Op zoek naar Frankrijk, deel 2

Reactie van suzywong op 31 Maart 2016 op 15.31

weer een goed observeringsvermogen van Mieke.

Reactie van suzywong op 31 Maart 2016 op 15.36

Ik quote hier Koos Dulfer: Inderdaad hebben de grootwinkelbedrijven de kleine winkeltjes opgeslokt, maar wie wil nog een halve zaterdagmiddag verdoen door zoals vroeger stuk voor stuk bij de bakker, de slager, de kruidenier en de groenteboer in de rij te gaan staan als je in een halfuurtje met je winkelwagentje door een superbedrijf uit meer dan 10.000 producten kunt kiezen en klaar kunt zijn?" waarom een halve zaterdag middag? En ondergetekende zet geen voet in een hypermarché, maar ik doe mijn boodschappen inderdaad bij de slager en zo, en op de markt. Ik ken zowel Parijs als de campagne vrij goed en de documentaire van Wilfried heeft weinig met links of tendentieus te maken, zoals wordt gesuggereerd.

Reactie van Mieke op 31 Maart 2016 op 18.56

@Anton, dank je wel voor de preview. Maakt me erg nieuwsgierig naar de volgende aflevering. Deze week in 'Liberation' over het bezoek gelezen van Marie Le Pen in Canada. Hotels hebben reserveringen geannuleerd. Afspraken afgezegd. Ze is daar nog net niet voor rotte vis uitgemaakt. Dat zal Frankrijk niet veel helpen, maar mocht ze ooit...ik moet er niet aan denken!

@Koos, dat is nu net het probleem in Frankrijk : heeeele grote verschillen tussen arm en rijk. De kleine man heeft nooit goed geleerd voor zichzelf op te komen : staatssocialisme en slecht onderwijs. In Nederland in de jaren 70 wilde de toenmalige minister van Onderwijs 'de mensen mondig maken'. Dat is aardig gelukt, we hebben een overlegcultuur in tegenstelling tot hier, waar je veel gestaakt wordt.

Hier, als je niet mee kan komen, jammer dan. Nog maar een aantal jaar geleden kwam 20% van de basisschool zonder te kunnen lezen. Alles verloopt hier dmv concours. Altijd en eeuwig maar vergeleken worden, doet een mens geen goed, geeft geen zelfvertrouwen. Mensen die voor alle concours slaagden, waren/zijn zeker niet altijd briljante werkers op een gebied waar ze niet in geschoold zijn. Doorzettingsvermogen en andere capaciteiten zijn ook heel belangrijk om ergens goed in te zijn. Hier is het zeer, zeer moeilijk om van een dubbeltje en kwartje te worden. Ik ben blij in Nederland mijn opleiding gevolgd te hebben. En dankzij het Nederlandse sociale systeem wonen velen (ikzelf ook)nu in dit heerlijke land.

En dan nog iets terzijde : heb behoorlijk wat Fransen zelf horen zeggen : on aime râler! 

Op naar de 3e aflevering.

Overleden Reactie van Koos Dulfer op 31 Maart 2016 op 19.22

Tja, ik nam de vrijheid om op te merken dat een documentaire die slechts één kant van de zaak belicht eenzijdige informatie biedt. Als je met een loupe en een stofkam op zoek gaat naar leed en ellende dan zul je dat overal kunnen vinden. Slecht nieuwe verkoopt nu eenmaal goed en hij heeft er op die manier een mooie boterham aan. Het mag van mij, maar ik bepaal mijn mening liever op het geen dat ik zelf waarneem. 

Natuurlijk zijn er enorme tegenstellingen in de welvaart, de ene mens werkt zijn hele werkzame leven hard, maakt goede keuzes en kan met een dosis geluk ver komen. Hier ken ik er ook die liever zo af en toe wat seizoenswerk doen met hier en daar een zwart klusje en genoegen nemen met overtollige of over de datum zijnde producten van de voedselbank die de grootwinkelbedrijven sinds kort wettelijk niet meer in de afvalcontainer mogen storten.

