Onze (BiO) wijnboeren

Onze ( BiO ) wijnboeren.

Bij Fabienne en Pascal Rossignol kopen wij al 10 jaar, terwijl wij meer naar bio toegroeide deden zij dat ook. Eerst "en conversion", nu al jaren bio. Breed assortiment rode wijnen, een makkelijke witte en rosé, én 5 verschillende vin doux naturel. De prijs is redelijk gebleven, ook niet onbelangrijk. De wijnen van Fabienne en Pascal zijn het hart van ons assortiment, alleen de duurste rode laten wij weg. Ga eens bij hen op bezoek, hun theater-museum is voor jong en oude de moeite waard.

Dit jaar hebben we voor het eerst gekocht bij Els Barbats. Paul is eigenlijk een bio-dynamische wijnbouwer, maar hij verteld er eerlijk bij dat hij alleen doet waar hij in gelooft. Daarom geen Demeter beeldmerk voor hem. Nog steeds verbaast verteld hij dat bijvoorbeeld oogsten bij volle maan (ik bedenk maar iets) echt betere wijnen geeft. Leuke man om een uur naar te luisteren. Fijne wijnen, alhoewel zijn witte en rosé geen allemans vrienden zijn. 

Wij willen graag drie wijn leveranciers hebben, maar zijn daar eigenlijk net te klein voor. Als er straks weer wat ruimte komt in de voorraadruimte gaan we een paar nieuwe mensen bezoeken, de volgende staan op mijn wensen lijstje:

• Casot des Mailloles in Banyuls sur Mer, ze melden: vinification naturelle, sans sulfite. Als die wijnen ons bevallen, én betaalbaar zijn, dan hebben we ook gelijk een leverancier voor Banyuls, een geweldige Vin Doux Naturel voor bij de kaas en bij chocolade.
• Molly Ferriol, zij melden: vin vinifiés naturellement, SAINS.

Mocht het bij die twee niet lukken, dan gaan we terug naar Domaine les Conques. Francois is een bevlogen man, president van de biologische wijnboeren in ons departement, maar juist daarom kan hij een stapje verder niet maken. 

Dan hebben we ook nog twee Blanquette de Limoux leveranciers. Blanquette de Limoux is, kort door de bocht, de Campagne van het zuiden en bestond al een eeuw voordat de eerste Champagne gemaakt werd. Rondom Reims / Epernay hadden ze echter meer van marketing begrepen ( voordat het bestond ) dan rondom Limoux. 

Een paar jaar geleden zijn we voor het eerst naar de streek rondom Limoux getrokken om onze Blanquette direkt van de producent te kopen. We waren toen al door het bio-virus aangestoken en kozen voor Domaine de Mayrac in Couiza, een hele grote voor die streek en al heel lang bio. Gelijktijdig kozen we voor Alain Cavaillés, die toen nog "en conversion" was en een stuk kleiner. Van beiden hadden we "Brut" omdat dat in ogen van velen het enige echte is, Demi Sec omdat dat een veel makkelijkere smaak is die zich laat drinken als limonade en "Méthode Ancestrale Doux" een geweldige bubbel bij desserts. Brut en Demi Sec hebben meestal 12% alcohol, Méthode Ancestrale maar 6%. 

Dit jaar heeft Domaine de Mayrac plaats moeten maken voor Pascal Pavie. Pascal is lid van Nature et Progres, hij werkt volledig bio-dynamisch en gebruikt geen sulfiet. Pascal is een lieve, aardige man die leeft voor de natuur en zijn Blanquette. Eigenzinnig is hij ook en dat komt tot uiting in zijn produkten. Etiketten vallen met regelmaat van de fles, want chemische lijm weigert Pascal te gebruiken. De dozen zijn wat wankel, want plakband is uit den boze. Zijn Brut ligt in onze wijnkast naast de Demi Sec van Alain simpelweg omdat die twee ongeveer hetzelfde smaken. Pascals Demi Sec smaakt als een Doux. Zijn Doux doet je tanden in je mond rammelen, zo zoet, en die kopen we dus niet.

Voor het decorum willen wij alleen wijn in glazen flessen, met kurken van kurk. Dat heeft ook direkt tot voordeel dat onze wijnen niet de residuen van zachtmakers uit kunststoffen bevat. 
Verder willen wij dat de druiven met de hand geplukt worden, want oogst machines kunnen rotte druiven, nog niet rijpe druiven, "precies goed druiven" en vogelnestjes niet uit elkaar houden. Mensen kunnen en doen dat wel.

En als laatste punt letten wij op de hoeveelheid sulfiet die de producent gebruikt.
Sulfiet is o.a. een veroorzaker van hoofdpijn.
Een gewone wijnproducent mag, van de EU, 150 mg sulfiet per liter gebruiken, wat coöperaties en "grote jongens" dan ook zeker doen. Hun stelling: is hoe meer sulfiet hoe minder kans op problemen. BiO wijnproducenten mogen van diezelfde EU maar de helft, dus 75 mg per liter gebruiken. Dus minder hoofdpijn. De hier boven genoemde Alain gebruikt maar 30 mg en Pascal Pavie 0 (nul). Nog minder kans op hoofdpijn.

Geniet met grote teugen!