Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

|| PLAATS BERICHT || P LAATS ADVERTENTIE ||

Onderzoek Nederlanders in Frankrijk

Een jaar geleden plaatste ik een 1e oproep in diverse media voor een enquête onder Nederlanders die in Frankrijk woonden.

Hoewel ik aardig veel reacties kreeg in deze 1e ronde en hoopvol startte, kwam er al snel een situatie waarmee we nu nog steeds te maken hebben, en die veel planningen overhoop heeft gehaald.

De 2e ronde vragen die ik verstuurde was tijdens het 1e ‘confinement’ in Frankrijk, waardoor ik me ook enigszins bezwaard voelde om mensen te benaderen.

Het aantal personen dat in deze 2e ronde heeft gereageerd en geantwoord is dus ook lager en de periode waarin ik aan het verwerken van de antwoorden heb gewerkt is langer en versnipperder geworden.

Toch wil ik hier wel – zoals beloofd ‘eind 2020’ – een deel van mijn verslag delen. (Zie hieronder)

Verder wil ik nogmaals iedereen bedanken die gereageerd heeft en zijn/haar antwoorden heeft gedeeld.

Het onderzoek is verre van wetenschappelijk, maar geeft wel interessante en leuke informatie.

En om het beeldend in te leiden; het beeld dat geschetst wordt van Nederlanders in de originele versie van ‘15 miljoen mensen’ (1996 Fluitsma & van Tijn) kwam bij het werken hieraan naar boven:

altijd in beweging, ondernemend, creatief met oplossigen en kritisch.

Het grote verschil met de mensen in dit liedje – en dus wonend op dat 'hele kleine stukje aarde' – is dat de Nederlanders die in Frankrijk wonen juist weg (willen) zijn van de drukte en daar heel blij mee zijn. Echter de typisch Nederlandse gebruiken, zoals alles op de fiets doen, het huiselijke kopje koffie, de kroketten en last but not least de familiebezoeken, zijn voor velen vaak een groot gemis.

Voor meer info volgt hier mijn verslag:

Proces en enkele uitkomsten

Vooropgesteld ; dit onderzoek heeft niet de intentie dan wel pretentie wetenschappelijk te zijn. Het is een middel om enkele grote lijnen naar boven te halen. Het aantal respondenten is dusdanig klein dat er nooit enige wetenschappelijke gegevens uit kunnen komen. Vervolgens heb ik dit als éénling opgepakt en daarmee heb ik te maken (gehad) met diverse beperkingen waaronder tijd en het ontbreken van een wetenschappelijke benadering.

Respondenten:

De eerste ronde heeft circa 60 respondenten opgeleverd, en de tweede ronde 25.

Aangezien de antwoorden enerzijds dusdanig homogeen en anderzijds dusdanig persoongebonden zijn, zijn de uitkomsten voor mij nuttig ondanks het kleine aantal.

Daarnaast moet ik bekennen dat door de eenvoudige manier van werken (per mail vragen beantwoord, op papier en in de PC verwerkt en vervolgens opnieuw via de PC vragen verstuurd en antwoorden ontvangen) er geen sprake is van een waterdicht verwerkmechanisme. Dit is vooraf ook niet de bedoeling geweest, maar nogmaals ; de antwoorden zijn puur ter informatie voor mij (waar liggen ‘geluk’, vragen, problemen, behoeften van Nederlanders in Frankrijk).

Planning

In december ben ik begonnen met de oproep te plaatsen op FB. Daarna, half januari heb ik de oproep op Nederlanders.fr geplaatst. Zo’n 60 personen hebben de eerste vragen toen beantwoord.

Onder deze mensen – de meesten dus erg vriendelijk en meewerkend – waren zo’n 5 personen die aangaven ‘eerst te willen weten wie de opdrachtgever is’ dan wel waar ik de gegevens voor zou gebruiken.

