Oliedom

In een ander draadje op deze site had ik al aangekondigd dat ik een stukje zou schrijven over oliedomme Nederlanders in Frankrijk. Die term gebruik ik niet licht. Een Nederlander in Frankrijk die een bepaald obscuur wetsartikel niet kent, bestempel ik zeker niet als dom, ook niet een Nederlander die ondanks dat hij de wet kent toch handelt in tegenspraak daarmee. Ieder bepaalt zijn eigen manier van wonen en werken in Frankrijk, al dan niet precies of net niet binnen de wet. Ieder bepaalt voor zich welke risico’s aanvaardbaar zijn en welke niet.

Wij Nederlanders zijn het natuurlijk aan onze reputatie verplicht om alles zo goedkoop mogelijk te doen, dus vooral die route te kiezen die tot zo weinig mogelijk belasting en sociale lasten leidt. En daar is niets mis mee, ik geloof zelfs dat de Nederlandse taal daarvoor de term ‘boerenslim’ heeft gereserveerd. Maar ik wil in dit verband twee groepen oliedomme Nederlanders in Frankrijk aan u voorstellen: de allesontduikers en de niet-emigranten.

Allesontduikers zijn Nederlanders die in Frankrijk wonen maar hun contacten met Franse overheidsinstanties tot het absoluut minimum beperken. En liever nog minder. Inschrijven van een bedrijf is een gedoe, dus schrijven ze helemaal niets in. Inhuren van personeel is een administratieve nachtmerrie, dus betalen ze alles zwart. Aanmelden van je gîtesverhuur vereist een formuliertje, dus dat vullen ze maar niet in. Verbouwen vereist een bouwvergunning, dat kan ook wel zo. Drank schenken aan je betalende gasten vereist een dranklicentie, maar wie controleert dat ooit? Enzovoorts enzovoorts.
Zo blijven ze onder de radar van de Franse overheid en in een opmerkelijk aantal gevallen gaat dat opmerkelijk lang goed. Totdat het fout gaat… En als het fout gaat, gaat het goed fout. Met name de vrienden van de Franse belastingdienst kunnen tamelijk vasthoudend zijn als ze ergens fiscale ontduiking vermoeden. Meestal door aangifte van een boze klant of leverancier of een concurrent die wel gewoon zijn belastingen betaalt.
Wat de Fransen doen is een stuk slimmer: zorgen dat in de basis een paar dingen goed zijn geregeld, zodat in de details een hoop vrijheid overblijft. Inschrijven van een bedrijf is een gedoe, dus schrijven ze een simpel bedrijf in met een redelijk brede bedrijfsactiviteit. Dat ze daarnaast een heleboel andere dingen doen die niet passen binnen de aangifte van hun bedrijfsactiviteit, daar komt een ambtenaar maar zelden achter (dan moet je natuurlijk geen hersenoperaties gaan doen in je schuurtje en die factureren onder de inschrijving van een chambres d’hôtes). Inhuren van personeel is inderdaad een gedoe, huur dan een gedeelte van je personeel in onder een tijdelijk contract (CDD) of de CESU en die paar zwart betaalde uurtjes vallen dan allang niet meer op. Natuurlijk gewoon je gîtesverhuur melden bij de gemeente (formulier CERFA 14004, fluitje van een cent) en aangeven bij de inkomstenbelasting, maar extra dienstverlening en een enkel weekje hier en haar wordt cash afgerekend en die cash valt dan net even buiten de kassa. Verbouwinkje: natuurlijk vraag je een bouwvergunning aan, maar als je dan toch lekker bezig bent, kan er hier en daar nog wel een aanpassinkjes bij. Beter twee dakkapellen bouwen met een bouwvergunning voor één, dan één dakkapel bouwen zonder vergunning. Drank schenken aan je betalende gasten? Prima, gewoon een chambres d’hôtes licentie ophalen bij de gemeente en geen dranklicentie. Bij controle: wel je best gedaan, maar net niet helemaal goed. Een slimme Fransman rolt gemakkelijk door het leven, omdat hij enkele zaken in de basis goed heeft geregeld en voor de rest zijn vrijheid gebruikt. Ziehier het contrast met de oliedomme Nederlandse allesontduiker.

