Ongehuwd ouderschap in Frankrijk is populair

Vandaag in de Midi-Libre : <La France est le pays de l'Union européenne (UE) ayant le plus de bébés nés hors mariage, devant la Slovénie et la Bulgarie, la moyenne étant à 42,6%.La France est le pays de l'Union européenne (UE) ayant le plus de bébés nés hors mariage, devant la Slovénie et la Bulgarie, la moyenne étant à 42,6%.>

Meerdere kinderen van onze Franse vrienden trouwen pas wanneer een 2^e of 3^e kind op komst is, of ook niet als de relatie slecht geworden is. Ik heb de indruk dat het vaak de dames zijn die dat kind willen. Het lijkt mij een ongemakkelijke situtatie en vaak erg belastend voor die ongehuwde moeders.

Voorzover ik weet ligt dat percentage in Nederland tegenwoordig ook boven de 40%, maar desalniettemin vraag ik mij af wat die generatie bezielt. Waarom een kind op de wereld zetten als je niet vast van plan bent om het samen op te voeden.?

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20180904, Kinderen, Overheid

Reactie van marielle op 5 September 2018 op 10.58: Jeannette voor info, de moeders in regio Parijs werken veel full-time en daarom zijn er ook veel kinderen in de crèche à temps plein. Er zijn steeds minder moeders, die hun kind een dag thuis houden. Degene , die het wel doen kunnen het zich financieel permiteren. Daarbij zien we ook moeders die part-time werken , maar waar van de kinderen toch op die vrije dag naar de creche komen.

Ik ben het wel met Ingrid eens dat het moeilijk is voor die kleine kinderen waarvan de ouders al heel vroeg uit elkaar gaan. Het gaat niet zo zeer omdat het misschien beter is wanneer ze niet uit elkaar gaan, maar deze ouders zijn vaak een beetje 'perdu' en het kindje zeker. We hebben een psychologe aan de crèche, die,steeds meer werk heeft. Wat jaren geleden, kwam ze 1x per week een halve dag , onder tussen zijn het 2, 5 dagen geworden. Ze werkt zowel voor de ouders, kinderen als personeel. Ik vind dat het steeds zwaarder wordt het werken in de creche (ik ben adjunt directrice van een multi-accueil van bijna 100 plaatsen); je zou eens moeten weten wat voor een problemen er al niet zijn....En dat heeft niks met emoties van mijn kant te maken! Want daar is wel aan gewerkt.

Reactie van Rens op 5 September 2018 op 11.38: Wat een gekke conclusie wordt hier getrokken door meneer Bik. Het artikel dat u aanhaalt schrijft over kinderen ‘nés hors mariage’ zijn dus geboren uit ongehuwde ouders. U schrijft dat dit “belastend voor die ongehuwde moeders” zou zijn maar dan intepreteert u het toch echt verkeerd.

Ongehuwde ouders zijn niet per definitie alleenstaande moeders / ouders zoals ook Lucie Schagen opmerkte.

Er worden inderdaad vele kinderen geboren uit ongehuwde ouders en u lijkt dit te interpreteren als een gebrek aan commitment bij de ouders om het kind samen op te voeden. Ik ben erg benieuwd hoe u tot deze conclusie komt?

Het overgrote deel van mijn vriendengroep zet kinderen op de wereld zonder eerst te trouwen. Dit betekent niet ze niet van plan zijn de kids samen op te voeden. Juist doordat je niet trouwt, zijn er zoveel zaken te regelen over erven, levensverzekeringen, en pensioenrechten dat het krijgen van een kindje zeker geen impulsieve daad meer is maar een zeer doordachte (door beide ouders!) stap.

Overleden Reactie van Boudewijn Bolderheij op 5 September 2018 op 16.59: .
Het is inderdaad zo dat de moeders met een fors probleem zitten,
als de vaders hun (financiële) verantwoordelijk niet nemen.
Maar die moeders blijven ook met de schat zitten: DE KINDEREN.

Het inderdaad zo, dat het boterbriefje een standaard contract is.
Maar, zoals dat met standaard contracten vaker is, het is doortimmerd.
Heel veel zaken zijn goed geregeld.
Er zijn maar weinig mensen met vlinders in hun buik,
die een beter contract kunnen opstellen.

Reactie van Ingrid de Eerste op 5 September 2018 op 18.04: Leuk gezegd, de kinderen zien als een schat. Helaas zie ik veel kinderen die bekneld raken door de wisselende woningen en het wisselende gedrag van de ouders.

Reactie van marielle op 5 September 2018 op 18.32: Precies, Ingrid

Reactie van Jeannette op 6 September 2018 op 11.59: Het feit dat de psychologe nu meer werk heeft kan niet zomaar, zonder meer verklaard worden door het feit dat er meer kinderen, ouders en personeel psychische problemen ondervinden door het ongehuwde ouderschap.

Misschien is dit gegeven wel heel positief; problemen worden nu serieus genomen en er wordt een psycholoog ingeschakeld die daarbij ondersteuning kan bieden.

Daarnaast zie ik toch echt wel verschil tussen de stad en het platteland.
Met de terugkeer vande 4-daagse schoolweek hebben vrouwen op het platteland er een probleem bij.

De crèche is snel te duur, men verdient minder op zo'n dag dan er aan opvang betaald moet worden.

Vrouwen in de stad zijn hoger opgeleid, er is meer keuze aan beter betaald werk, en dus kan er meer besteed worden.