Ik heb overal en steeds gecommuniceerd dat ik dit onderzoek doe mbt mijn werk voor het departement en de regio waarvoor ik werk (de Nièvre respectievelijk de Bourogne-Franche-Comté) en tevens voor mijn werk als emigratiecoach in ons bedrijf (Work your Way to France). Het is altijd helder geweest waarvoor ik de vragen stelde.

Daarnaast heb ik toegezegd de antwoorden te gebruiken zonder koppeling aan naam c.q. persoonlijke gegevens.

De medewerking, openheid en vriendelijkheid van al diegenen die meegewerkt hebben is fantastisch en daar ben ik dankbaar voor !

In maart – voornameijk tijdens de Covid-19 crisis – ben ik de vervolgvragen gaan versturen. Omdat iedereen alleen nog maar met deze crisis bezig was, heb ik niet direct in mijn inleiding over de situatie geschreven. Wanneer men mij beantwoordde, heb ik wel een ieder sterkte gewenst.

Daarna ben ik begonnen de antwoorden uit de 2e ronde in kaart te brengen.

Enkele uitkomsten

De antwoorden die vooralsnog het meeste opleveren in het kader van mijn werk en zoektocht zijn de vragen 3, 4 en 5.

Vraag 3. Wat mist u het meest ?

Spontaan het meest genoemd in volgorde van belangrijkheid :

- Nederlandse producten (alle bij elkaar opgeteld : kroketten, pindakaas, drop, satésaus, hagelslag, kaas etc.)

- Vrienden en familie

- Kleine afstand tot winkels, activiteiten

- Koffiedrinken bij elkaar

- Aziatische producten

- Met de fiets overal naartoe kunnen

- Openheid, nieuwsgierigheid

En tot slot nog een aantal elementen die genoemd worden :

- verenigingen, krant en tijdschriften, kunst, school, bloemen, woonwinkels en geduld.

Uit het aantal tellingen blijkt – en na groeperen van de drie grootste groepen :

Nederlandse gewoonten 35 %

Nederlandse producten 26 %

Familie en vrienden : 16 %

Restant : 23 %

Hierbij heb ik in de 2e ronde de vraag voorgelegd met de uitkomsten van de 1e ronde, te weten de groepen die uit deze vraag (spontaan) genoemd werden. Ik wilde naar boven halen welke van de groepen ‘emotioneel gemis’ of ‘praktisch gemis’ het grootst is.

Vooralsnog komt er uit dat de groep die emotioneel gemis ervaart groter is dan de praktische, hoewel het verschil niet enorm is ; 60 % tegen 40 %.

Wel valt op dat degenen die praktisch gemis ervaart vaker naar Frankrijk is verhuisd vanwege werk, familie die al ter plaatse woont en ook vaker goed Frans spreekt bij vertrek.

Anders gezegd ; emotioneel gemis komt vaker voor bij mensen die voor de ruimte, natuur etc verhuisd zijn en minder goed Frans sprak bij vertrek.

Dit zijn zeer grote lijnen die verder uitgezocht zouden kunnen worden.

Vraag 4 Wat is het grootste winstpunt sinds u in Frankrijk woont?

Antwoorden die zitten in de hoek van natuur, ruimte is verreweg het grootst.

Hierin genoemd zijn termen als :

Stilte, rust, ruimte, geen hectiek, schone lucht, relaxter leven, leven in/dichtbij de natuur, uitzicht.

Hieraan gerelateerd en soms net even anders :

Vrijheid, eigen baas, vriendelijke mensen, minder materialistisch leven, meer tijd voor elkaar, groot huis en tuin, geluk

En tot slot antwoorden als :

Trots, goedkoper leven en het weer.

In grote lijnen komen als meest genoemden groepen naar boven, die nagenoeg even groot zijn:

- Rust 20 %

- Ruimte 19 %

- Natuur 21 %

- Vrijheid 21 %

Het prettigere contact, meer tijd voor elkaar en relaxter leven met minder materialistische doelen is ook duidelijk een rode lijn in de verschillende antwoorden. Dit komt in 16 % van de antwoorden terug.

