Pas op met vakantie/seizoenswerk

Het is opgevallen dat er regelmatig Nederlanders zijn die een oproep doen voor vakantiewerkers, maar daar niet voor willen betalen.Vakantiewerk tegen kost en inwoning + zakgeld. Vaak wordt het geformuleerd als een vraag naar hulp voor de drukke periode.

Dit is een oproep aan alle toekomstige vakantiewerkers; Laat je niet uitbuiten!! Iedereen die in Frankrijk tijdelijk werkzaamheden verricht dient een schriftelijk arbeidscontract te krijgen en een daaraan verbonden minimumloon. Net zoals in Nederland trouwens. De werkgever kan daar bovenop voor kost en inwoning zorgen en daar een bepaald bedrag voor van het salaris aftrekken (Dit is allemaal geregeld in de code du travail).

Op we website van de franse ambasade wordt dit nog eens kort uitgelegd.

http://www.ambafrance-nl.org/france_paysbas/spip.php?article49

Het is werkelijk onbegrijpelijk dat deze praktijken nog bestaan.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

Woningen Algemeen

Volgende bijdrage >

Reactie van Yung Ching op 30 Januari 2011 op 16.20: ik ben bezig om reacties te verzamelen om die door te sluizen naar de inspection de travaille en control de fraude omdat ik daar regelmatig contact mee heb.U kunt mailen naar ycling@laposte.net

Reactie van Gerard Drikus op 30 Januari 2011 op 17.42: Ik wil hier even op reageren. Ten eerste het is zoals schrijfster hier stelt : 'werkgever' als er sprake is van werkgever, kost en inwoning aftrekken van het 'salaris'. En kom je dus op O uit. Waarom? Wie zegt er dat een vakantiewerker een hele dag moet werken? Misschien werken ze maar een halve dag... Maar wat ik nog het allerbelangrijkste vind, wordt in dit stuk overgeslagen: is dat het vantevoren duidelijk aangegeven wordt door VRAGER en dat degene die hierop ingaan dit volledig ZELFSTANDIG, en BEWUST kunnen besluiten en doen. Je doet net alsof mensen niet in staat zijn een eigen autonoom besluit te nemen. En daarbij Realiseer je je wel dat er mensen zijn die het prettig vinden om anderen te helpen? Dat er ook NIET ALTIJD sprake is van uitbuiting! Ik ken toevallig mensen die dit ook verzorgen en menigeen mocht willen dat ze zo'n 'baas' hadden. Want het is niet alleen maar kost en inwoning, vrije tijd, een gezellig uitje waarbij er vaak wordt getrakteerd vanuit de kant van de 'werkgever'. Dit soort vakantiewerk duidt meer op een uitwisseling op vrijwillige basis dan op uitbuiting waarvan degene die zich hiervoor aanmeldt zich nergens van bewust is. Die personen willen juist graag iets doen en betekenen voor een ander. In jouw stuk ga je alleen maar uit van de slechte kanten van de mens, terwijl er ook goede bedoelingen zijn. En dan nog moet je deze site gebruiken voor je zedepredikingen? ik zou zeggen: Verbeter de wereld en begin bij jezelf!

Reactie van D Brandt op 30 Januari 2011 op 18.07: Normaliter ga je uit van het goede v/d mens: Valt dat tegen, BAH!!!!

Nu ga je uit van het slechte v/d mens:Valt dat mee ,Hoera!!!!

Drikus, denk daar is overna

Reactie van jaap op 30 Januari 2011 op 22.17: @Ingrid.

Vrijwilligers die werkzaamheden verrichten voor een Stichting of Vereniging zijn NIET gewoon meeverzekerd.

De organisatie moet voor hen een verzekering afsluiten.

Helaas wijst de praktijk uit dat dit nogal eens wordt "vergeten"

Reactie van ed deelen op 31 Januari 2011 op 1.02: Jammer dat er het door velen gewaardeerde vakantiewerk (het woord zegt het al: combi van vakantie en werk) zo éénzijdig wordt belicht. Ik durf zelfs het woord 'walgelijk' in de mond genomen als er zelfs in één moeite door gerefereerd wordt aan de mogelijkheid tot klikken. Hoe kleinburgerlijk Nederlands kan je zijn. Zelf ben ik sinds een aantal jaren professioneel actief in de Franse horeca en zie veel bedrijfjes die inderdaad leunen op de enthousiaste inzet van parttimers die graag een beperkt aantal uren in de week actief zijn om daarnaast ruimte te hebben voor de dingen die zij in hun vrije tijd willen doen. Geld is daarbij een redelijk relatief gegeven. Velen komen na een seizoen met een klein zakcentje thuis en hebben ondertussen op drie fronten winst geboekt. In een omgeving naar eigen keuze (niemand sleept ze geblinddoekt en gemuilkorft naar Frankrijk toe) hebben ze een lange vakantie gehad, ze hebben werkervaring in het buitenland opgedaan en doorgaans sociale vaardigheden opgedaan in een andere setting dan gebruikelijk. Inderdaad, ik richt me hier op de jongeren, die zeker 75% van die groep uitmaken. Hun alternatief in Nederland is ook helder: terraslopen voor een 18-jarige brengt zo'n 5 euro per uur op (CAO Horeca), kassa- of vulwerk in de detailhandel idem. Tja, wat een keuze in dat geval. De wat ouderen of zij die echt iets te bieden hebben wat een meerwaarde op kan leveren in seizoensbedrijven, kunnen doorgaans wel redelijke eisen stellen.Dat gebeurt dan ook op grote schaal, van campings tot hotels en restaurants. Indien iemand een serieuze vraag heeft hierover, kan ik best een redelijke financiële vertaalslag maken; zij die vooroordelen hebben zullen nog verbaasd staan.

