou, maar heel veel anderen lezen het ook en doen er hun voordeel mee. Ik heb dat tenminste gedaan met een "college" van Ingrid en doe er nog dagelijks mijn voordeel mee (niet letterlijk...).

Wat dubbele namen van leden betreft heb ik het ook altijd moeilijk, zoals met Janny en Kees. Jij zet er altijd heel duidelijk "Janny" onder, maar onder de leden van dit forum bevinden zich maar liefst 11 Janny's. Je reactie klinkt nogal kattig, terwijl ik zeker weet dat Ingrid het goed bedoelt en zeker niet letterlijk.

Reactie van Janny O. op 23 Juli 2018 op 18.26: Theodora en anderen,

Ik heb er moeite mee als er al aangenomen wordt dat het in Frankrijk beter is met de gezondheidszorg als in Nederland, en misschien ook wel België. Dat heb ik in mijn laatste alinea al duidelijk gemaakt. En zoals ik ook eerder schreef, als ze het wil vertellen, prima, maar het voelde voor mij "ik zal je wel even vertellen hoe het zit". En dat zat me dwars.

Janny

p.s. Die dubbele naam is gekomen doordat onze eerste post een vraag was, waar Kees ook onderdeel van was. Inmiddels heeft hij zich al lang teruggetrokken en hoort van mij zo af en toe wat wetenswaardigheden van dit forum.

En voordat ik het verzonden heb, de naam veranderd ;) Nu de foto nog een keer

Overleden Reactie van Theodora Besse op 23 Juli 2018 op 22.03: Haha Janny O., lachen! Leuke actie. Die foto kan zo blijven. Louiset-Spee heeft ook een foto van haar en haar man (neem ik aan). Op de meeste websites is het niet mogelijk om je gebruikersnaam te wijzigen, of slechts in overleg met de beheerder. Hier dus wel.

Terug naar je bezwaar. Het enige wat Ingrid schreef was: "Nederland balanceert altijd op het randje als het gaat om kosten/baten analyses in de gezondheidszorg. Kruideniersmentaliteit." Niets over de kwaliteit. Ik kan het alleen maar met haar eens zijn. NL regeringsbeleid: eerst de centen en dan de patiënt.

Waarschijnlijk was Ingrid al arts in Nederland en zij zal het dus nog veel beter weten. De gezondheidszorg in Nederland en Frankrijk vind ik overigens van vergelijkbaar goede kwaliteit. Frankrijk hoeft minder op de kosten te letten, omdat de basisverzekering maar 70% van de vastgestelde zeer lage basisbedragen voor medische handelingen vergoedt. De patiënt (of zijn aanvullende verzekering) betaalt dus zelf een groot deel bij. Daarentegen heb je in Nederland weer het jaarlijkse eigen risico, waardoor sommige mensen aarzelen om medische hulp te zoeken, net als in Frankrijk. Maar je hebt hier wel een speciale verzekering plus aanvullende verzekering voor arme mensen, de CMU en de CMU complémentaire. Dat kent Nederland niet.