Onderhoudsverplichtingen

Als in Nederland wonende kinderen worden verplicht bij te dragen aan het onderhoud van hun in Frankrijk wonende ouders…..

In Frankrijk bestaat de zogenaamde “obligation alimentaire” zowel voor ouders ten opzichte van de kinderen als andersom.
In dit artikel wil ik graag iets meer vertellen over de in Frankrijk bestaande verplichting dat kinderen bij moeten dragen als hun ouders of grootouders niet voldoende middelen van bestaan hebben. Zelfs aangetrouwde familie wordt geacht mee te betalen. De bijdrage is wel afhankelijk van de behoefte van de oudere en van de financiële situatie van de kinderen.
Niet alleen de ouder zelf, maar ook de Franse sociale instanties en publieke ziekenhuizen kunnen een betaling afdwingen.
In Nederland wonende kinderen worden af en toe geconfronteerd met een verzoek van een Frans ziekenhuis of Franse sociale instantie om bij te dragen aan kosten die voor hun ouders worden gemaakt. Als daar geen gehoor aan wordt gegeven, kan de betaling afgedwongen worden bij de rechter.
Deze verplichting is ingesteld op het moment dat het huwelijk en de familie als “instituut” werden gezien en om het sociale stelsel niet onnodig te belasten. Tegenwoordig beseft men wel dat de maatschappij verandert en dat de familiebanden vaak minder hecht zijn, met steeds meer samengestelde gezinnen en gemengde families. De Senaat heeft ook onderzoek gedaan naar de situatie in andere Europese landen. Maar tot op de dag van vandaag bestaat deze verplichting in Frankrijk nog steeds.
In Nederland is een wederzijdse zorgplicht tussen ouders en kinderen niet door de wet geregeld. Er wordt wel gezocht naar alternatieven om de zorg betaalbaar te houden en daarom wordt bijvoorbeeld de mantelzorg door de gemeenten gestimuleerd.
Maar hoe is dit geregeld als bijvoorbeeld ouders en kinderen niet in hetzelfde land wonen? Kan de Franse rechter een betaling afdwingen als de kinderen in Nederland wonen?
Een Europese verordening regelt welk recht toepasbaar is, of beslissingen uit een ander Europees land erkend en ten uitvoer moeten worden gelegd en hoe er samengewerkt kan worden. Nederland en Frankrijk zijn ook gebonden aan het Haags Protocol van 23 november 2007.
Volgens de Europese verordening kunnen zowel de Franse als de Nederlandse rechter bevoegd zijn. Het Protocol bepaalt dat de hoofdregel is dat het recht van de staat waar de behoeftige ouder woont van toepassing is. In ons voorbeeld zou dat dus het Franse recht zijn, als de Nederlandse ouder in Frankrijk woont.
Het Protocol geeft echter wel in artikel 6 aan dat in geval de onderhoudsverplichting niet een onderhoudsverplichting van een ouder voor een kind is, noch een onderhoudsverplichting tussen echtgenoten of geregistreerd partners, het mogelijk is een claim te betwisten, als deze onderhoudsverplichting niet bestaat in het land waarin de schuldenaar woont die ook de staat is van de gemeenschappelijke nationaliteit van beide partijen.
Als ouders en kinderen beiden de Nederlandse nationaliteit hebben en het kind in Nederland woont, is het dus mogelijk de vordering van de Franse instantie te betwisten. Dit betekent niet dat er niet betaald hoeft te worden, maar niet geschoten is altijd mis en de rechter kan hier rekening mee houden.
Om een eventuele vordering voor te zijn, kan in antwoord op de brief van de publieke Franse zorginstantie aangegeven worden dat de betaling op grond van artikel 6 van het Haags Protocol betwist kan worden, omdat deze onderhoudsverplichting in Nederland niet wettelijk is vastgelegd en beide partijen de Nederlandse nationaliteit bezitten.
Het is natuurlijk ook mogelijk de ouder weer naar Nederland te laten komen, maar het is ook niet eenvoudig om in Nederland een geschikte plek te vinden….

Anna Gerlach
http://annagerlach.hopto.org
info@gerlachfransrecht.nl

Bronnen: artikel 205 en verder Code civil, artikel L132-7 CASF, artikel L6145-11 CSP, Verordening (EG) nr. 4/2009 van de Raad van 18 december 2008 betreffende de bevoegdheid, het toepasselijke recht, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen, en de samenwerking op het gebied van onderhoudsverplichtingen, Verdrag van ’s-Gravenhage van 23 november 2007, inzake de internationale inning van levensonderhoud voor kinderen en andere familieleden, Haags Protocol inzake het toepasselijk recht.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200312, Geldzaken, Ouderverzorging, Overheid

Overleden Reactie van Theodora Besse op 12 Maart 2020 op 16.59: Dankjewel Anna, dit onderwerp is hier wel vaker aan de orde geweest, maar nog nooit zo goed onderbouwd als in jouw duidelijke artikel! Plus bronvermelding!