Net iets meer dan de helft geeft in ronde 2 desgevraagd aan dat deze 4 ‘winstpunten’ niet de reden waren om te gaan verhuizen. De oorspronkelijke redenen waren :

- een baan/kans op ander werk

- een nieuw avontuur, ander leven

- familie of vrienden die al terplaatse waren en woonden

- de liefde

- de voorliefde voor Frankrijk (cultuur, taal of keuken)

De groep die wel om reden van de rust, ruimte, natuur en vrijheid naar Frankrijk wilden verhuizen geven aan daarnaast ook nog wel mede-argumenten te hebben gehad in de hoek van :

- liefde voor de Franse taal, cultuur en keuken

- goedkoper huis kunnen vinden

- nieuw avontuur en

- eigen bedrijf starten was makkelijker (horeca)

Conclusie : ook al gaat men voor verschillende redenen naar Frankrijk, de grootste winst is voor elk van hen de rust, ruimte, natuur en vrijheid die men verkrijgt.

Vraag 5 : Wat is de grootste tegenvaller, het moeilijkste na uw verhuizing naar Frankrijk ?

Hierop volgenden heel uiteenlopende antwoorden. Zo uiteenlopend dat ze ook nauwelijks samen te vatten zijn. Het ging van ‘moeilijkheden bij het afsluiten van alles in Nederland’ tot ‘gemis van winkels als Gamma’ en ‘niet aan de telefoon problemen kunnen oplossen in het Frans’.

Daar waar ik (eerlijk toegegeven) verwacht had dat hier de complexiteit van de Franse formulieren en communicatie hoog zou scoren, bleef dit dus uit.

Tot hier de samenvatting op deze plek.

Op veel vragen zijn antwoorden gegeven die interessant zijn om verder uit te diepen. Dit gaat wellicht nog in de toekomst gebeuren (met wellicht een stagiair die hier volop aan kan werken).

Tegen die tijd zou ik graag een aantal mensen langer interviewen.

15 miljoen mensen, op dat hele kleine stukje aarde

Foto Pixabay via Pexels

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20201211, Migratie

Reactie van Alle Laversma op 11 December 2020 op 17.30: Lonneke; Wat goed dat je wat terug geeft in de vorm van een verslag van je enquêteresultaten! We hebben niet mee gedaan aan de enquête maar mijn vrouw en ik herkennen wel veel van wat in je verslag naar voren komt. Zo hebben ook wij rust, ruimte, natuur en vrijheid gezocht en een relaxter leven met minder materialistische doelen. Onze ervaring is dat voor "alle dingen die je in eerste instantie na emigratie mist" bijna automatisch "Franse/plaatselijke equivalenten" in de plaats komen. En de kroketten/bitterballen (ha,ha) - mochten ze echt onmisbaar zijn - blijk je ook prima zelf te kunnen maken (en we hebben en nemen er ook de tijd voor).

Wat mij opvalt is dat rust, ruimte, natuur en vrijheid zo vaak genoemd worden. Dit staat voor mijn gevoel in schril contrast met wat de Nederlandse politici en beleidsmakers voor ogen hebben binnen Nederland. Terwijl er dus daadwerkelijk mensen "wegvluchten" uit Nederland om rust, ruimte, natuur en vrijheid te vinden in een land als Frankrijk staat er alleen maar "meer, meer en nog eens meer" op de agenda van politici en beleidsmakers. Meer woningen (beton), meer wegen (asfalt), meer mensen (vooral door immigratie; het Ned. geboorte cijfer is op zich laag), meer productie, meer efficiency (hogere werkdruk), (en dus) heel veel meer gezondheidszorg en (geestelijke)welzijnszorg, meer winkels, meer consumptie, en de lijst is met gemak nog veel langer te maken.

