Oorlogsmonumenten in Frankrijk

Waarde Forumleden,

In elk dorpje of stad in Frankrijk zijn ze wel te vinden: monumenten ter nagedachtenis van de gevallenen.

Soms is het monument een eenvoudige plaat, dan weer een zuil maar ook wel een sculptuur vol symboliek.

Veelal zijn de monumenten ter herinnering van gesneuvelden in W.O. I . Soms zijn op hetzelfde monument gevallenen van W.O II vermeld. Het is elke keer weer schokkend om te zien dat in kleine gehuchten bijna de gehele mannelijke bevolking door oorlogshandelingen werd weggerukt !

Interessant is de verschillende monumenten eens te bezien. Soms vol pathos , soms ook bescheiden en ingetogen dan weer met een militair, levensgroot weergegeven. Ik laat enige voorbeelden zien. Wellicht kent U ook een opmerkelijk oorlogsmonument in Uw omgeving. ' Mort pour la France'. Ere wie ere toekomt !

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20220103, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur

Reactie van Peter Jan op 5 Januari 2022 op 14.19: Persoonlijk vind ik de aanwezigheid van een groot deel van de inwoners, van heel klein tot 101 bij de herdenkingen belangrijker dan een lijst met namen, zeker op de achterzijde. De gevallenen worden jaarlijks genoemd, inclusief de plek en omstandigheden rond hun dood ( voor zover bekend). De zeer ouden hebben nog echte herinneringen aan de vreselijke tijd na La Grande Guerre.

Reactie van A.L. Longayroux op 5 Januari 2022 op 14.34: @ Peter Jan Met de eerste opmerking ben ik het volledig eens. Ook het feit dat toch de gevallenen afkomstig uit het dorp met naam worden genoemd. Goed idee zo, lijkt me.

Reactie van Robert T op 5 Januari 2022 op 20.00: Net zoals in Nederland de politionele acties of oorlog in Indonesië is verzwegen en er weinig monumenten zijn van die tijd, zo heeft France ook wat minder aandacht gehad voor de Algerijnse oorlog die ongewoon hard was.

Ik kom erop omdat ik oud Franse legionair ken die er over verteld. Hij is uit zijn dorp gehaald of geronseld en kwam in Algerije terecht. Velen militairen rond de 17.000 en 350.000 burgers vonden daar hun einde.

Reactie van Peter Jan op 6 Januari 2022 op 10.44: Er verschijnen steeds weer boeken met nieuwe inzichten over de Algerijnse oorlog. Met meer afstand verandert de kijk op de situatie van toen. Dat doet soms zeer bij de vele, zeer tegen hun zin gestuurde mannen.

Ik heb een boek klaarliggen voor mijn komende herstelperiode (Papa, qu'as tu fait en Algerie? Raphael Branche). Ik weet vrijwel niets over deze oorlog en merk dat dit onderwerp in mijn omgeving nog steeds leeft. Zo blijf ik ook na 20 jaar inburgeren.

Reactie van A.L. Longayroux op 6 Januari 2022 op 12.27: De befaamde zin in de toespraak van de Gaulle « Je vous ai compris’ heeft tot veel verwarring geleid.

ik heb kennissen die in Algerije dienst gedaan hebben. Ze vertrokken uit Port Vendre.. Een van die kennissen reed in Algerije op een landmijn met zijn jeep. Hij overleefde de klap met slechts het stuur nog in de handen. Veel verhalen gehoord over handelingen in Béni Bel Abesse (vergeef me de spelling) ook verhalen gehoord van vrienden die in Algerije geboren zijn en als ‘Pieds noir ‘ in Frankrijk ( arm) terugkwamen .Dan het droevige verhaal van de Harries, Algerijnen in Franse militaire dienst.

ik ken geen monumenten in Frankrijk voor gevallenen in Algerije.

Reactie van A.L. Longayroux op 6 Januari 2022 op 12.38: Correctie:Algerijnen in Franse militaire dienst worden Harkis genoemd.

Sidi bel Abbés is een stad in het zuidwesten van Algerije en tevens vroeger Frans militair steunpunt.

ik meen dat het Vreemdelingen Legioen er ook een kazerne had. Ik hoorde van Franse kennissen die er geweest waren en hun belevenissen in nachtelijke uren :) Dames , drank en opstootjes .

Reactie van Rob van der Meulen op 6 Januari 2022 op 13.57: @ Peter Jan, wanneer je dan toch boeken gaat lezen, kunnen deze drie er ook wel bij. Iedere zichzelf respecterende Franse politicus laat of liet zich wel eens ontvallen deze trilogie geschreven door Jean Lacouture te hebben gelezen. Over het verloop van de geheime onderhandelingen die uiteindelijk de Verdragen van Évian opleverden levert dit dagboek van een Algerijnse onderhandelaar een ooggetuige verslag.

Reactie van Peter Jan op 6 Januari 2022 op 14.49: @Rob: ik ken de reeks, die tegenwoordig vaak sterk gekleurd en inmiddels ( deels) achterhaald wordt genoemd. Het boek dat ik noemde is tamelijk recent en op veel meer afstand geschreven. Hetzelfde zie je met hele reeksen boeken, die vlak na WO II verschenen. De gemaakte fouten zie je achteraf vaak beter, zonder te vergeten dat in het heetst van de strijd moest worden gehandeld.

Reactie van Rob van der Meulen op 6 Januari 2022 op 16.39: @ Peter Jan: sterk gekleurd? Jean Lacouture begon behoorlijk kritisch aan die biografie, hij was beslist geen fan van De Gaulle. Met de toen voorhanden zijnde informatie heeft hij volgens velen toch een evenwichtig beeld neergezet van le Général.

« Infatigable militant de la décolonisation, il suivit tous les conflits de la France de l'après-guerre pour Combat, Le Monde, France-Soir et Le Nouvel Observateur. Par son sens du récit, il montra ce que le journalisme peut porter de meilleur au plan littéraire ». Aldus president Hollande in Lemonde.

Voor hen die opzien tegen het lezen van in totaal 2428 pagina's is deze samenvatting misschien nog iets.