Overleden Reactie van Susan op 12 Maart 2020 op 17.08: snik snik , geen kinderen wel hondje.

Reactie van Louise (68) op 12 Maart 2020 op 17.14: Mocht het lukken, moet men wel rekening houden met het feit dat de de franse staat bij verkoop van het bezit in Frankrijk beslag gaat leggen op het alsnog verschuldigde.

Reactie van Ineke Stofmeel op 12 Maart 2020 op 17.34: Interessant verhaal. Hartelijk dank hiervoor. Maar kan een kind wiens ouders niet zijn biologische ouders zijn (bv in geval van samengestelde gezinnen) ook gedwongen worden om voor die ouders te betalen? En kan de Franse overheid bij andere familieleden proberen aan te kloppen in geval de ouderen geen kinderen hebben? Want ik lees dat de overheid bij aangetrouwde familie ook kan aankloppen. En wat gebeurt er als twee ouders zijn gescheiden, vervolgens allebei opnieuw trouwen en dan op hun oude dag alle vier hulp nodig hebben. Kunnen de kinderen dan gedwongen worden om voor VIER mensen te gaan betalen?

Overleden Reactie van Theodora Besse op 12 Maart 2020 op 17.51: Susan, je hebt een huis plus grond in eigendom. Je bent dus niet afhankelijk van kinderen.

Dank Louise, dat is wel belangrijk om te weten! Dat geldt, neem ik aan, voor alle eigendommen in Frankrijk (spaargeld, aandelen in franse bedrijven). Je kunt dus naar de erfenis fluiten, wanneer je niet bijdraagt (terwijl je het wel kunt) wanneer je ouders in een verzorgingstehuis terechtkomen en er langdurig moeten verblijven?

Ik vind dat toch wel vreemd. Want wanneer er een rechterlijke uitspraak ligt, dat je geen bijdrage verschuldigd bent (op grond van de bronnen die Anna noemt) dan zou de franse staat geen enkel recht hebben. Het ligt natuurlijk anders, wanneer je niet voldoende inkomsten hebt om bij te dragen. Wanneer je dan plotseling een erfenis van tonnen ontvangt, dan kan ik me een beslag wel voorstellen.

Vraag aan Anna: is het dus in ieder geval verstandig, behalve wanneer je onvoldoende inkomen hebt, om een rechterlijke uitspraak te verkrijgen?

Reactie van Jeannette op 12 Maart 2020 op 18.39: Het Franse verzorgingshuis (of de Franse Staat) heeft wellicht een prevalente vordering op de ouder in het verzorgingshuis. Bij overlijden moet die schuld natuurlijk eerst voldaan worden voordat de erfgenamen de buit kunnen verdelen. Ook wel weer logisch.

De Franse staat heeft dan dus geen vordering op de erfgenaam of het erfdeel van de erfgenaam, maar wel op de overledene, dus staat de Franse Staat vooraan in de rij bij overlijden voor wat betreft de verdeling van de overgebleven bezittingen van de overledene.

Reactie van Anna Gerlach op 12 Maart 2020 op 18.55: Dank voor jullie positieve reacties!

Ineke: volgens artikel 205 du Code civil hebben kinderen een alimentatieverplichting tov hun ouders als deze hulpbehoevend zijn. Artikel 206 geeft aan dat ook schoonzonen en schoondochters hiertoe verplicht zijn. Jurisprudentie beperkt echter de verplichting tot het eerste huwelijk van de ouder. Als beide ouders hertrouwen, kunnen de kinderen dus niet verplicht worden om voor 4 mensen te betalen!

Theodora: Ik bedoelde eigenlijk dat als kinderen een brief krijgen van een Frans ziekenhuis of verzorgingstehuis dat zij mee moeten betalen, zij in antwoord op deze brief al kunnen aangeven dat zij een eventuele vordering via de rechter kunnen betwisten. Ik denk niet dat de rechter al een uitspraak kan doen over een probleem dat nog niet aan de orde is.. Bovendien is de Franse rechter niet verplicht hier rekening mee te houden..

Reactie van Ineke Stofmeel op 12 Maart 2020 op 19.00: Dank voor je duidelijke uitleg, Anna! Voor mij zal het verder geen enkele invloed hebben, want ik ben niet getrouwd en heb geen kinderen. Maar zou de Franse staat kunnen aankloppen bij andere familieleden, zoals bv neven en nichten? Of boers/zusters (van de oudere dus die hulpbehoevend is)? Dat lijkt mij te ver gaan....

Reactie van Anna Gerlach op 12 Maart 2020 op 19.07: nee, dat kan niet.. het is een wederzijdse alimentatieverplichting, en omdat ouders voor hun kinderen moeten zorgen is dat andersom ook zo! Er bestaat geen alimentatieverplichting tussen broers en zussen en neven of nichten ..