Mooi dat er nog mensen zijn die hun boodschappen blijven doen in de kleine winkeltjes en marktjes, die van Chinon is trouwens oergezellig, maar je moet er wel de tijd voor hebben. Zelf koop ik mijn pijptabak nog steeds bij dat ene kleine winkeltje dat in het oude deel van de binnenstad in Thouars nog overgebleven is en m'n stokbroodje bij het ene overgebleven bakkertje in ons buurdorpje, al is de kwaliteit daarvan een stuk minder dan die uit de supermarkt en 2x zo duur. 

Reactie van Mieke op 31 Maart 2016 op 19.51

Maar Koos, de titel van deze serie is ' Op zoek naar Frankrijk '. Als vakantieganger is men niet zo geinteresseerd naar wat er niet goed gaat op de plek waar men vertoeft. Maar een serie met als ondertitel 'Een republiek aan scherven' dwingt de maker om verder te kijken dan zijn neus lang is. En dat doet Wilfred de Brijun vind ik.

Ook wij blijven ons brood kopen bij de bakker in het dorp, een gedeelte van het vlees bij de boerderij (30km rijden) de rest bij de buurboer, groente bij de biowinkel. Zo weten tenminste wel wat er met de produkten gebeurd is voordat ze op ons bordje liggen EN zoals mijn man altijd zegt : 'support your local hooker'. Sorry! En wat we te zien krijgen van het platteland staat voor het merendeel van de gebieden.

En wat betreft de dure flessen wijn. Fransen geven nu eenmaal heel veelgeld uit aan goed en lekker eten. Ze sparen om een keer met de familie in een 3-sterren restaurant te kunnen eten. Dat moet je één keer in je leven gedaan hebben, vinden ze. Veel Nederlanders kopen voor dat geld liever iets tastbaars. Tijdens de feestdagen moet er foie gras op tafel , champagne in het glas en noem al die overheerlijke luxe produkten maar op.

Ik blijf erbij Koos dat wat ik tot nog toe gezien heb, heel herkenbaar vind èn het is het doel van dit programma de kijkers te laten zien wat er mis is in Frankrijk, zodat ze beter begrijpen waarom Frankrijk niet lekker in haar vel zit. Sterkte Koos.  

Overleden Reactie van Koos Dulfer op 31 Maart 2016 op 20.39

Dank voor alle reacties. Het is het mooie van dit forum om kennis te nemen van heel andere ervaringen, meningen en inzichten, je steekt er altijd weer wat van op.

Reactie van Robert van Elven op 1 April 2016 op 17.35

Frankrijk heeft een totaal andere geschiedenis dan Nederland. De landen verschillen enorm op een groot aantal gebieden. Nederlanders die op vakantie gaan of zich in eerste instantie oriënteren op de koop van een (vakantie)huis in Frankrijk zien in eerste instantie vaak alleen de kant die wordt aangeduid als 'La douce France'. Dit beeld wordt steeds meer geweld aangedaan door de werkelijkheid. Ontwikkelingen gaan steeds sneller. Nederland (ik generaliseer nu even) wordt opgeofferd aan de effectiviteit en efficiency. Op het moment dat een maatregel minder kost of meer oplevert (in geld) is de discussie in de 2e Kamer eigenlijk al gelopen. Wat zo'n maatregel doet met bijv. sociale cohesie wordt nauwelijks in de discussie betrokken. Wij zijn een volk van kooplieden en handel.
In Frankrijk wordt veel meer gediscussieerd, door iedereen overigens, over principes en 'Model Social Français'. Principes winnen het vaak van efficiency. Frankrijk kent vele tegenstellingen, veel meer en groter dan in Nederland. Het is een complex land met vele codes in intermenselijke contacten. Wilfred de Bruijn laat daar een stukje van zien. Hij licht een tipje van de sluier op. Ik persoonlijk vind het een aardig geslaagde poging. Wat mij opvalt is dat mensen vrij open met hem communiceren (behalve de directrice van de eliteschool dan, maar die doet dat denk ik met niemand). Alleen daarvoor al geef ik hem een grote pluim. Hij boezemt blijkbaar vertrouwen in bij de mensen die hij interviewt (van boerin tot kasteelheer). Ik ben wel heel erg benieuwd naar de volgende aflevering over het succes van het FN bij de Franse kiezer (zelfs bij moslims).

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

• ‹ Vorige
• 1
• 2
• 3
• 4
• Volgende ›
• Pagina