PAPIE

Sinds de grotere supermarkten in Frankrijk tussen de middag open zijn ga ik meestal rond die tijd mijn boodschappen doen. De meeste Fransen zitten dan aan tafel en dan is het lekker rustig in de winkels. In de Casino zijn er ook maar een paar mensen, maar als ik een van de zijpaden in loop, staat daar een vrouw met een schattig meisje in een wandelwagentje. Als het kind mij ziet roept ze enthousiast papie, papie! De moeder weet zich duidelijk met het geval geen raad. Zegt iets tegen het kind dat ik niet goed kan verstaan en gaat er zo snel mogelijk vandoor. Omdat ik het ongemak van de moeder wel begrijp probeer ik een ontmoeting verder zoveel mogelijk te vermijden. Even later treffen we elkaar toch weer bij de kassa. Omdat het zo stil is in de winkel is er maar één kassa open. Zodra het kind mij ziet strekt ze haar armpjes naar me uit en roept pappie, pappie. Terwijl het meisje achter de kassa naar me kijkt met een blik van; besteed nou toch eens wat aandacht aan dat kind, probeer ik net te doen of ik heel geïnteresseerd de aanbiedingen die bij de kassa liggen aan het bestuderen ben. Intussen heb ik wel gezien, dat de moeder een heel aantrekkelijke vrouw is. Hoewel het natuurlijk nergens op slaat voel ik me toch wel een beetje trots alsof ik voor even werkelijk de pappie van dit jonge gezinnetje  ben. Als ik weer buiten loop realiseer ik me plotseling dat papie in Frankrijk de benaming voor opa is. Dat maakt het allemaal natuurlijk weer een stuk minder leuk.

Als je meer verhalen wilt lezen zou je ook even mijn Blog kunnen bezoeken:

https://fransfrans-fransnieuws.blogspot.com/