Oogmetingen sinds kort ook door orthoptisten en opticiens

Om de soms verschrikkelijk lange wachttijden voor een afspraak met de oogarts te verkorten had la Cour des Comptes al in oktober 2018 aanbevolen om orthoptistes en opticiens-lunetiers onder bepaalde voorwaarden toestemming te verlenen om oogmetingen te verrichten.

In Frankrijk zijn drie beroepen werkzaam in de oogzorg:

- de ophthalmologue (oogarts), een medicus, gespecialiseerd in oog-afwijkingen en -ziektes;
- de orthoptiste, een paramedicus, hulpkracht van de ophtalmoloog, soms met een eigen praktijk, maar vaak werkzaam in de praktijk van de oogarts, waar hij speciale taken verricht;
- de opticien-lunetier, een leverancier van brilmonturen, glazen en lenzen.

Tot voor kort was het in Frankrijk alleen aan oogartsen voorbehouden om oogmetingen te verrichten. Met het gevolg dat oogartsen vrijwel altijd overvol zitten en het tot wel zes maanden kan duren eer je een afspraak kunt krijgen bij een oogarts. Patiënten leggen bovendien vaak vele kilometers af om naar een oogarts te gaan, waar ze eerder voor een afspraak terecht kunnen.

Per decreet (gepubliceerd in le Journal Officiel van 26 april 2020) is nu bekendgemaakt, dat onder strikte voorwaarden orthoptistes en opticiens ook oogmetingen mogen doen. Maar wanneer je bijvoorbeeld per ongeluk op je bril bent gaan zitten of je bent je bil of je lenzen kwijt, dan kon je altijd al bij de opticien een nieuwe bril of lenzen kopen zonder recept van de oogarts. Die mogelijkheid bestaat nog steeds.

De voorwaarden, die aan oogmetingen door orthoptistes en opticiens worden gesteld zijn uiteraard typisch frans gecompliceerd:

Wanneer het recept van de oogarts nog geldig is én wanneer de oogarts op het recept geen bezwaar heeft aangetekend, mogen orthoptistes en opticiens oogmetingen verrichten bij patiënten, die een nog geldig recept hebben. Geldige recepten zijn:

A. Voor lenzen:

- voor de leeftijdsgroep tot 16 jaar: een recept dat niet ouder is dan 1 jaar;
- Voor iedereen boven de 16 jaar: een recept dat niet ouder is dan 3 jaar.

B. Voor brilleglazen:

- voor de leeftijdsgroep tot 16 jaar: een recept dat niet ouder is dan 1 jaar;
- voor de leeftijdsgroep van 16-42 jaar: een recept dat niet ouder is dan 5 jaar;
- voor de leeftijdsgroep boven 42 jaar: een recept dat niet ouder is dan 3 jaar.

Wanneer de oogarts geen bezwaar heeft aangetekend op het recept en de orthoptiste of de opticien een wijziging wil aanbrengen in de op het recept voorgeschreven sterkte van glazen of lenzen, moet hij dat melden aan de desbetreffende oogarts. Bovendien moet hij het melden op het recept, dat hij moet dateren, van zijn naam en adres voorzien en ondertekenen. Tenslotte moet hij er een kopie van maken die hij bewaart totdat de geldigheid van het recept is verlopen. Het originele recept geeft hij mee aan de klant.

Of deze maatregelen de druk op franse oogartsen zullen doen afnemen, moeten we afwachten. De tijd zal het leren. Voorlopig zal er niet veel verschil te merken zijn, maar op de duur zullen veel bril- en lenzendragers zich waarschijnlijk nét voordat de geldigheid van het recept afloopt tot een opticien of een orthoptiste wenden, zodat ze weer enkele jaren vooruit kunnen.

