Oh!... France, Mon amour… (85) Ingredienten voor een geslaagde vendange!

Nu in de 2^e 3^e en 4^e week van september de vendange (druivenpluk) in volle gang is, zie en hoor ik waar het niet altijd even soepel loopt als het zou moeten / kunnen!

Het begint met goed gereedschap wat essentieel is om de juiste continuïteit te waarborgen. Het aspect veiligheid, daar wordt wel eens een loopje mee genomen, allemaal in het belang van de wijnboer die zo snel mogelijk zijn druiven binnen wil hebben. Het hebben van tijdelijk personeel is een grote verantwoording. De plukkers die uit alle windstreken komen en vele verschillende nationaliteiten bezitten zijn soms een drama voor wie niet gewend is met personeel om te gaan! 

Met busjes en soms een autobus worden de plukkers naarhet betreffende perceel gereden waar de emmers en scharen worden uitgedeeld en de plukkers in verschillende rijen worden ingedeeld. Op iedere 15 plukkers heb je minimaal 2 porteurs nodig die de druiven afvoeren naar een trekker met oplegger. Dit kan een platte wagen zijn met kisten of een tank waar de druiven worden ingestort. De chauffeur van de trekker haalt de achtergebleven bladeren eruit en zorgt voor de druiven zodat ze “schoon” naar de cave kunnen worden vervoerd. Afhankelijk van de afstand die moet worden afgelegd moet er een tweede trekker met tank of een platte wagen beschikbaar zijn om logistiek niet in de problemen te komen zodat de plukkers hun volle emmers kwijt kunnen.

Met busjes en soms een autobus worden de plukkers naarhet betreffende perceel gereden waar de emmers en scharen worden uitgedeeld en de plukkers in verschillende rijen worden ingedeeld. Op iedere 15 plukkers heb je minimaal 2 porteurs nodig die de druiven afvoeren naar een trekker met oplegger. Dit kan een platte wagen zijn met kisten of een tank waar de druiven worden ingestort. De chauffeur van de trekker haalt de achtergebleven bladeren eruit en zorgt voor de druiven zodat ze “schoon” naar de cave kunnen worden vervoerd. Afhankelijk van de afstand die moet worden afgelegd moet er een tweede trekker met tank of een platte wagen beschikbaar zijn om logistiek niet in de problemen te komen zodat de plukkers hun volle emmers kwijt kunnen.

Men begint vroeg met plukken, minimaal om 7.30 u, dus als men 2 uur gewerkt heeft is het tijd voor de “cascroute”. Dit is geen zuurkool, maar een kleine maaltijd uit grote koelboxen, die bestaat uit kaas, worst, brood en koffie en voor de liefhebber rode of witte wijn. Genoeg vers water met schone bekertjes. Hier kan vrij van worden gepakt en staand of zittend op de grond met eventueel een sigaret kan worden genoten van deze cascroute. Dit zijn van die momenten waarbij de sfeer erg belangrijk is, er wordt gelachen en ook is dit een van de gelegenheden om beter met elkaar kennis te maken.

Want hierna wordt er verwacht dat de ploeg plukkers weer hard aan de slag gaan. Om het logistiek goed te laten verlopen is het belangrijk dat er één persoon is die de leiding heeft, plukkers indeelt, porteurs aanmoedigt en corrigeert waar het nodig is.

Om 12.00 u word er gestopt om terug te gaan naar de cave waar een warme maaltijd wordt genoten. Soms wordt er € 5.00 voor gevraagd, maar vaak is dit ook gratis. Deze maaltijd zal per streek verschillend zijn, maar zal vaak beginnen met een salade, daarna vlees dat in ruime mate voorhanden is en groenten en/of aardappelen of pasta. Als dessert eventueel diverse soorten kaas en fruit toe en onvermijdelijk de rode en witte wijn maar met mate. Als de viticulteur goed voor zijn personeel zorgt zal de sfeer ook vaak goed zijn! Om 13.00 u wordt de maaltijd beëindigd en rijdt men terug naar de wijngaard, zodat iedereen minimaal om 13.30 u weer aan de slag is. 

Belangrijk is dat er voldoende te drinken is weer met schone bekertjes, maar wijn is ’s middags taboe! Weer na twee uur werken wordt een drinkpauze ingelast, de ruggen worden gestrekt want er wordt tot 18.00 u gewerkt.

Dit werken gaat door, ook in regen en wind, alleen bij onweer wordt de pluk afgelast! Een extra verantwoordelijkheid voor de viticuleur is dat iedereen verzekerd moet zijn en dat sociale premies moeten worden afgedragen. Dit wordt vaak gecontroleerd met helicopters die over de wijnvelden vliegen en foto’s maken van het aantal plukkers, zodat later gecontroleerd kan worden of aan de juiste voorwaarden is voldaan!

Dat de vendange zwaar is, voor vaak ongeoefende plukkers is merkbaar, er wordt een flinke aanslag gepleegd op ruggen en knieën en dit is niet altijd zonder gevolgen. Ieder vendange duurt over het algemeen tussen de 7 en 10 dagen, dan moet de oogst (recolte) binnen zijn. Niet iedere viticulteur beschikt de gehele pluk periode over hetzelfde personeel.

Vele secateurs doen dit als bijverdienste uitsluitend in het weekend, want de pluk gaat op zaterdag en zondag gewoon door!

Bijkomend probleem: als plukkers alleen het weekend werken, is en moet de beloofde beloning direkt uitbetaald worden ; helaas ontbreekt het vaak aan tijd of mogelijkheid zodat dit helaas op een ander tijdstip moet gebeuren!  De viticulteur wil net zo goed veel geld verdienen aan zijn recolte als zijn medewerkers!

Maar het zijn doorgaans slappe excuses over geen tijd of vergeten met als gevolg dat pas een week na de vendanges het beloofde geld kan worden opgehaald. Zulke situaties zijn schrijnend en het zou niet mogen gebeuren. 

Immers:  geld is de grootste drijfveer voor de plukkers om deze vendanges te volbrengen!

Op de laatste dag van de pluk wordt er een klein feestje van gemaakt en is de wijn in overvloed beschikbaar zodat iedereen tevreden naar huis kan gaan, met een fles van het vorig jaar onder de arm!

Wilt u niets missen van deze verhaaltjes, dan kunt U mij volgen via mijn weblog. http://ohfrancemonamour.wordpress.com/ U krijgt dan iedere week mijn verhaal automatisch per mail toegestuurd.