Ondersteuning in Frankrijk

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw op deze website, een korte voorstelling: mijn naam is Kim(berley), ik ben 25 jaar en nog wonende in Nederland. Ik ben opgegroeid met de mediterreaanse cultuur en wil al sinds ik klein was maar al te graag verhuizen.

Ik loop rond met een vraag en ik dacht dat ik deze het beste in deze groep kon plaatsen. Mocht dit fout zijn of verkeerd, mijn excuses. Ik geef eerlijk toe dat ik niet uitgebreid heb rondgekeken hoe deze site werkt.

De vraag waar ik mee zit, is hoe ondersteuning voor mensen met een beperking geregeld is in Frankrijk. In het specifiek voor mensen met autisme. Jammer genoeg is de situatie op mij van toepassing. Op het moment staat er een diagnose autisme op mijn lijstje, echter is deze niet 100% zeker. Toch wil ik wel alvast wat onderzoek doen.

Om niet al te veel erop in te gaan, in Nederland krijg ik persoonlijke begeleiding (deze is denk ik binnenkort niet meer nodig) en zit ik bij de GGZ centrum autisme met psychologen gespecialiseerd in autisme. Als ik zou gaan verhuizen naar Frankrijk, vraag ik mij af wat voor voorzieningen er zijn voor mensen met autisme daar. Mijn frans is helaas niet sterk genoeg dat ik zelf alle websites kan afstruimen, vandaar dat ik op een site als deze een oproep doe.

Alvast bedankt!

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20160210, Gezondheid, Sport en Spel, Overheid

Reactie van marielle op 11 Februari 2016 op 20.47: Beste Kimberley,

Er is in Frankrijk een filosoof, Josef Schovanec, autist (Aspergersyndroom) die verschillende boeken heeft geschreven en die de moeite waard zijn om te lezen. Het boek 'Je suis à l'est' heeft veel bekendheid gegeven, een ander boek 'De l'amour en Autistan' gaat over liefde en autisme.

Het geeft natuurlijk niet direct aan hoe het is om als autist in Frankrijk te leven, maar hij is iemand die niet opgeeft, optimistisch is en ook schrijft dat liefde kan overwinnen.

Verder ligt het er natuurlijk aan waar je in Frankrijk zou willen gaan wonen. Ik werk als verpleegkundige in de kinderopvang en ik weet dat wanneer de psychologe van de crèche een eventuele autisme vermoed bij een kind de wachtlijst lang is. In Parijs of ander grote stad is de hulpverlening misschien makkelijker dan in een klein dorp ergens op het platteland. Toch zou ik zeggen ga je hart achterna en je kunt toch altijd proberen... Je kunt nog altijd terug naar Nederland, toch? En de steun van je vriend kan ook helpen. Anders blijf je misschien altijd in een frustratie zitten. Good Luck en groet, Mariëlle

Reactie van Natascha Terpstra op 11 Februari 2016 op 21.36: Ik woon in de regio Parijs. Drie jaar wachtlijst ambulante hulpverlening. Meer dan 5 jaar voor gespecialiseerde dagopvang.

Reactie van KOEN & KATRIEN op 12 Februari 2016 op 9.21: Beste Kim

Als je zelf zegt dat het om een lichte vorm van autisme gaat....Jij weet wellicht perfect zelf wat de valkuilen zijn waar je je ogen moet voor openhouden. Als je zal zitten wachten tot de begeleiding tot in de puntjes geregeld is zal je NOOIT de stap zetten.Je hebt al een Franse vriend...dat betekent dat je al min of meer weet welke richting je uitgaat...Focus je op de positieve dingen...Autisme is geen gebrek... Het is een gave...als je ze goed gebruikt en je sterke punten eruit haalt...Maak plannen, visualiseer waar je naartoe wilt en denk voorlopig niet aan die begeleiding....DOOOOOOOOOOEEEEEEEN!!!!!!!!!!!!!!!!

Reactie van KOEN & KATRIEN op 12 Februari 2016 op 9.24: Van je ADD-vriendje die het heerlijk vindt in Frankrijk, zonder medicijnen, zonder begeleiding...Geloof erin meisje....

Reactie van yolande kok op 12 Februari 2016 op 10.30: Bravo beste Koen & Katrien en Peter ! Dit hadden we even nodig..!

Reactie van Evert van der Weide op 12 Februari 2016 op 11.29: Kim(berley), geef niet te gauw op. Ga voor wat je wilt en uit de betrokken reacties die ik lees zie ik dat er heel veel begrip voor je is. Er zijn heel veel verschillende omschrijvingen van autisme en dat is meestal allemaal een diagnosemodel waarmee de behandelaar en strategie voor behandeling op zet. Volg het advies van Peter en vergeet alle DSMV perikelen. Waar jij iets aan hebt is support op die gebieden, waar jij merkt daar heb ik ondersteuning nodig om het contact met de eigen zintuigen te trainen, te herstellen en daardoor beter contact met medemensen te ontwikkelen. Ik ervaar jouw tekst als heel open en eerlijk en waardevol dat je dit met ons deelt. Ik werk zelf met gestalttherapie en die is niet opgenomen in een verzekeringspakket.
Enkel geregistreerde arts-psycho-(gestalt)therapeutische hulp wordt hier in Frankrijk vergoed voor zover ik nu weet. Ik ben nog bezig aan het zoeken naar meer specifieke informatie over de registratielijsten daarvan in de betreffende regio's. Ik kan je op de hoogte houden van mijn onderzoek als je wilt. Emailadres: degeleroos@gmail.com
In verbinding.

Reactie van marielle op 12 Februari 2016 op 13.56: Wat fijn dat je nu ineens ook positieve reacties krijgt, Kimberley! :-)

Reactie van Evert van der Weide op 13 Februari 2016 op 12.44: Nou Kim ga het doen en ga voor je droom. Volg je eigen weg en vind de ondersteuning waar je behoefte aan hebt.

Reactie van Evert van der Weide op 13 Februari 2016 op 12.58: Nou Peter, ik vraag je te blijven op deze site en je niet te laten beperken door het denken van iemand, want jij bent meer waard.