Zo hebben heel veel mensen een groot vertrouwen in technologische oplossingen voor de steeds hogere bevolkingsdruk (de laatste 50 jaar is de wereldbevolking zo ongeveer verdubbeld en dat tempo van verdubbeling wordt steeds hoger; men verwacht over plm. 30 jr. weer een verdubbeling). Maar volgens mij is niets opgewassen tegen de enorme impact die we als wereldbevolking hebben op onze aarde ("voorbeeldje" van die impact; het verdwijnende amazone gebied; o.a. de : "longen van de aarde"). Technologische oplossingen kunnen helpen maar het enige wat echt helpt is de groei van de wereldbevolking afremmen en dan wel drastisch (constant houden of beter nog af laten nemen).

Het mooie is dat daar geen hoogdravende techniek voor nodig is, we zouden nu al de groei van de wereldbevolking kunnen afremmen en zelfs laten afnemen. Het slechte nieuws is dat bijna niemand dat lijkt te willen. Individualisme en egoïsme vieren hoogtij! Het "recht" op kinderen en persoonlijk geluk vieren hoogtij. Niemand lijkt zich meer ondergeschikt te willen maken aan de belangen van de samenleving. Feesten moeten doorgaan ondanks het Coronavirus en de gevolgen voor de oudere medemens. Het egoïsme wordt zelfs bezongen, "We want it all, and we want it now". "Après nous, le déluge" lijkt voor velen nog steeds te gelden of ze nou kinderen hebben of niet. Ze helpen de wereld maar wat graag naar de kloten voor de eigen behoeften bevrediging; ("recht op") kinderen, materialistische zaken, vakanties, feesten, etc.). "Snel rijk worden ten koste van alles en iedereen en alles uit het leven halen" is het motto. "Alles is ondergeschikt aan MIJN geluk". (Daarom is er in Nederland ook sprake van een uiterst "domme lockdown" i.p.v. de "intelligente lockdown", de politiek en de beleidsmakers zien die houding en mentaliteit gemakshalve maar even over het hoofd, hoe dom kan je zijn, vraag ik me af, maar dat terzijde). Wanneer ziet men nou eens in dat mensen niet (automatisch) gelukkig worden van altijd maar meer? (Gossen;Wet van het afnemend grensnut) Helaas geldt deze wet niet voor het grenzeloze "Individualisme en egoïsme"!

Kortom wij hebben het hier fijn op het rustige Franse platteland met zijn lage bevolkingsdruk en relaxte levensstijl (veel mensen om ons heen worden erg oud en blijven erg lang nog zelfstandig). We hopen dat elders het tij ook keert maar we vrezen het ergste voor de "snelkookpan samenleving". In onze situatie zou het ook heel makkelijk zijn om te denken en te zeggen "Après nous, le déluge" maar daarvoor is ons de aarde en het leven erop te mooi en te waardevol. Dat mag de mensheid niet naar de verdoemenis laten gaan t.g.v het "korte termijn egoïsme".

Reactie van Maayke Wooning op 12 December 2020 op 7.03: Complimenten voor bovenstaande reactie op het verslag....juist

Reactie van Janny O. op 12 December 2020 op 9.23: Ik mis bij de reactie van Alle dat hij voor Frankrijk even alleen uitgaat van zijn eigen rustige situatie. Er is ook een andere Frankrijk.

Reactie van Alle Laversma op 12 December 2020 op 12.35: Janny O.: zeer terecht opgemerkt! Aangemoedigd door de reactie van Maayke Wooning ga ik daar ook maar even wat uitgebreider op in.

Die onrust die er in Frankrijk ook is, en af en toe flink oplaait in de vorm van allerlei demonstraties, geweld en aanslagen, vindt vooral zijn oorsprong in de stedelijke gebieden waar de bevolkingsdruk kennelijk nu al zo hoog is dat er (grote) conflicten ontstaan tussen allerlei bevolkingsgroepen, vaak gerelateerd aan religie en/of welvaartsverdeling, vooral door individuen binnen deze groepen die "onder grote druk klaargestoomd zijn in onze snelkookpan samenleving" (lees; geradicaliseerd en extremistisch geworden zijn). Zij ervaren de problematiek 24 uur per dag in alle hevigheid aan den lijve en zien in hun ellende vaak maar één uitweg; ze offeren in zelfdestructieve wanhoop en woede hun eigen leven op, en veel erger, dat van vele anderen ook, omdat ze oprecht iets aan de wereld willen veranderen maar kennelijk niet echt weten hoe dat zou moeten.

