Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
We kijken uit over de vijver van Claude, in een voormalige stuk onzalig land dat ooit bezaaid lag met grote keien en overwoekerd was door bramen, brandnetels en onkruidbomen als es en berk. Claude heeft die woestenij met veel kennis, met meer ijver en met nog meer geduld omgetoverd tot een paradijselijk park - met allerlei vissen en eenden in de vijver, met zangvogels in en dus roofvogels boven de vele soorten bloemen en struiken, met allerlei bomen in het rond en met veel konijnen als ongenode gasten.
Sinds een jaar staat er ook een blokhut, compleet met keukenhoek, koelkast en open haard. Een van de eerste dingen die Claude destijds aanpakte was de aanleg van een eenvoudig maar vernuftig systeem waarmee eens per twee jaar al het water van de vijver in de afloop naar de beek kan stromen, zodat de visstand in de vijver kan worden bepaald. De model bijgehouden moestuin ligt naast dit landgoedje. Op de andere helft van die strook grond grazen zijn schapen.
Ik ging bij Claude, zoals afgesproken, kuikens ophalen van Marans-kippen – zwarte gezelligheidsdieren die je tegemoet komen als je de tuin in loopt, die je gezelschap houden als je spit en die de wormen onder je handen wegpikken als je wiedt.
Maar helaas: er waren geen kuikens meer. Tijdens een ongekende wolkbreuk was hun hok ondergelopen. Claude vond ze alle acht jammerlijk verdronken. Hij had ze daarna voor eventjes bij elkaar op een plank gelegd. Toen hij een kwartier later terug kwam, zag hij dat de kloek op de lijkjes was gaan zitten “om ze te warmen”, zegt Claude ontroerd, zichtbaar strijdend tegen een enkele traan.
En nu? Er landt een merel op het terras. Claude pakt zonder van zijn stoel op te staan een geweer van achter zijn rug, richt op de merel en….. “Pàààààng!”roept ik luidkeels en redt daarmee de merel het leven. Claude hoort mijn verklaring met een wat verwijtende blik aan. “Já zèg, wat denk je nou? Die merel is wel vogelvrij, maar hij is niet van jou! Als je wat dood wil schieten, neem daar dan een van je eenden voor.” Hij zet zwijgend het geweer tegen de wand, grijpklaar voor de volgende vogel - als ik er niet ben.
================================================================
Dicktum 8: Die zijn gat verbrandt, maakt rare sprongen
Weergaven: 2313
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
En, wat is de moraal van dit verhaal ?
Waarom zou een verhaal per se een moraal moeten bevatten, mijnheer Huizinga?
Voor de zoveelste keer: schitterend! Dankjewel, Dick.
Leuk, Dick, bedankt en inderdaad Ton, waarom moet een verhaal een moraal hebben?
Niks moraal. Gewoon leuk om even te lezen.
Leuk verhaal Dick
Het leven is vergankelijk ....
Mooi verhaal Dick. En bedankt voor het redden van de merel. Ieder leven telt.
Als Claude een jachtakte heeft en zijn "validation" voor het lopend seizoen heeft betaald dan mag hij dus jagen, het jachtseizoen is immers open, en ja de merel is een bejaagbare soort. Wild behoort aan degene die het doodt, dus eigenlijk behoort die merel Claude wel toe. In dat geval verhindert u dat Claude zijn "loisir" beoefent. Fijne buurman bent u. Stel: Uw hobby is uw camper en jagers blokkeren met hun 4 x 4's die camper compleet zodat u niet weg kunt. Hoe zou u dat vinden ? Overigens wel leuk beschreven.
Een beetje “aparte” vergelijking.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr