Mijn huis staat dichtbij een kruising van wegen. Vlak langs mijn huis loopt een eenrichtingsweg met weinig verkeer. Aan de andere kant loopt langs mijn tuin een iets drukkere weg en tegenover mijn huis loopt hoog over de brug+viaduct een provinciale weg. Op sommige tijden levert dat wat verkeersdrukte op van woon-werkverkeer, maar 's avonds en 's nachts is het hier doodstil. Ook op zondagen is het bijzonder rustig.

Ik wist dan ook niet wat ik zag en hoorde toen ik vannacht om half vier de dubbelbeglaasde tuindeuren van mijn zomerverblijf openschoof om naar het buitentoilet te gaan. De provinciale weg stond zover ik kon kijken vol met auto's, campers, caravans en enorme vrachtwagens, die kennelijk allemaal door de smalle 90-graden bocht in ons dorp moesten, maar volkomen vast stonden. Verschillende bestuurders waren hun auto's uitgekomen en liepen heen en weer langs de weg te schreeuwen en te vloeken, autoradio's klonken terwijl anderen een toeterconcert gaven. Op een gegeven moment begon iemand luid te zingen.

Hoe was dit mogelijk, en dat op de vroege zondagmorgen? Ik haalde m'n schouders op en ging na het toiletbezoek weer slapen. Toen ik om zes uur opstond was de situatie nog precies hetzelfde, al stonden er nu wel andere auto's dan 's nachts. Ze waren dus wel verder gekomen, maar nog steeds liepen er opgewonden mensen heen en weer en er brak zelfs een enorme ruzie uit. Maar waar kwamen al die auto's vandaan en waar gingen ze naar toe? Om een uur of negen loste de file zich langzaam op en werd de situatie weer redelijk normaal.

Tijdens de ochtendwandeling werd ik door twee buren bijgepraat. Opgewonden kwamen ze naar me toe. Of ik niet naar de raveparty moest? "Raveparty?" vroeg ik stomverbaasd. Ja, in Portes (5 km hogerop), waartoe ons dorp ook behoort. Ze hadden het per telefoon gehoord van collega's van hun werk, die in de file hadden vast gestaan. Tot Alès toe (16 km naar het zuiden) was er geen doorkomen aan geweest en vanaf de andere kant tot Chamborigaud (12 km naar het noorden).

"Voor en achter de brug staan allerlei auto's geparkeerd", zei ik. "Allemaal van die lui", zeiden ze. Maar dan moeten ze vijf kilometer lopen!" riep ik. "Nee, die zijn bij anderen ingestapt." Toen ik terugkwam keek ik op de nummerborden. Ze kwamen uit heel Frankrijk: Marseille, Var en Vaucluse, de Gers en Loire-Atlantique. En dat zijn enkel de paar auto's die hier staan. Er worden 2500 voertuigen verwacht. Hoewel het nu rustiger is, gaat de aanvoer nog steeds door en er cirkelt van tijd tot tijd een helicopter boven onze hoofden. Eindelijk verscheen er om een uur of één een bericht in de Midi Libre:

Cévennes gardoises : 6 000 raveurs déjà sur place pour un Teknival

Men houdt rekening met in totaal 10.000 raveurs. Ze blijken het uitgestrekte gebied van een oude open mijn te hebben uitgekozen voor een raveparty die naar verwachting 4 dagen gaat duren. Hopelijk kunnen we 's nachts slapen.

In La Grand'Combe, de hoofdplaats van onze regio Pays Grand'Combien, is een crisiscentrum ingericht, zie foto (Midi Libre). Links op de voorgrond onze burgemeester, René Doussière en middenachter Patrick Malavieille, de Lambik-achtige burgemeester van La Grand'Combe, tevens president van de regio.