En dat past eigenlijk precies in het beeld wat ik hierboven al schetste. De grote steden en woonconcentraties zijn precies de eerste plaatsen waar een veel te hoge bevolkingsdruk zichtbaar tot allerlei ellende leidt (dat geldt eigenlijk over heel de wereld). Gezellig en leuk hoor die grote steden en woonconcentraties met al hun faciliteiten en vermaak, maar dan voornamelijk om een paar dagen de toerist in uit te hangen. Wij zouden er voor geen goud permanent willen wonen.

De groei van de wereldbevolking afremmen, en dan wel drastisch, is de meest effectieve (en nu al beschikbare) methode om ons allemaal een kwalitatief beter leven te laten leiden, ook voor de onmisbare en prachtige natuur om ons heen. Maar waarom zo iets "simpels" maar niet lijkt aan te slaan heb ik in mijn eerdere reactie al geprobeerd te verklaren, en dan met nadruk op "geprobeerd", er zijn vast vele aanvullende oorzaken aan te wijzen.

De bevolking in wereldsteden in vooral zuid-oost Azie en Africa groeit explosief, met Niger als triest hoogtepunt; een verwachte stijging van 580 procent (van 24 miljoen naar 165 miljoen inwoners) in de komende 10 jaar; zie hier. De bevolkingsaanwas in Nederland heeft als voornaamste oorzaak de immigratie vanuit veelal islamitische landen. In deze groep heerst niet zelden het idee "als god (Allah) het wil krijg je tien kinderen" (zie hier), sterk aangemoedigd door Imams vanuit de hoek van de "politieke islam" die letterlijk uit is op "wereld dominantie" via aantallen. Behalve bevolkingsdruk en welvaartsverdeling is dit ook een belangrijke oorzaak voor radicalisering en extremisme. Alsof overbevolking op zich al niet erg genoeg is!

Ook al woon je in een rustig gebied in Frankrijk met een lage bevolkingsdruk en geen enkel "grootstedelijk leed", we moeten toch ons steentje bijdragen waar we maar kunnen om de groei van de wereld bevolking om te buigen in een afname. In India begint kennelijk het besef in te dalen dat er drastische maatregelen noodzakelijk zijn, maar het moet dan wel beter dan in de jaren zeventig al is geprobeerd; zie hier. En ook de mannen kunnen of moeten een "knipje" (in de zaadleiders) bijdragen om de vrouwen te ontzien die het toch al veel zwaarder hebben door zwangerschappen.

De helft minder mensen op aarde levert de helft minder menselijke impact (Ecologische voetafdruk; zie hier) op de aarde op en betaald zich terug in een (veel) betere kwaliteit van leven voor de hele wereldbevolking. Waarom zouden we dat eigenlijk niet nastreven?

Reactie van Peter Jan op 12 December 2020 op 13.50: Ik ben bang dat hierboven vergeten wordt dat in de grootstedelijke agglomeraties WERK en daarmee Welvaart wordt gecreëerd. Zonder groei zijn we tot nu toe niet verder gekomen.

Reactie van Peter Jan op 12 December 2020 op 13.51: Waarbij ik overigens opmerk dat we erg ver van het aardige onderzoek van Lonneke afdwalen.

