Onjuiste inkomstenheffing voor Nederlandse uitkeringsgerechtigden woonachtig in het buitenland met 90 %+ inkomen uit Nederland

Betreft onjuiste inkomstenheffing voor nederlandse uitkeringsgerechtigden  woonachtig in het buitenland (voor zover woonachtig in een  EU verdragsland)  met meer dan 90 % inkomen uit Nederland

Met invoering van de Wet van 22 december 2005, houdende wijziging  van enige socialeverzekeringswetten in verband  met de beëindiging van de verzekeringsplicht   van in het buitenland wonende uitkeringsgerechtigden  (voor zover woonachtig in een  EU verdragsland)  heeft de Nederlandse overheid recht willen doen aan de europese regelgeving terzake van uniformering van de sociale verzekering. Volgens de memorie van toelichting op deze wet heeft de nederlandse overheid hiermee willen anticiperen op de EG verordening 833/2004, die de uitvoering van sociale wetgeving toekent aan het woonland van een verzekerde (woonlandbepaling).

Met invoering van bovengenoemde wet  werd dus voortzetting van premieplicht vanwege de mogelijkheid van een vrijwillige verzekering, komen te vervallen, waarmee de nederlandse overheid premieplicht voor nederlandse uitkeringsgerechtigden  woonachtig in het buitenland,  voor de volksverzekeringen rechtvaardigde.  Dit geldt met name voor de ANW (Algemene Nabestaandenwet), waarbij verzekeringsplicht  alleen voor ingezetenen van Nederland  van toepassing is.

Bij de invoering van de Wet van 3 december 2014, houdende regels inzake de verzekering van zorg aan mensen die zijn aangewezen op langdurige zorg (Wet langdurige zorg) werd rekening gehouden met de voorgenoemde woonlandbepaling.

In artikel 1.2.1 Wlz is dan ook bepaald dat alleen een ingezetene van Nederland verzekerde kan zijn. De verder in artikel 2 Wlz beschreven kring van verzekerden bevat geen EU-ingezetenen, daar met de EU-verdragen 1408/71, later 988/2009 (de basisverordening) en Verordening 574/72, later 987/2009 , de zelfstandige uitvoering door de EU lidstaten van de socale zekerheid is geregeld.

Onder Hoofdstuk 1.1.1  Wlz is het begrip CAK geintroduceerd.

Onder artikel 6.1.1 Wlz is dit begrip verder uitgewerkt en er wordt onder 6.1.2 Wlz als taak van het CAK de inning van een  verdragsbijdrage Zorgverzekerings Wet (Zvw) geregeld.  De hoogte van deze bijdrage is, naast de nominale premie Zvw,  gerelateerd aan de inkomensafhankelijke premies  Zvw en Wlz.  Dit omdat Nederland de ziekenzorgkosten van in het buitenland wonende nederlandse uitkeringsgerechtigden, ingeval van een verdragsland,  verrekend met hun woonland.

Uit voorgenoemde bepalingen blijkt dat nederlandse uitkeringsgerechtigden  woonachtig in een verdragsland met meer dan 90 % inkomen uit Nederland, niet premieplichtig zijn voor de Wlz, ook al omdat de inkomensafhankelijke premie Wlz  doormiddel van de verdragsbijdrage wordt geheven.

Per 1 januari 2019 werden aparte loonbelastingtabellen geintroduceerd  voor  nederlandse uitkeringsgerechtigden  woonachtig in het buitenland met meer dan 90 % inkomen uit Nederland.

Als ik mij alleen concentreer tot de belastingtabellen voor de belastingplichtigen woonachtig in Frankrijk  (groene tabel zonder  loonheffingskorting 65 jaar en ouder) , dit zijn dus de belastingplichtigen die de loonheffingskorting niet op hun tweede inkomen (aanvullend pensioen)  laten toepassen, dan  blijkt dat op dat inkomen met toepassing van deze belastingtabellen 18,75 % loonheffing wordt geheven,  voor zover dit  pensioen (tweede inkomen ) minder dan  € 20.384 bedraagt.

De loonheffing 2019 is als volgt samen gesteld:  0,10 % premie ANW, 9,65 % Wlz en 9 % loonbelasting is totaal 18,75 %.