Niet-emigranten zijn Nederlanders die in Frankrijk wonen, maar zich in allerlei bochten wringen om net te doen alsof ze nog in Nederland wonen. Illegaal ingeschreven bij de dochter in Nederland, niet aangemeld bij de Impôts voor de Franse inkomstenbelasting, etc.
Voor mensen die doodsbenauwd zijn voor de Franse bureaucratie en alle formulieren in combinatie hun beperkte kennis van het Frans kan ik nog begrip opbrengen, al past hun verhuizing naar Frankrijk niet helemaal bij deze papierenangst. Vaak hebben deze Nederlanders tijd nodig om voetje-voor-voetje, formulier-voor-formulier hun angst te overwinnen en ik hoop dan maar dat dit forum hen daarbij tot steun is.
Oliedom zijn echter de niet-emigranten die denken dat ze financieel beter af zijn door net te doen alsof ze nog in Nederland wonen. Wat ze zien is meestal slechts het verdere opbouwen van de AOW, wat ze niet zien of niet willen zien zijn de kosten en de risico’s: ook in Frankrijk kun je pensioen opbouwen; altijd overal voortdurende moeten doen alsof je nog in Nederland woont, dus oppassen dat je je niet verspreekt (heel vermoeiend); inschrijving in Nederland of een adres waar je niet daadwerkelijk woont is strafbaar met dank aan oud-minister Donner; voortdurend in overtreding zijn van allerlei kleine letters van verzekeringspolissen is risicovol; de auto op Nederlands kenteken kost heel veel meer dan op Frans kenteken; niet in aanmerking komen voor bepaalde Franse subsidies en uitkeringen en naarmate je leeftijd vordert zijn de sociale lasten lager in Frankrijk dan in Nederland en dat geldt ook voor de kosten van een ziektekostenverzekering. Enzovoorts enzovoorts.
Ze zeggen wel eens: hoe ouder hoe gekker en dat gaat hier helemaal op: Hoe hoger de leeftijd van de niet-emigranten hoe dommer het is om niet te emigreren, met de niet-emigranten die al met pensioen zijn als allerdomst, zeg maar gerust: oliedom!

Wim van Teeffelen

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20160524, Geldzaken, Overheid

Reactie van Wim van Teeffelen op 25 Mei 2016 op 10.00: @John Leenards, het spijt me dat ik de kern van mijn betoog niet duidelijk aan je heb kunnen uitleggen: Natuurlijk, iedereen maakt kleine overtredingen van de wet. Ik probeer juist aan te tonen dat als je in de basis enkele zaken goed regelt, dat er dan veel vrijheid is om je leven naar eigen inzicht in te richten. Wat ik als oliedom bestempel is niet iemand zwart inhuren voor een paar uur, maar je hele onderneming in het zwarte circuit houden.

Wim

Reactie van Cornelis Robat op 25 Mei 2016 op 10.06: Wellicht dat het iets uitzonderlijks is, maar mijn vrienden bij de belastingdienst helpen me altijd bijzonder goed en vriendelijk. Omdat mijn franse kennis niet van het nivo is om te begrijpen wat ze precies voor antwoorden nodig hebben leg ik er elk jaar een bezoekje af. Vaker wel dan niet zijn er dingen verandert. Dat leggen ze dan heel geduldig uit en na een half uurtje sta ik weer buiten met wat stempels en handtekeningen en betaal het bedrag waar we het over eens geworden zijn. De burgemeester hielp me bij het opgeven van onze CdH, vergunningen en zo voorts. Dat kan in een klein dorpje allemaal heel soepel lopen. Zolang je maar beleefd blijft, je bedoeling en activiteiten duidelijk over de bühne brengt, maar vooral geen smoesjes op hangt. Dat laatste hebben ze meteen door, ook al omdat je het Frans net niet vloeiend genoeg spreekt. Wat ik hiermee wil zeggen is, ga gewoon op ze af en in een persoonlijk contact zijn ze de beminnelijkheid zelf\ve, vraag gewoon om hulp als je het niet goed begrijpt. Dat doen bijna alle ambtenaren graag zolang je er maar om vraagt en je niet als botterik opstelt. Een glimlach opent alle deuren.

Overigens vraag ik wel altijd om stempels en handtekeningen op papieren te zetten, zelfs van de gemeente waar ik woon.

Reactie van Leon Speetjens op 25 Mei 2016 op 10.22: Goed gedaan Wim,

ik ken ze ook en waarschuw ze altijd. Want inderdaad: kom je op de zwarte lijst van de franse fiscus c.s. dan ben je zuur tot je wordt begraven. Dat verzekerden me alle franse vrienden al heel lang geleden. En ik werd WEL gecontroleerd en... alles was correct! Let op: de situatie Frankrijk-immigranten is ESSENTIEEL veranderd intussen! Er moet geld IN de staatskas en veel meer en.. men heeft door dat "wij" rommelen. Dus u bent gewaarschuwd door iemand die hier 20 jaar woont en die het franse leven zeer precies volgt.