Reactie van Coen Roberts op 12 December 2020 op 21.13: @ Alle

U beweert het volgende,

"Die onrust die er in Frankrijk ook is, en af en toe flink oplaait in de vorm van allerlei demonstraties, geweld en aanslagen, vindt vooral zijn oorsprong in de stedelijke gebieden waar de bevolkingsdruk kennelijk nu al zo hoog is dat er (grote) conflicten ontstaan tussen allerlei bevolkingsgroepen"

dit is volgens mijn bescheiden mening ronduit onjuist, het tegendeel is waar, de meeste protesten komen juist uit de niet stedelijke gebieden zie bv "de gilets jaune" begonnen vanuit de onvrede over de oplopende reiskosten woon/werk. Ook de boerenprotesten beginnen op het platteland, logischerwijs.

Zie ook de geschiedenis van de Franse revolutie en je zult toch moeten vaststellen dat de totale omslag van het Franse Staatsbestel bewerkstelligd is vanuit de heersende onvrede op het platteland.

bonne soirée

Reactie van Peter Jan op 13 December 2020 op 9.53: Ik denk dat Alle elders een alternatief forum zou kunnen beginnen. Ik heb bij de verhuizing meters boeken weggedaan die andere dingen aantonen dan de " nieuwe leer". Maar ieder mag zijn eigen geloof beoefenen.

Reactie van Alle Laversma op 13 December 2020 op 12.00: Reactie van Alle (Chateau-Arfeuilles) Nu netReactie wissen

Peter Jan: weer zo'n "zwaktebod"; in een paar zinnetjes allerlei onzin beweren en niet de moeite nemen het verder toe te lichten; reageer eens echt inhoudelijk. M.a.w; Je bent als een "betoger" die een steen in een etalage gooit en dan hard weg holt; de lafheid ten top. Daar ben ik dan ook snel klaar mee.

Coen Roberts; Wat de Franse revolutie betreft ben ik het met je eens maar dat was ook niet het onderwerp van mijn "oprispingen". Wat de huidige problematiek betreft ligt het veel genuanceerder. Zo noem je bijv. de "gilets jaune" van wie inderdaad een flink aandeel ook van het platteland kwam. Het protest speelde zich af in de steden doordat stedelijk "rapaille" zich daar vanuit hun eigen (al dan niet identieke) onvrede maar al te graag bij aansloot om de "gevestigde orde" eens flink te grazen te nemen. Er is nooit een duidelijk eisenpakket vanuit woordvoerders in deze groep op tafel gelegd. De grootste grief was eigenlijk nog dat deze mensen het zat waren als moderne werkslaven te leven; samengevat "reizen naar het werk, lange werkdagen maken, reizen naar huis, eten, slapen, etc." zonder voldoende geld en energie over te houden voor de leukere dingen in het leven. Dit betreft een groot deel van de mensen uit grootstedelijke gebieden maar inderdaad niet alleen mensen uit die gebieden. Ook veel mensen op het platteland die echter veelal wel hun werkgelegenheid in de stad vinden. De verhoging van de brandstofprijzen was de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. Logisch want door het vele woon-werk verkeer en de uiterst lage lonen werden deze mensen daar direct financieel door geraakt. Dit sluit eigenlijk naadloos aan bij wat ik al eerder benoemd heb als (verkeerde) "verdeling van de welvaart" (in die zin sluit het trouwens ook naadloos aan bij de Franse revolutie). Immigratie (en integratie) problematiek en overbevolking zijn wel typisch grootstedelijke problemen, althans daar doen ze zich het eerst en meest indringend voor, dat spreekt voor zich lijkt mij.

Reactie van Alle Laversma op 13 December 2020 op 12.17: Reactie van Alle (Chateau-Arfeuilles) 3 seconden geledenReactie wissen

Nog een kleine toevoeging uit een artikel over de "gilets jaune": zie hier. Treffender had ik het niet kunnen omschrijven ""We werken als slaven en op een gegeven moment is het genoeg. We hebben geen leven, we overleven alleen maar", zei een 27-jarige demonstrant tegen persbureau AFP. Anderen vertellen bijvoorbeeld niet meer, of bijna niet meer, rond te kunnen komen." Het komt inhoudelijk overeen met wat ik hierboven al meldde en het betreft typisch de (verkeerde) "verdeling van de welvaart".