De loonbelastingtabellen voor  nederlandse uitkeringsgerechtigden  woonachtig in een EU verdragsland  zijn dus inclusief volksverzekeringspremies, die zij niet verschuldigd zijn.  Hierdoor wordt door de belastingdienst te veel belasting geheven.  Het is aannemelijk dat dit ook geldt voor de overige tabellen voor in een EU verdragsland woonachtige belastingplichtigen.

Ook in de jaren voor 2019 heeft de belastingdienst steeds de premie ANW en inkomensafhankelijke premie Wlz geind.

De reden van de invoering van de aparte loonbelastingtabellen 2019 en later is volgens de nieuwsbrief van de nederlandse belastingdienst, die deze loonbelastingtabellen vergezelde, dat er voor  niet inwoners van Nederland alleen een recht op heffingskorting bestaat voor het gedeelte van de loonbelasting.

Zoals hiervoor al beschreven  is er geen premieplicht volksverzekering voor nederlandse uitkeringsgerechtigden  woonachtig in een verdragsland.

Omdat nederlandse uitkeringsgerechtigden  woonachtig in een  EU verdragsland)  met meer dan 90 % inkomen uit Nederland wel belasting in Nederland betalen, maar niet premieplichtig zijn voor de volksverzekering zouden zij dus alleen recht hebben op het belastinggedeelte van de loonheffingskortingen. De wetgever heeft geen uitzondering gemaakt voor deze categorie.

Terzake van vermindering van de de heffingskorting op het belastbaar inkomen wordt er dus door de nederlandse overheid  aan voorbij gegaan dat de nederlandse uitkeringsgerechtigde,  woonachtig in een verdragsland  weliswaar geen premie volksverzekering betaald, maar dat deze in de plaats daarvan, een plaatsvervangende bijdrage betaald.

De inhouding op het belastbaar inkomen van deze belastingplichtigen is derhalve hetzelfde als dat van een soortgelijke belastingplichtige woonachtig in Nederland, maar doordat  de heffingskorting slechts gedeeltelijk wordt toegepast, betaald de nederlander woonachtig in een verdragsland meer belasting.

Vanwege voorgenoemde regelgeving terzake van de gedeeltelijke heffingskorting bedraagt de inkomensafhankelijke premie Wlz, die het CAK als onderdeel van de verdragsbijdrage Ziekenzorgverzekering berekend aan de inwoners van de EU verdragslanden, meer dan de  inkomensafhankelijke premie Wlz, die de inwoners van Nederland betalen. Omdat laatst genoemden wel recht hebben op de volledige heffingskorting, waardoor bij een gelijk inkomen de hoogte van hun belastbaar inkomen lager is.  

Op gemerkt zij, dat de vermindering van de heffingskorting al toegepast wordt met ingang van belastingjaar 2015 .

Samenvattend:

De nederlandse uitkeringsgerechtigden  woonachtig in een  EU verdragsland  met meer dan 90 % inkomen uit Nederland betalen in 2019 over hun inkomen de loonheffing van 18,75 % inclusief 9,25 % inkomensafhankelijke premie Wlz en daarnaast een pseudo- inkomensafhankelijke premie Wlz van 9,25 %, die door het CAK als onderdeel van de verdragsbijdrage wordt geïnd.  

Doordat hen daarnaast geen volledige heffingskorting op de loonheffing wordt toegekend, wordt het wonen in het buitenland (in casu verdragsland) bestraft met een meer dan  50 % hogere belasting op inkomen.

Als voorbeeld heb ik Frankrijk genomen omdat de Nederlandse staat bv een ander belastingverdrag voor België hanteert, vanwege een non-discriminatieverdrag. Hierdoor geldt bovenstaande voor nederlandse uitkeringsgerechtigden  met meer dan 90 % inkomen uit Nederland niet voor inwoners van dat land. Aan belastingplichtigen woonachtig in België wordt dus wel een volledige heffingskorting toegekend.

Deze uitzondering voor hen die woonachtig in België zijn en belastingplichtig in  Nederland, veroorzaakt een rechtsongelijkheid met belastingplichtigen uit een ander verdragsland zoals Frankrijk