Reactie van Sandra Anema op 31 Januari 2011 op 9.25: Waarom maken jullie je zo druk om anderen, niets beters te doen?

En `what goes around, comes around`!

Reactie van Martje op 31 Januari 2011 op 9.34: @ Ed: het is maar hoe je het bekijkt, voor mij betekent vakantiewerk, werken tijdens de vakantieperiode, niet werk en vakantie.

Ik ga er ook vanuit dat je als bedrijf alleen iemend aanneemt als dat economisch gezien te doen is, anders betekent het dat er iets met je rentabiliteit mis is.

Reactie van Wim van Teeffelen op 31 Januari 2011 op 9.50: Dit is inderdaad een onderwerp dat vaak terugkomt op dit en vergelijkbare forums. Natuurlijk maken vakaktiewerkers die werken tegen kost+inwoning+ zakcent zelf de keuze om een dergelijk aanbod te accepteren. Maar zo redeneert de Franse overheid niet. Bedenk dat heel veel Franse wetten, met name de arbeidswetten, zijn gebaseerd op een zwaar socialistische kijk op het leven: de zwakkere (in de ogen van de Franse wetgeving altijd de werknemer, nooit de werkgever) moet beschermd worden of hij nu wil of niet!

Dus hoe verrijkend een dergelijke ervaring ook zou kunnen zijn in vergelijking tot vakkenvullen in een Nederlandse supermarkt, het is gewoon niet toegestaan volgens de Franse wet, ook al gaan werkgever en werknemer geheel vrijwillig deze overeenkomst aan. Ongeacht of het gaat om een commercieel bedrijf of een idiele stichting. Natuurlijk staat dit vrijwilligerswerk niet in de weg in de persoonlijke sfeer.

Ingrid's visie op stichtingen is naief. Het is inderdaad zo dat een stichting die gebruik maakt van vrijwilligers, die niet op andere manier zijn verzekerd, daar een verzekering voor dienen af te sluiten. Dat zijn geen goedkope verzekeringen, dus inderdaad er zijn nogal wat goedbedoelende stichtingen die dat 'vergeten.'

Dan nog even over klikkers: in mijn evraring (en ik loop inmiddels aardig wat jaartjes mee in deze business) zijn Fransen veel grotere klikkers dan Nederlanders! Kijk maar naar het aantal annonieme meldingen bij de belastingdienst. Ik heb inmiddels de INSEE-statistieken daarvan gevonden, die van het CBS nog niet, maar een bevriende Nederlandse belastingambtenaar schrok van het Franse cijfer....Hij schatte dat twee keer zo hoog per hoofd van de bevolking dan in Nederland...

Wim

Reactie van Leuntje op 31 Januari 2011 op 14.40: Tja, inderdaad een beetje herhaling van zetten, deze discussie. Ik wijs nogmaals op Wwoof, een hele nette, officiële, internationale, (ook) door de Franse overheid erkende en gecontroleerde organisatie die bemiddelt tussen mensen die willen meewerken op een ecologisch bedrijf en bedrijven die wel wat hulp kunnen gebruiken (en tussen alle werkzaamheden door laten zien wat een eco-leefwijze inhoudt). Echt een prima organisatie, vind ik, en ik ken zowel de vragers- als aanbiederskant uit eigen ervaring. Zie www.wwoof.fr.

Reactie van ed deelen op 31 Januari 2011 op 15.14: Goede invalshoek Leuntje! Zelf heb ik ook beide zijden van wwoof mogen ervaren. Oorspronkelijk een aantal jaren geleden in Canda en USA, daarna ook in Spanje en Frankrijk. Een minder eco-geörienteerde en meer algemeen op de toeristische sector gerichteorganisatie die ook in Frankrijk redelijk wijdverbreid is, heet www.helpx.net. Even in praktische zin ten aanzien van wel of niet illegaal. Zeker bij jongeren is er vaak sprake van een seizoensbepaald stage-verband waarbij de Franse overheid een verplichte minimale stage-vergoeding voorschrijft. In combinatie met kost en inwoning is dit voor veel mensen aantrekkelijk.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.