Parijs: stiller dan ooit.

De New York Times heeft een indrukwekkende video op de website staan over het ooit zo bruisende Parijs. Twee jaar geleden vond ik het wel plezierig, een rustig moment bij deze sluis. Nu zou ik graag weer eens door een drukke straat daar lopen. Dat lijkt plotseling ver weg, een vorige eeuw, een vorig leven. We gaan hier Ferry van der Vliet natuurlijk nooit overtreffen met zijn schitterende foto's, schijnbaar achteloos in zijn verhalen over de lichtstad geplakt. maar misschien is het wel het moment om wat foto's van de amateurs en semi-professionals onder ons hier te delen. Over onze schouder kijken om te zien hoe het weer gaat worden. En weer wat gaan rondwalen en dan plotseling een onbekende naam tegenkomen, voor de gemiddelde Nederlander dan. Ooit een schilder om drie keer u tegen te zeggen in de culturele kringen van Parijs weet Google dan te melden. Weer wat geleerd.

Of met een stille metro mee, op rubber banden, weinig geluid op het spoor. Of, herinneringen, in een al iets herfstachtig Parijs ontspannen naar een vergadering lopen. Andere Franse culturele tradities, staken, geef mij maar weer een SNCF-staking om daardoor gedwongen met de auto een paar honderd kilometer te moeten rijden naar een zeer druk Parijs, toch wel goed opletten. Om iemand bij Gare du Nord af te leveren, in de hoop dat de Thalys wel zou rijden. En dat deed ie. Graag zou ik me daar weer aan willen ergeren. De spoorrails daar in buurt zullen nu wel erg leeg zijn geworden.

Stil zal het ook zijn op de plek waar al meer dan twintig jaar geleden werd begonnen met de bouw van een vroeg middeleeuws kasteel, met de technieken van toen. Guédelon, een initiatief dat is uitgegroeid tot één van de grotere toeristische attracties in de Bourgogne. In 2008 hebben we het voor het laatst bezocht, het wordt tijd om er weer eens heen te gaan. Nog even wachten op het groene licht.....

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200416, Kunst en Cultuur, Parijs

Reactie van marielle op 16 April 2020 op 22.53: Nou Rob, ik moet zeggen, dat ik het wel lekker vind die rust zo in regio Parijs.... geen lawaai van auto's, geen mensen, die haast hebben en je bijna omver rijden , wanneer je de straat over wilt steken. Ik kom net terug van mijn avond wandeling met de hond....heerlijk die rust.....niemand op straat. En dan woon ik nog in een relatief rustige omgeving van Parijs.

Reactie van Ferry van der Vliet op 18 April 2020 op 11.05: Mooie bijdrage Rob. Ik gun Parijs dit niet maar heel stiekem zou ik er nu toch wel met mijn camera willen rondlopen. Niets mooier als het verstilde Parijs. Zie ook deze foto's van Stéphane Rey-Gorrez

http://stephane-reygorrez.com/en/collection-paris/

Reactie van Rob van der Meulen op 18 April 2020 op 12.01: Vorig jaar in de eerste week van augustus nog naar een behoorlijk leeg Parijs gereden, nu eens niet vanwege een staking in het openbaar vervoer. Ik kon aan één stuk doorrijden, nog nooit meegemaakt, het voelde aan alsof ik achter het stuur van une voiture présidentielle zat, weinig auto's in de parkeergarage onder het Gare du Nord. Elders veel winkeldeuren tijdelijk gesloten wegens vakantie, andere deuren permanent gesloten wegens gebrek aan belangstelling, zelfs langs de Seine was het niet druk, nieuwe brede fietspaden zonder fietsers, een enkele boekenstal open en de volgende dag was het in de Nièvre nog rustiger. Maar wat we nu zien is ongekend, zelfs sous l'occupation allemande was het drukker op straat in Parijs.

Reactie van Ferry van der Vliet op 18 April 2020 op 15.58: mooi dat kleine winkeltje met die droogdoeken in de etalage

Reactie van Rob van der Meulen op 18 April 2020 op 16.27: Dat winkeltje is in de buurt van de rue de Fürstemberg, meestal stil temidden van drukke stromen toeristen, in het Quartier Latin. Zo nu en dan maak ik foto's van affiches. Zoals een geur soms een herinnering kan oproepen zo zijn affiches in staat een tijdsbeeld weer tot leven te wekken. In het heetst van de Brexit discussies, twee jaar geleden, kon ik het niet laten deze vast te leggen, ter geruststelling van Britse vrienden, er is nog hoop.

Reactie van Ferry van der Vliet op 18 April 2020 op 16.52: Die Engelsen zijn misschien op tijd uit de Europa gestapt. Nu de roep en strijd om de Eurobonds nog moet beginnen.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.