Niet doen dus: maak uw landgenoten niet zwart!

Groet,

Leon Speetjens.. die weet dat de fiscus in Frankrijk: BIJNA ONAANTASTBAAR is.

Reactie van edith janzen op 25 Mei 2016 op 11.01: Helemaal eens met Wim. An de andere kant is het niet zo vreemd dat men, NL-ers of fransen ook, zo min mogelijk met de autoriteiten te maken willen hebben. Elke franse fuctionaris interpreteert, 'ge'bruikt de regels en wetten op haar eigen manier, welke per dag ook nog eens wisselt. Daar worden sommige clienten wel eens niet goed van, en is ontlopen vaak de enige uitweg. Als architect moet ik geregeld slachtoffers ontzetten. En wonderwel lukt dat in veel gevallen, terwijl ik dan goed binnen de franse wet kan blijven opereren.

Reactie van Theo Conijn op 25 Mei 2016 op 12.12: Goed verhaal Wim en zo waar! Het is in het begin voor iedereen een beetje moeilijk, maar, zoals jij beschreef: stapje voor stapje kom je er wel.

Wij hebben veel geleerd de afgelopen 5 jaar en zijn veel behulpzame Fransen tegengekomen zowel bij de Franse kamer van koophandel als bij de belastingdienst.

Hebben alles nu, denk ik, goed voor elkaar en het werkt!

Reactie van Hans Carstens op 25 Mei 2016 op 14.09: Wim, voor mij heb je het grootste gelijk van de wereld.
Achttien jaar geleden, bij de definitieve emigratie, heb ik mijn hele hebben en houwen meegenomen naar de mairie en het belastingkantoor in mijn nieuwe woonplaats.
Daar, hen gevraagd om me te helpen om problemen te voorkomen en dat werkt(e) vlekkeloos. Alle bankrekeningen in alle landen ter wereld die ik had, gewoon laten zien en waarom ik die ooit had geopend en een handje formulieren, 1 per bankrekening ingevuld (2042 "XYZ" enz).
Sindsdien nooit meer enig probleem gehad met de belasting of wie dan ook.
En die paar honderd euro WW-rente geef ik ook elk jaar op, kost zowat niks uiteindelijk en minder dan dat gesjoemel in NL met die BOX-3 "oneigenlijke ontneming" (diefstal door/via de NL Bel.dst.).
Niks te klagen dus over FRA : de belastingtarieven zijn heel redelijk in vergekijking met NL.
Advies : Doe gewoon, dat is al gek genoeg.
En als je al de bibbers krijgt van het gedonder met de komende vernieuwde belastingverdragen NL-FRA e.d. moet je dus zorgen dat al je geld in veiligheid is voor dat NL het weer inpikt : dan maar in de oude sok.
Niet a-sociaal, want ik betaal alle belastingen in FRA "met plezier".
Maar zelfbescherming tegen de afreuze (toekomstige) diefstal in/vanuit NL is broodnodig.
En dat is NIET oliedom maar gewoon, zinnig en zindelijk, nadenken => maatregelen nemen.
Desnoods via levensverzekering-constructies in FRA. Die werken prima. Vooral m.b.t. de aangewezen eind-uitkering-ontvangers = het omzeilen van nodeloze erfrecht belastingen in FRA en/of NL, en nog eeens volstrekt legaal ook.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 25 Mei 2016 op 17.56: Ik zie dit onderwerp nu pas. Ben het bijna volledig eens met Wim. Bijna, omdat ik voor mezelf de stelregel hanteer: houd je aan alle regels die er zijn gesteld, vooral als je buitenlander bent; dat slaapt rustig. En als je je er een keer niet aan houdt, niet voor die paar centen maar omdat het bv. veel leuker of veel te lastig of onmogelijk is voor jou en er écht nooit op wordt gelet, vertel het dan aan niemand!

Ik heb bv. de speciale cursus voor chambres d'hôte gevolgd om een dranklicentie te kunnen krijgen. Daarmee kan ik mijn gasten een maaltijd met wijn, een aperootje en een digestiefje aanbieden. Mijn dochter zei: "Dat hoef jij toch niet te doen? Jij bent zó klein dat niemand je ooit komt controleren." Maar hoewel de cursus duur en ver weg was en voor mij bezwaarlijk, heb ik er veel geleerd en al m'n papieren zijn volkomen in orde. Bovendien heb ik er veel geleerd. Zo weet ik onder meer dat het merendeel van de controles van chambres d'hôte worden uitgevoerd na kliktelefoontjes, niet alleen van kennissen en buren, maar vooral van "collega's". Ik denk ook aan dat kasteel in de Ardèche waar de NL eigenaar jarenlang illegaal een zeer populaire chambre d'hôte exploiteerde. Een paar jaar geleden stond op een dag de franse FIOD voor de deur. Dag CdH, dag kasteel en Nederlander berooid af door zijdeur naar NL. Verlinkt door collega's.