Van een psycholoog heeft men hier op het platteland nog niet eens gehoord, laat staan dat die standaard op de crèche komt!

Ingrid en Marielle; als jullie het probleem zo goed zien, wat hebben jullie die jonge ouders dan te bieden? Uit Ingrids reactie begrijp ik dat de huidige jonge ouders onverantwoordelijk gedrag vertonen dat ten koste gaat van de kinderen?

Wat is dan een oplossing? Hoe kan dit veranderd worden? Hoe komt het dat deze jonge ouders zo onverantwoordelijk met hun kroost omgaan? Houden zij niet van hun kinderen? Of houden ze meer van zichzelf dan van hun kinderen? Hoe komt dat dan?

Hebben hun ouders dan wel van hen gehouden en hen verantwoordelijk opgevoed? Is dat niet jullie generatie die die jonge ouders heeft grootgebracht? Wat is er mis of misgegaan?

Het komt mij weinig zinvol voor om commentaar te leveren zonder de juiste vragen te stellen om tot een oplossing te komen.

Reactie van Henri Bik op 6 September 2018 op 12.47: Het lijkt mij dat Boudewijn de vraag van Rens impliciet voldoende heeft beantwoord.

Blijft voor mij de vraag: waarom mensen bewust ongehuwd kinderen krijgen, wat is daarvan het voordeel want een groot deel van die ouders trouwen in Frankrijk later alsnog.

Ik kan me heel goed voorstellen dat je gaat samenwonen voordat je gaat trouwen en dat lijkt mij ook verstandig. Maar naar mijn smaak besluit je dan dat je de rest van je leven met elkaar wilt delen en dan is trouwen en simpele en solide manier om dat te bezegelen. Vervolgens kun je dan in alle rust aan kinderen beginnen. Ik zie het voordeel van de omgekeerde volgorde niet.

Ik wil er wel een speculatie over doen: als in een relatie de dame de dertig nadert wil zij hoe dan ook een kind, zelfs als haar partner nog niet bereid is zich voor het leven te binden. Zij hoopt dat hij daarna wel overstag gaat maar is bereid om het risico te nemen dat ze het kind alleen moet opvoeden, zo sterk is de kinderwens.

Reactie van marielle op 6 September 2018 op 15.37: Jeannette, eerst even dit: de psychologe is er niet omdat het personeel psychische problemen heeft, maar om een 'accompagnement' te geven aan het personeel in een tijd dat er veel meer stress en problemen zijn. Zodat het personeel leert om de juiste positie in te nemen en voor het kind, de ouders en tov de collegae. Verder is zij of hij er voor een accompagement van de ouders ,wanneer de ouders het nodig achten( of de directie) In Frankrijk is het zo dat je ook een functie hebt voor de bescherming van het kind. En er zijn dus meer problemen en meer vraag van onze kant voor begeleiding. Deze begeleiding gaat vaak verder via de PMI en sociaal werkers, éducateurs van de kinderbescherming. Zo hebben we ook veel mensen uit Afrikaanse landen , die hier pas zijn en die om hulp vragen. Tja wat wil je verder wat ik nog vertel.....

Reactie van Elloy op 6 September 2018 op 15.43: Wat voor garantie geeft trouwen precies? Erfenisrechnisch heb je daar in Nederland standaard langstlevenden-testamenten voor.

Reactie van Ingrid de Eerste op 6 September 2018 op 17.26: Ouders, en met name moeders, zijn hun 'répères' verloren. Zij kunnen niet meer terugvallen op hoe het vroeger ging tijdens hun eigen kinder-en pubertijd. Moeder mist haar Eigen moeder of haar marraine of haar zussen of de vader van moeder. De hele kring rondom ouder-kind bestaat bij veel gezinnen niet meer. Ten dele ook omdat hun Eigen ouders al gescheiden waren. Denk eens na over die "familles recompsées" en de problemen met stiefouders. Steeds meer vrouwen blijven op zoek naar de prins op het witte paard. Hij komt er vlot aan, zeker, maar het kind ook. Daarna is hij minof meer foetsie.
Inderdaad, een kinderwens kan heel sterk zijn maar wiens behoefte is dat?
Ook onder hoogopgeleiden komen de nodige problemen voor. Vergeet niet, man en vrouw werken allebei 60 uur in de Week. Ja, ja artsenechtparen zijn er het beste in. Laat thuis, kind van de creche of de halte garderie ophalen. De kinderen zijn altijd de laatsten die opgehaald worden. Gauw naar huis, quality time met de kinderen. Kinderen toch eigenlijk te laat op bed en ouders oververmoeid. Dan spreek ik alleen nog maar over 'randpathologie'. De echte pathologie moet nog komen. Alcohol, drugs, verwaarlozing, misdaad, geweld.
Jeannete, ik kan zo nog wel even doorgaan en dan werk ik al 10 jaar in een slaperig provinciestadje in het zuiden des lands. Ook belangrijk, de noordelingen die afzakken naar het warme zuiden om daar een beter leven te krijgen. Geen familie, niks. (Nog) geen werk maar de kinderen komen wel. Twee hands auto die vaak kapot is zodat consult afgebeld moet worden. Bodemloze put. Komt ook door de leeftijd hoor. Op een zeker moment ben je het zat en geen energie meer. Op dit moment zit ik gelukkig weerin een energieke fase.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.