Oh!... France, Mon amour… (67) De wijnadvocaat van de duivel…

Wat Anna Wintour is in de mode, wat de Dalai Lama is in spiritualiteit, dat is Robert E. Parker in de wijn. Hij wordt de wijn advocaat genoemd en proeft sinds 1984 meer dan 1000 wijnen per jaar!

Als je wijn drinkt is smaak iets persoonlijks! Omdat wijnen een kwaliteitskeurmerk hebben die ze lang niet terecht voor altijd behouden, is er vaak geen ruimte voor nieuwe wijnen die een vergelijkbare kwaliteit hebben. Daarnaast zorgen alle commerciële belangen ervoor dat de wijnwereld een “wespennest” is geworden, waar het bijna onmogelijk is om er toegang te krijgen en invloed uit te oefenen op wat “men” meent te moeten vinden van wijn!

Deze Amerikaan,  Robert E. Parker ergerde zich aan het feit dat er geen onafhankelijke  visie was betreft het proeven en kwalificeren van wijn, wat meestal als oorzaak had “de commercie”

Robert Parker is een veelbesproken man. Alles wat deze man zegt, proeft of doet wordt breed uitgemeten in de media. De invloed van deze man is inmiddels tot een nivo gestegen, waardoor nagenoeg de gehele “wijnwereld” bang voor hem is, de “wijnadvocaat van de duivel”.  Hij is inmiddels al 67 jaar en geeft ieder jaar zijn wijngids, zeg maar wijnbijbel, uit.

Opmerkelijk genoeg startte Parker zijn wijncolumn in 1978 om een einde te maken aan de wijdverspreide wijnfraude in Frankrijk. Hij ergerde zich dood aan journalisten die wel wijnverkopers leken. Elke objectiviteit inzake hun recensies was ver te zoeken. Parker maakte naam door zijn nek uit te steken voor de Bordeaux van het jaar 1982, een wijn die toen door andere gerenommeerde wijncritici werd neergesabeld. Maar Parker had gelijk en de “1982 Bordeaux” blijft ook vandaag nog een van de meest begeerde wijnen.

Parker heeft aan de University of Maryland geschiedenis en rechten gestudeerd. Tot 1984 werkte hij als advocaat voordat hij zich volledig toelegde op het beoordelen van wijn.

De wijnen die hij proeft worden ingedeeld op een 100-punten schaal, waarbij 50 de allerlaagste score is. Wijnen met meer dan 90 punten zijn de A-wijnen. De gouden medailles die Parker uitreikt zijn uitermate invloedrijk. Trouwens, over invloed gesproken….  Als bij Parker een fles 1 punt stijgt, wordt deze gemiddeld 7% duurder. Parker heeft van verschillende wijnboeren beroemdheden én miljonairs gemaakt.

Sinds 2005 geeft Parker zijn “Wijnbijbel” uit en sommige producenten geven meer dan 1 miljoen euro aan onderzoekskosten uit om in de nieuwe uitgave van “The Wine Advocate” hoog te scoren. Parker´s wijnbijbel heeft inmiddels een oplage van meer dan 50.000 stuks á € 130,00.

In 2006 werd Antonio Galloni aan zijn staf toegevoegd. Deze Italiaan was in eerste instantie verantwoordelijk voor alle Italiaanse wijnen en in een later stadium ook voor de wijnen uit de Bourgogne en Californië. Dat duurde tot februari 2013 toen zij een meningsverschil kregen en Galloni zijn eigen website begon betreft het beoordelen van wijn. http://vinousmedia.com/  Robert Parker bleef altijd de regio Bordeaux onder zijn hoede houden.

Zijn wijncolumn (die in eerste instantie gratis was) heeft inmiddels zo’n invloed in de gehele wereld, dat zijn mening bepalend is en in 37 landen wordt uitgegeven.

Vandaag de dag is vrijwel elke goed geïnformeerde waarnemer het erover eens dat “The Wine Advocate” de meest significante invloed heeft op het koopgedrag en trends voor de serieuze wijn consument. Een geschenk uit de hemel van de duivel!

• Beste wijn die hij ooit proefde: 1978 Guigal Côte-Rotie La Mouline.
• Beste Châteauneuf du Pape: 2007 of 2010, ‘we zullen nog zes à acht jaar moeten wachten om daar zekerheid over te krijgen’.
• Beste witte wijn: Châteauneuf du Pape – 2009 Chateau de Beaucastel Vielles Vignes.
• Beste investering die hij zelf deed: Bordeaux 1982 La Fleur-Pétrus.
• Belangrijkste wijnles die hij leerde: Drink een glas water bij elk glas wijn. Parkers voorkeur gaat hier uit naar het Franse Badoit-spuitwater.

Natuurlijk is er ook kritiek op deze man. Zijn voorkeur voor zeer volle krachtige wijnen en het niet volledig op waarde weten te schatten van lichtere aromatische wijnen, wordt hem niet in dank afgenomen. Maar hij blijft de meeste krachtige criticus, een sensualist en gepassioneerd liefhebber van wijn. Hij is verantwoordelijk voor de sterk verbeterde kwaliteit van de wijnen die gemaakt worden in de hele westerse wereld en is verantwoordelijk voor de exponentiële groei van de belangstelling, kennis en verfijning van degenen die wijn drinken. En dat zijn wij, toch……..?

• Bronvermelding: https://www.erobertparker.com/entrance.aspx

Wilt u niets missen van deze verhaaltjes, dan kunt U mij volgen via mijn weblog. http://ohfrancemonamour.wordpress.com/ U krijgt dan iedere week mijn verhaal automatisch per mail toegestuurd.