Ook kreeg zelfs ik met mijn piepkleine sjambredootje bezoek van een televisiecontroleur. Of ik een tv toestel op mijn gastenkamers had. "Non monsieur", zei ik naar waarheid, "en ik heb maar één gastenkamer, alleen voor af en toe een of twee lange-afstandwandelaars." Of hij toch even mocht kijken. Dat mocht. Maar als ik had gelogen, wat trouwens niet verboden is, dan was ik mooi in de kijker van de autoriteiten gekomen en waren er wellicht ook andere controles gevolgd. Een eerlijke naam is véél meer waard dan de paar centen die je via allerlei slimme slinkse wegen illegaal kunt verdienen. Ik krijg ook wel gasten die met een knipoog zeggen: "Ik hoef geen factuur." Maar ál mijn gasten krijgen een factuur. Er hoeft maar één zg. spookgast tussen te zitten die komt controleren en je hangt.

Denk niet dat ik een brave Maria ben. In NL heb ik tien jaar lang, tot ik naar Frankrijk vertrok, illegaal op een camping gewoond. Maar ik kende de risico's en nam die op de koop toe. De meeste van mijn medebewoners wonen er nu nog. De gemeente is er van op de hoogte, maar doet niets. Zéér gering risico en met aanvaardbare gevolgen wanneer het mis mocht gaan.

Dat bedoelt Wim met af en toe een oogje dichtknijpen wat bepaalde regeltjes betreft, als je de basis op orde hebt. En Jos van Noord moet niet zo stom liggen zuigen en zieken, want daarvan wordt iedereen niet alleen kotsmisselijk, maar bovendien zet hij enkel maar zichzelf zwaar te kakken. Ga fietsen stelen op het Damrak, zeiden we in Amsterdam.

Reactie van Georgy op 26 Mei 2016 op 8.13: Groot gelijk Wim, bedankt !!

Reactie van Brittany op 26 Mei 2016 op 9.23: Bedankt Wim, voor de foto van Delft. Ik woonde in 1970 op Tanthof, vlak naast de veiling.

Je zegt trouwens nergens dat iedereen regeltjes moet ontduiken, maar legt uit hoe de Fransen dit aanpakken. De belasting weet dat echt wel, maar ze doen er maar zelden iets aan. Als je ziet dat mensen die het minimumloon verdienen een grote TV hebben en een grote auto en dat ze uit de Hypermarché komen, met een kar helemaal volgeladen, dan begrijpt iedereen dat daar iets niet klopt. Maar de belastingdienst gaat meestal controleren na een kliktelefoontje of brief, net als pole-emploi trouwens. Dus zorg dat in Delft alles in orde is, want anders zou JvN best wel eens een klikbrief over je kunnen schrijven ;-)

Reactie van Wim van Teeffelen op 26 Mei 2016 op 9.32: Hallo Brittany, Dank voor je bericht. Ik ben blij dat ten minste iemand deze prachtige foto waardeert (overigens gemaakt door Sylvain Lelarge).

Natuurlijk schrijf ik nergens dat iemand de regels zou moeten ontduiken, ik schrijf slechts dat ieder daarin zijn eigen beslissing moet nemen, maar dat er groepen Nederlanders zijn die dat op een hele domme manier doen. Maar als je ergens iets slechts in wil lezen, dan lees je het ook. Ik ken Jos van Noord langer dan vandaag, hij komt uit Rotterdam en heeft klaarblijkelijk een enorme frustratie als het om Delft gaat, hij kan maar niet laten om in elke reactie op tekst van mij de naam Delft te noemen. Zijn uitgangspunt is: als je in Delft woont kun je niets weten en heb je helemaal niets te zeggen over zaken die in Frankrijk spelen. Ach, ik laat hem maar...

En maak je geen zorgen, zowel op ons kantoor in Delft als op ons kantoor in Orange (84) hebben we alles keurig op orde hoor. Laat hem rustig klikken. Gaat hem vast goed af, hij heeft immers zijn prisma-woordenboekje!

Wim