Bronnen: Service-public.fr, LaBonneVue.fr, ActuOrange.fr, Krys.com en Ameli.fr

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200501, Geldzaken, Gezondheid, Sport en Spel

Reactie van Jako op 2 Mei 2020 op 9.48: @Wil: Nee, er wordt om de regels heen gewerkt. Vermoedelijk omdat je anders 6-18 maanden moet wachten op een afspraak met de oogarts. Officieel mag dit niet. Een opticien mag geen brilrecept uitschrijven, alleen een bestaand en niet te oud recept aanpassen mits de oogarts die het oorspronkelijke recept heeft uitgeschreven daarmee akkoord gaat.

Reactie van J(o)an op 2 Mei 2020 op 9.54: @ Wil: er zijn een paar departementen in Frankrijk waar de nood aan specialisten zo hoog is dat het inderdaad via de opticien en de huisarts kan.

Wij hebben helaas een slechte ervaring met onze specialist. Hij heeft bij ons allebei een oogmeting verricht op 19 december j.l. Vervolgens naar de opticien met het recept en een dag of 10 later de nieuwe bril ophalen. Ik had gekozen voor een nieuw montuur en voor een zonnebril erbij voor €1,-. Mijn man alleen nieuwe glazen. Allebei multifocaal.

Ik kon maar niet wennen aan mijn nieuwe glazen. Dat begon al meteen toen ik de winkel uitstapte. Enfin, na een aantal dagen terug. En ik ben een aantal jaar geleden al overgestapt vam enkelvoudige naar multifocale glazen (overigens zonder problemen).

Om een lang verhaal kort te maken, opnieuw een oogmeting laten doen bij de opticien. Dat duurde meer dan een half uur, terwijl de specialist voor ons beiden een kwartier nodig had, dus 7 1/2 minuut per persoon à €45,- p.p. (privé, zodat de wachttijd maar 3 maanden was i.p.v. een half jaar of langer......) We zijn (aanvullend) verzekerd in Frankrijk, dus de brillen worden gedeeltelijk vergoed.

Conclusie het recept van de specialist klopte niet , dus nieuwe glazen nodig en ook voor mijn zonnebril! Mijn man was ondertussen ook niet tevreden met zijn glazen. Ook een oogmeting laten doen door de opticien en ook hij had een nieuw recept en dus nieuwe glazen nodig..... maandagochtend gevalletje?!

Dit alles werd, zonder morren, geregeld door de opticien. Ik was verontwaardigd, maar zij haalden gelaten hun schouders op, omdat ze al vaker met dit bijltje hadden gehakt. Volgens hen was het niet nodig om er achter aan te gaan, want de specialist zit toch in zijn eigen ivoren toren.....

Enfin, alle hulde voor Optic 2000 in Mortagne-au-Perche die alles onder de noemer van service voor ons geregeld hebben!

Reactie van Janny O. op 2 Mei 2020 op 10.29: J(o)an, goed dat je dit verhaal met ons gedeeld hebt. Bedankt.

Reactie van Jako op 2 Mei 2020 op 11.35: Eigenlijk vreemd dat een fout recept nog voorkomt. Met een autorefractor kan een objectieve oogmeting worden gedaan die daarna nog slechts bevestigd hoeft te worden met een subjectieve meting door de oogarts/optometrist.

Een autorefractor kijkt in je oog en en ziet daar wat het oog waarneemt van het aangeboden beeld. Op die manier meet het apparaat de oogafwijking zonder dat interactie met de patiënt nodig is. Daarom wordt het een objectieve oogmeting genoemd. Maar dan moet de betreffende specialist wel investeren in zo'n apparaat...

Reactie van J(o)an op 2 Mei 2020 op 12.29: Ik heb geen verstand van techniek Jako. Geen idee welk apparaat onze oogspecialist gebruikt heeft. Van de opticien weet Ik het ook niet, maar zij deed in ieder geval verschillende testen. Ook testen die ik me van jaren geleden in NL nog wel herinner.

Ik vind het op zijn zachtst gezegd vreemd dat onze zogenaamde specialist, die al jaren in het vak zit, zulke koeien van fouten heeft gemaakt. En dan niet één keer, maar 2 keer! Enfin, we komen sowieso niet meer bij hem, want eind januari hebben we ons huis verkocht en overgedragen en we zijn op zoek naar een nieuwe woonstek in LDF.

