Paspoorten ervaring in Bern

Tegenwoordig moeten wij als Nederlander in den vreemde naar een ambassade om een nieuw paspoort aan te vragen. Vroeger was het voor ons het consulaat in Toulouse of Bordeaux, al een wereldreis op zich, maar nu wordt het Parijs! Of een andere ambassade. Dat alles vanwege de bezuinigingen. Belachelijk natuurlijk!

Maar je kunt er lang en breed over praten, vragen of het anders kan (aan wie?), maar voorlopig zitten wij al sinds maart zonder geldig paspoort, dus daar moet wat aan gedaan worden.

Onze jongste dochter woont op 130 km van Bern, dus we besluiten tijdens onze vakantie daar naar toe te gaan. Eerst een afspraak maken, dat kan op vrijdagmorgen half elf. Vergeet niet àlle papieren mee te nemen, staat er bij de beschrijving. Hoewel ik vind dat er niet zoveel papieren nodig zijn. Van te voren pasfoto’s maken en die moeten ook héél  nauwkeurig. De fotograaf zit naast de ambassade.

We boeken een camping vlakbij Bern. Op donderdag gaan we er alvast naar toe, want we willen ruimschoots de tijd nemen en de andere dag al om half elf een afspraak, stel dat je de bus mist enzo. Vanaf de camping gaat er een gratis gele bus naar Bern Bahnhoff en vandaar weer een rode bus naar de ambassade.

‘s Middags besluiten we eerst polshoogte te gaan nemen en alvast de pasfoto’s te laten maken. Zijn we de andere dag niet zo gestrest. We nemen de tijd op dat we vertrekken; 10 min hadden ze bij de camping gezegd om te komen bij het Bahnhof. En dat klopt.  Gezellig ontspannend rijden we naar de stad. Vandaar bus nr.10, rode kleur, andere halte, dus zoeken. Maar we worden vriendelijk geholpen en lopen door en langs allerlei winkels en bedrijven naar de bus. Onderweg bedenk ik me, dat we helemaal geen Zwitserse franken bij ons hebben. Niet voor de foto’s, niet voor de rode bus en ook niet om even toch nog gezellig een kop koffie te drinken. Maar de credit kaart doet wonderen! Toch?

Het eerste loket werkt niet. Tweede idem dito. Dan bij de post. Daar kan ouderwets gewisseld worden, gelukkig.  Laten we 50€ doen, want wat moet je met alles wat je overhoudt? Genoeg voor pasfoto’s en koffie. Toch?

We vinden de bus en zeggen tegen de chauffeur waar we naar toe moeten en dat we niet weten hoe dat werkt met het systeem kaartjes kopen. Ikke niet weten, ikke buitenlander. De chauffeur kijkt even en gebaart dat we door kunnen lopen. Drie haltes verder komen we bij de ambassade aan. Eerst de fotograaf. Hij zei door de telefoon, duurt maar vijf minuten en dat klopt. Het is natuurlijk ook niets bijzonders, je kijkt in de camera, beetje links, beetje rechts, klik en het is gebeurd. Afrekening 58 Zw.Fr! Nou, dus ik kom niet ver met m’n 50 Franken. Gelukkig neemt hij ook Euro’s aan, dus het wordt 48€. VIER pasfoto’s p.p. vijf minuten werk ! We behouden onze pokerface, laten hem nog 2  €, want hij heeft geen wisselgeld en gaan naast hem in een café een kop koffie drinken.

We pakken de rode bus 10 weer terug naar het Bahnhof, lopen zo de bus in. Ikke buitenlander…..Trouwens iedereen loopt zo de bus in, wij vragen ons af, hoe het werkt.

Na de rode bus zijn we even de weg kwijt naar de gele bus. Als we het willen vragen aan iemand zien we een Reiksja fiets staan. Ach, laten we nog even toeristje spelen en de jongen fietst ons naar het Bahnhof.  We voelen ons echt twee plattelanders in die Grosse Stadt.

