Oh!... France, Mon amour… (66) Verloren in het Quartier Latin!

Iedereen die Parijs kent, weet waar Quartier Latin is. Maar het hoe en waarom het zo heet is vaak duister.

Quartier Latin is misschien wel de meest bekende wijk van Parijs en kan eigenlijk niet fout gaan, de buurt biedt entertainment tot in de vroege ochtend, afleiding in de middag en feestvreugde tot diep in de nacht.

Als ik door de kronkelende straatjes van Quartier Latin loop met haar warm verlichte cafés, op zoek naar de nachtelijke feestvreugde ben ik vereerd om haar onorthodoxe oorsprong. De buurt bezocht door studenten, denkers en reizigers die in de stemming zijn voor etnische eetgelegenheden, uitdagende discussies en een hip nachtleven. Tweedehands boekhandels en eerste klas bars gaan hier goed samen en dienen vaak als platform voor koortsachtige intellectuele dialogen. De vanzelfsprekende coole houding van Quartier Latin doordringt haar hele omgeving; en toch, de majestueuze Notre Dame is slechts één buurt verwijderd!

Hoewel het Parijse Pantheon een monumentaal mausoleum is, vinden de meeste Quartier Latin bewoners het belangrijk om een ​​andere reden, het is een duidelijk herdenkingsteken om als ontmoetingsplaats te gebruiken. Mede door de aanwezigheid van de kerk St-Julien-le-Pauvre . Eeuwenlang deed dit kleine kerkje dienst als verzamelplaats voor allerlei bijeenkomsten van de universitaire gemeenschap die hier op de linkeroever haar 'quartier' had. In 1889 werd het ter beschikking gesteld van de Melchietische gemeenschap, Griekse katholieken.

In Jeruzalem, buiten de muren van de heilige stad, stond vóór de kruistochten een ziekenhuis voor leprozen, dat gewijd was aan Sint-Lazarus. Het ziekenhuis viel onder de jurisdictie van de Grieks – Melchitische Patriarchen van Jeruzalem. Vandaar de aanwezigheid in St-Julien-le-Pauvre van de iconostase : het koor wordt aan het zicht onttrok­ken door de houten afsluitwand tussen koor en schip die versierd is met iconen. Het kerkje werd tegelijkertijd met de Notre-Dame gebouwd tussen 1165 en 1220 in een laat romaanse, vroeg gotische stijl.. 

Na een dispuut met zijn leermeesters, kwam de 12de-eeuwse filosoof en theoloog Petrus Abaelardus zich als eerste vestigen in het gebied. Hij werd gevolgd door zijn studenten van het île de la Cité. Toch staat hij in de geschiedenis beter bekend voor zijn ongelukkig avontuur met Heloise. Later kwamen er meer en meer colleges in het Quartier latin. In 1253 stichtte Robert de Sorbon ook een college dat speciaal was bestemd voor arme studenten. Zijn naam maakte geschiedenis.De Parijse universiteit was in de middeleeuwen wereldberoemd voor de studie van de theologie.

In het eigenlijke Quartier Latin vind je nog vele gebouwen van de 13 universiteiten die Parijs nu telt. Verder zeer vele uitgeverijen, boekhandels, bistrots, caves, cabarets, restaurants, o.m. langs de Boulevard St-Michel. In de wijk leeft ook nog de herinnering aan de eerste moderne dichter, François Villon, die zowel student als schurk was en die zich even goed thuis voelde bij de grote professoren van de Sorbonne als bij het gespuis, de zogenaamde Coquillards. Hij was een echte plaaggeest, een wellusteling en een dwarsligger. Meer dan eens kreeg hij het aan de stok met de 'arm der wet' en tot tweemaal toe werd hij door de koning gered van de galg.

Zeer ruim genomen strekt Quatier Latin van de linkeroever zich uit van de Montagne Ste-Geneviève (waarop het Pantheon) en de Rue Soufflot tot de Seine, in het westen begrensd door de Boulevard St-Michel. 

Tot aan de Franse Revolutie (1789-1795) praatte men er Latijn. Vandaar de naam: de 'Latijnse wijk'. Het Quartier latin is waarschijnlijk de wijk die het meest tot de verbeelding spreekt. Jongeren van over heel de wereld voelen er zich toe aangetrokken en de wijk biedt een nachtleven, een permanent spektakel en een levendigheid die geen enkele bezoeker onverschillig laten.

Het Quartier latin moet het vooral hebben van zijn verleden en van zijn uitgelaten studenten, ook al bekleedt de goede oude Sorbonne sinds lang niet meer de vooraanstaande plaats van weleer. Hoewel vele straten meer en meer worden ingepalmd door restaurants voor toeristen, fast-foodtenten en cafés die meer befaamd zijn voor de prijzen die er de pan uitswingen dan voor de vriendelijkheid van hun bediening, toch blijft de wijk fascineren. Er heerst een moeilijk te definieren charme, een ritme en een levendigheid die bestaat uit duizenden tegenstrijdige facetten. Je kunt er mooie wandelingen maken. Er zijn vele hoekjes die heel wat geschiedenis verbergen en die hun eigenheid hebben en lekker te dwalen door Quatier Latin, waarbij het moeilijk is de wijk te begrenzen en dan is het best leuk om plots te ontdekken dat je onopgemerkt in een andere quartier bent beland!

Allez, on y va!!!!

Bronvermelding:

•               http://www.francebalade.com/paris/paris5.htm
•               http://www.coquillards-de-villon.com/presentation.html

Wilt u niets missen van deze verhaaltjes, dan kunt U mij volgen via mijn weblog. http://ohfrancemonamour.wordpress.com/

U krijgt dan iedere week mijn verhaal automatisch per mail toegestuurd.