Helaas kunnen we nu niet op zoek en zitten we in het vakantiehuisje van mijn vader in NL in afwachting van betere tijden......

Reactie van Dirk Troost op 2 Mei 2020 op 14.13: Sinds vele jaren meet mijn Franse oogarts de sterkte van de glazen die ik nodig heb met de (ver)oude(rde?) methode van op afstand lezen met wisselende glaasjes voor linker en rechter oog. Sinds vele jaren meet daarna mijn opticien (Krys) met vergelijkbare methode maar modernere apparatuur; en verfijnt dan (bijna) altijd de metingen van de oogarts. Eind 2018 deed de oogarts het op de 'oude' manier, maar de opticien had net een nieuw zelf-regulerend electronisch-gestuurd apparaat (autorefractor?). Uiteraard werd de meting van de oogarts toen ook 'gecorrigeerd'.

Reactie van Hans van den Bos op 3 Mei 2020 op 11.39: Ik heb vijf jaar geleden een staaroperatie laten uitvoeren aan beide ogen in de clinique de la Marche in Guéret. Na de operties zei mijn oogarts, die overigens niet zelf de operaties heeft uitgevoerd, dat de chirurg bij mijn rechteroog een foutje had gemaakt, maar dat dit goed was hersteld. Het zou verder geen problemen op mogen leveren. Wel moest ik elk jaar terugkomen voor controle. Dat zegt toch wel wat. Volgens de arts zou er niets meer aan mijn ogen veranderen. Toch kreeg ik na twee jaar een recept voor nieuwe glazen! Vorig jaar ging deze oogarts met pensioen en nu zijn er drie oogartsen, afkomstig van de clinique Chénieux in Limoges die deze praktijk voortzetten in deeltijd. Gedurende de jaren kreeg ik steeds meer last van mijn rechteroog. Periodes van oogiritaties, die zich lieten verhelpen met homeopatische druppels. Vorig jaar hielpen deze druppels niet meer en kreeg ik door de huisarts antibiotica druppels voorgeschreven. Begin januari kreeg ik weer last. Ook antibiotica hielp niet meer. Als je de clinique in Guéret belde kreeg je een antwoordapparaat, waarin werd verteld dat je pas in april weer kon bellen en dat de oogartsen voor het eerste halfjaar waren volgeboekt. Half maart kreeg ik uiteindelijk na urenlang bellen een mens aan de lijn en vertelde mijn verhaal. Zij vond het ernstig genoeg om mij een spoedafspraak te geven voor 3 april. Toen kwam corona, en werd de afspraak tot nader order uitgesteld. De oogiritatie heeft drie maanden geduurd en komt zo af en toe even een paar dagen terug. Ik kan bellen wat ik wil, maar krijg enkel het antwoordappaat. Ik heb het vermoeden dat het zicht in mijn rechteroog iets achteruit is gegaan, maar ook de opticien was dicht. Ik wil hem even laten controleren of mijn vermoeden juist is.

Zo zorgt de corona crisis voor een boeggolf aan uitgestelde afspraken die, gezien het sterk afnemende bestand aan ogartsen, onmogelijk kan worden ingehaald. Het zal dus hoog tijd worden dat er in Frankrijk iets gaat veranderen. En dat geldt niet alleen voor de oogartsen, maar ook voor de huisartsen. Wil men de achterstand ooit ik kunnen lopen, dan zullen er taken gedelegeerd ùmoeten worden naar opticiens en verplegers. Anders loopt de hele boel krakend vast.

Zal Frankrijk wakker worden? Durft de overheid in te gaan tegen de belangen van de oogartsen en de huisartsen? We zulen het moeten afwachten.

Reactie van Dirk Troost op 3 Mei 2020 op 17.15: Maar hoe staat het nu met oogDRUKmeting?

