Oh!... France, Mon amour… (73) Die goeie ouwe oliekan!

Mijn opa is in 1868 in Vlissingen geboren en later verhuisd naar Rotterdam. Hij trouwde heel normaal met mijn oma die in 1866 is geboren en ook uit Vlissingen kwam en samen kregen ze 9 kinderen, waarvan er verscheidene vroegtijdig zijn overleden.

Hij begon in een normale woonwijk in Rotterdam vlakbij de havens een kapperszaak. Er moest brood op de plank komen en omdat die havens zo dichtbij waren, bestond zijn klandizie veelal uit zeevarenden. Rijk waren ze niet en iedere stuiver moest twee keer omgedraaid worden voor hij uitgegeven werd. Mijn oma was een goede huisvrouw die zuinig met de centjes omging en lekker eten kon bereiden voor haar overgebleven 7 koters. Doordeweeks was dat vergeleken met nu niet zo veel bijzonders. Wel zorgde ze er altijd voor dat er genoeg vitaminen in het eten zaten. Ze had een klein tuintje achter de kapperszaak waar zij groenten verbouwde en een kippenhok met 5 kippen erin. Maar alle dagen waren niet hetzelfde en zeker zondag’s niet. Dan kwam er altijd draadjesvlees op tafel, voor mijn opa was dit de dag waarop hij trots was en in staat was om op deze dag draadjesvlees te  eten.

Mijn oma kocht dan altijd een kilo Rundvlees op zaterdag en dat vlees werd met peper en zout en een laurierblaadje op het petroleumstellletje gezet en bleef daar 12 uur sudderen.

De volgende dag hoefde mijn opa niet te werken en ging zoals altijd voor 12 uur even naar de slokkieswinkel, zo noemde mijn moeder dit altijd, en ze mocht wel eens mee naar het café.

Het café lag naast de waterstoker die ook petroleum verkocht en mijn opa die nog steeds niet rijk was had met de waterstoker “een deal” gemaakt. De waterstoker werd gratis geknipt en mijn opa kreeg een extra petroleumvat van 20 ltr als hij bij hem zijn petroleum zou kopen. Dit is jaren goed gegaan tot hij in 1957 de zaak overdeed aan een oom van mij. Ze verhuisden naar een andere woning en in 1963 overleed hij op 95 jarige leeftijd. Het huis moest leeg worden gehaald, maar geen van de broers en zussen wilde die oude oliekan hebben. Uiteindelijk is hij bij ons thuis beland en stond ergens ongebruikt op zolder. Maar ja mijn ouders overleden en de oliekan kwam bij mij terecht. Ik gebruikte hem als decoratie in de tuin. Met een likje verf brak na enige tijd het handvat eraf en toen de tuit, alleen het hengsel bleef eraan zitten. En nu hij bij mij in de tuin staat hier in Frankrijk heeft hij ineens een andere functie gekregen. In mijn tuin staat een zeer oude pruimenboom die wel bloeit maar geen pruimen geeft, waarschijnlijk is de vorst daar de oorzaak van. Dat probleem van die vorst hebben we ieder jaar. Alles staat prachtig in bloei en overdag 20 tot 25 graden en dan ineens met een kraak heldere lucht hebben we 8 graden vorst en weg zijn alle vruchtjes die aan de fruitbomen hangen. Ach, daar leer je mee leven, het is wel jammer maar het is nu eenmaal zo!

Maar ik dwaal af, het gaat tenslotte over die oliekan. Mijn vrouw is altijd in de weer met spulletjes die we op vide greniers kopen en decoreert daarmee de tuin, zo ook de oliekan die dit voorjaar een plaatsje heeft gekregen in de oude pruimenboom. Hij hangt daar aan een oude tak en inmiddels begint de tand des tijd een aanslag te doen op de bodem van de oliekan. Hij hangt er half uit maar dat is voor een koppeltje koolmeesjes geen enkele reden om geen gebruik te maken van deze oliekan. Ze hebben er hun nest ingebouwd en vliegen af en aan om strootjes en ander nest materiaal zorgvuldig via de bovenkant van de oliekan naar binnen te wippen. Ik heb wel eens naar binnen gekeken en zag 3 eitjes liggen. Maar op dit moment dat ik dit verhaaltje schrijf zijn ze wel heel erg druk met aan en af vliegen. De boom geeft ook heel veel schaduw en het is met dit warme weer heerlijk om onder de pruimen boom te zitten. De koolmeesjes gaan onverstoord door met het voeren van hun kroost en ieder keer als ze naar binnen wippen is het een gepiep van jewelste om de wormpjes die de koolmeesjes in hun bek hebben aan hun kroost te voeren. Nu maar hopen dat onze kater Boris ze met rust laat als ze gaan uitvliegen!

Dus opa, nog bedankt voor die goeie ouwe oliekan en als ik er een nieuwe bodem in maak,  kan hij nog jaaaaaren mee!

 Uw constructieve reacties worden gewaardeerd. Hanteer de Netiquette, opgesteld door de webmaster (http://www.nederlanders.fr/page/netiquette Reacties die niet voldoen aan deze netiquette worden gemeld aan de webmaster en zullen verwijderd worden!

Wilt u niets missen van deze verhaaltjes, dan kunt U mij volgen via mijn weblog. http://ohfrancemonamour.wordpress.com/ U krijgt dan iedere week mijn verhaal automatisch per mail toegestuurd.