Dan de gele gratis bus naar de camping. We hebben er al met al twee uur over gedaan.

De andere dag vroeg op, half 8 en staan we al bij de bus om half 9. Nadrukkelijk staat in het reglement van de ambassade, dat als je te laat komt, de afspraak niet doorgaat. En dat is natuurlijk jammer, als je voor niets zou zijn gekomen. We nemen weer de gratis gele bus, dan overstappen bij het Bahnhof op de rode bus. We doen weer precies hetzelfde. Stappen gewoon achter in de bus in, doen als alle andere mensen, gaan zitten en doen net of onze neus bloedt. Omdat we natuurlijk veel te vroeg zijn, koffie drinken bij het cafeetje naast de fotograaf.

Na ruim een uur op twee koppen koffie per persoon en een citroen cakeje (afrekening 25 Zw.Fr.!) gaan we naar de ambassade. We zien al gelijk dat ze hier aan “ bezuinigingen” doen. Voor de deur staan minstens 6 spiksplinter nieuwe Audi’s met CD op hun nummerplaat. Tja, zelfs de secretaresse kan natuurlijk niet met een Twingo naar haar werk.

We kunnen gelijk terecht, zijn zelfs iets te vroeg. Vriendelijke mevrouw “fijn, dat u alles al kant en klaar heeft “ (tja, dat moest toch?)  Ik had al vage vermoedens, dat er zoals ALTIJD bij iedere Franse instantie, een papier zou ontbreken.  Na een minuut of 10 vinger op de plaats voor de afdrukken en afrekenen . Ik heb 300€ in de knip. “Nee, sorry, wij kunnen geen Euro’s aannemen.” Wat is dit nou weer? Een Nederlandse ambassade, waar men Nederlands spreekt, zou geen Euro’s accepteren? Je kunt zelfs bij winkels met Euro’s betalen in die Sweiss.

Mijn credit card dan misschien? Gewoon Vista. Nee, accepteren wij ook niet.

Even verderop is een bank. In de hoop, dat ik daar nu wel met m’n creditcard Franken kan opnemen, anders hebben we écht een probleem.

Gelukkig kan ik een bankoverval plegen en staan we binnen vijf minuten weer bij de ambassade. Even afrekenen: 326.50 Zw.Fr, ja, mevrouw, we sturen het ook nog op.

Even later staan we weer buiten. Al met al heeft het misschien twintig minuten geduurd. Onze oude paspoorten houden ze in, we hebben geen enkel identiteit bewijs meer. Maar krijgen een kopie van ons oude paspoort mee.

Terug met de rode bus n° 10. Terwijl we zitten bij te komen, zien we reclame van Ikea: : Wir haben est gemacht”. Tja, wij ook…..

Dan valt onze blik op een waarschuwing: wanneer iemand zonder geldig bus kaartje in de bus zit, kan hij worden beboet met 100 Zw.Franken en inname van zijn persoons bewijs. “nou ja, “zeggen we tegen elkaar, “dat hebben we toch niet meer, geen 100 Zw.Franken en géén persoons bewijs”.

Eenmaal op de camping zien we dat de middag maaltijd maar 13.50 Zw.Fr kost en maken daar gebruik van. Dàt valt dan nog mee.

’s Middags reken ik af op de camping. Twee nachten. Tja, in Frankrijk zou je ong. 17€ per nacht kwijt zijn, in het uitsterste geval 20€. Ik behoud m’n pokerface als ik 81 Zw.Fr voor twee nachten af moet rekenen! Kan wel met Euro’s. Gelukkig, en eventueel m’n Vista card.

Al met al hebben die paspoorten ons ruim 500 Zw.Franken gekost zonder de reiskosten.  Enfin, in ieder geval goedkoper dan Parijs. En we kunnen er weer voor tien jaar tegen.