Je bovenstaande bijdrage is - zoals gebruikelijk - informatief en goed gedocumenteerd, Theodora. Eerder dit jaar schreef je - als verklaring dat er af en toe een woord of letter wegviel - glaucoom te hebben. Ikzelf werd voor glaucoom aan beide ogen geopereerd (trabéculectomie) in 2018. Jij en ik weten dus hoe (veel) belanrijk(er) een regelmatige oogDRUKmeting is. Van mijn (Krys) opticien begreep ik begin 2019 dat Franse opticiens spoedig (2020?) ook oogDRUKmetingen mogen uitvoeren. Van familie begrijp ik dat dat in Nl al jaren mogelijk is. Mocht jij of één van de forumlezers hieromtrent meer weten, dan houd ik me aanbevolen (en meerdere met mij, neem ik aan).

Reactie van Hans van den Bos op 3 Mei 2020 op 18.02: Hallo Dirk

Uit onderstaande link begrijp ik dat in ieder geval sommige opticiens oogdruk mogen meten.
https://www.acuite.fr/actualite/sante/6157/depistage-du-glaucome-lo...

Overleden Reactie van Theodora Besse op 3 Mei 2020 op 20.16: Meting van oogdruk door opticiens zou inderdaad een belangrijke verbetering van de volkgezondheid betekenen, Dirk. Zelf kwam ik pas achter mijn glaucoom, toen ik steeds meer last kreeg van een soort waas voor m'n ogen. Ik maakte een afspraak bij de oogarts in Alès, waar je meestal vrij snel terecht kunt. Die gaf me druppels mee, maar hij vertelde me niets. Hij werkt zijn patiënten altijd in een razend tempo af.

Tot mijn jongste zoon in Nederland, die er het een en ander van weet, na mijn verhaal tegen me zei: "Maar je hebt glaucoom!" Meteen gegoogeld, en inderdaad bleek het glaucoom, een vrij ernstige oogziekte, veroorzaakt door een te hoge oogdruk. Wikipedia.org: "Glaucoom begint meestal na het veertigste levensjaar en verloopt veelal sluipend; langzamerhand vallen delen van het gezichtsveld uit, hetgeen door de patiënt vaak lange tijd onopgemerkt blijft. Het centrale zicht blijft lang intact. Glaucoom kan het gezichtsvermogen onherstelbaar aantasten. Indien onbehandeld, kan het leiden tot permanente blindheid."

Glaucoom wordt veroorzaakt door een te hoge oogboldruk, die diverse oorzaken kan hebben. Daardoor wordt de oogzenuw beschadigd. Ik las dat ik m'n leven lang dagelijks de druppels moet gebruiken om verdere beschadiging van de oogzenuw tegen te gaan. Dat had de oogarts me ook niet verteld.

Omdat m'n dochter de oogarts in Alès niet meer vertrouwde, zorgde zij dat ik binnen zes weken een afspraak kreeg met een andere oogarts in Nîmes. Die constateerde op basis van een grafiek die van ieder oog werd gemaakt dat de glaucoom al zeer ver is gevorderd, terwijl de oogarts in Alès had gezegd: "U ziet nog genoeg." Deze nieuwe oogarts schreef me véél sterkere druppels voor. Een operatie kwam niet in aanmerking, zei hij, want daarbij gaat altijd een klein deel van het gezichtsvermogen verloren en dat kunnen mijn ogen niet meer aan. Een mogelijkheid is eventueel een laserbehandeling.

Om glaucoom tijdig te ontdekken, is dus inderdaad een regelmatige oogdrukmeting belangrijk, met name voor ouderen. En aangezien de meeste mensen vaker bij de opticien komen dan bij de oogarts, zou het goed zijn wanneer opticiens in Frankrijk de vrij simpele oogdrukmeting mochten verrichten, zoals volgens Dirk in Nederland al het geval is.

Voor mijzelf had het niets uitgemaakt, want ik was al jaren niet bij de oogarts noch bij de opticien geweest. Ik ben namelijk heel zuinig op de twee brillen die ik bezit (voor tv kijken en voor autorijden). Maar ik wil er door mijn persoonlijke ervaringen wel op wijzen, dat jaarlijkse oogdrukmeting van groot belang is, wanneer je een bepaalde leeftijd bent gepasseerd!