Oh!... France, Mon amour… (4) Rare jongens die Kelten

Rare jongens die Kelten.

De Kelten kwamen naar Frankrijk, Spanje, Groot-Brittannië, Ierland, België, Denemarken en Holland verspreid over een periode van 900 jaar, (1000-100 v.Chr.). Het waren allemaal verschillende stammen, met verschillende doelen.

Sommige kwamen om economische redenen en andere kwamen gewoon om te roven. Maar de belangrijkste redenen was vaak overbevolking in Oost-Europa en het veranderen van het klimaat.

De Kelten bleven de meeste tijd in hun oppidum, omdat iedere andere Keltische stam een vijand was. (Dat is de reden waarom ze allen verschillende namen hebben) De meest belangrijke en grootste Keltische stam waren de"L’Eduens" die in ons gebied de Bourgogne leefden. Ze waren zeer goede vaklui.

De slavenhandel bestond ook. Het waren niet de Galliërs (Kelten) die slaven exporteerden. Dat waren de Grieken, Phoeniciers en Etrusken, en later ook de Romeinen die zaken kwamen doen met de verschillende individuele stammen. De Keltische stammen bleven zeer dicht bij hun woongebied en kwamen niet verder dan 100 km van hun Oppida (zoals Bibracte Mont Beuvrais). De slaven waren mannen vrouwen en kinderen die werden gevangen genomen en geroofd van andere stammen. En soms verkocht voor wijn en andere materialen zoals stoffen.

Je kan de Kelten niet generaliseren, je moet ze in een breed perspectief zien, over heel West-Europa. Allen met hun eigen identiteit.

Al deze stammen waren concurrenten, en de contacten die ze hadden met andere stammen, draaide altijd uit in drinken, eerst bier en later wijn en/of vechten tot de dood of gevangen genomen worden door de rivaliserende stam. Dit gebeurde in het eerste millennium voor Christus.

Trekken van conclusies over de Kelten is gevaarlijk. Ze waren verdeeld tot op het bot. Je zal Keltische stammen over de hele wereld vinden van India, Egypte, Balkan en West-Europa en in een later stadium zelfs in de VS, maar daarover een volgend keer.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20130310, Kunst en Cultuur

Reactie van KOEN & KATRIEN op 10 Maart 2013 op 18.21: We kijken er alvast naar uit !!!

Reactie van Rolf Zeijdel op 11 Maart 2013 op 8.45: Ben erg benieuwd naar het vervolg hierop!!

Reactie van Koen op 11 Maart 2013 op 11.22: Hallo Hans,
Zoals je schrijft mag je de Kelten niet te veel generaliseren. Toch vind ik het jammer dat je weer het oude beeld opgraaft van de Kelten als vechtende drinkebroers. Al zullen die er best wel bij geweest zijn, in zijn algemeenheid waren de Kelten ontwikkelde handels- en ambachtslieden. Via hun lange-afstandwegen dreven ze handel in heel Europa. Ze waren goede smeden van goud en zilver, brons en ijzer, er waren pottenbakkers en kuipers, linnenwevers en leerlooiers. Ze vlochten manden of sponnen wol en bewerkten het land met ijzeren werktuigen.

Hieronder citeer ik het begin van mijn boekje over Bibracte.

Zo’n negen eeuwen voor het begin van onze jaartelling woonden de Kelten in een streek bij het Balatonmeer, aan de oevers van de Donau, waar tegenwoordig Hongarije ligt (in de Romeinse tijd Pannonia). Geleidelijk aan zwermden de verschillende stammen steeds verder uit, naar het oosten in Thracië en tot de Zwarte Zee, waar ze in aanraking kwamen met de Grieken, die hen Keltoi (Kelten) noemden. Eén stam kwam zelfs in centraal Klein-Azië terecht, ongeveer waar nu de Turkse hoofdstad Ankara ligt. Deze stam der 'Galaten' is bekend van de brief die de apostel Paulus aan hen heeft geschreven. Maar hoofdzakelijk trokken ze naar het westen, door de huidige landen Oostenrijk (Hallstadt) en Zwitserland (La Tène). In de Povlakte kwamen ze in aanraking met de Romeinen, die hen Galli (Galliërs) noemden. Ze woonden aan het begin van de Romeinse tijd in een brede strook die in het noorden liep tot de Rijn en de Donau, in het zuiden tot en met Galicië in Spanje (ten Noorden van Portugal) en de Povlakte (Gallia cisalpina) in Italië, in het westen tot en met de Britse eilanden.
Er is dus geen verschil tussen Kelten en Galliërs; sinds de 19e eeuw echter worden, in navolging van Julius Caesar en de Romeinen, de Kelten die tussen de Rijn en de Atlantische kust woonden vrij algemeen Galliërs genoemd.

Cultuurhaarden waren in de vroege ijzertijd, die ongeveer gedateerd kan worden van 800 tot 550 voor het begin van onze jaartelling, Hallstadt in (het huidige) Stiermarken in Oostenrijk en in de late ijzertijd, van 450 tot 100 voor het begin van onze jaartelling, in La Tène bij het meer van Neuchâtel in het huidige Zwitserland.

We hebben ons alfabet te danken aan Egypte, aan Israël het christendom, aan de Grieken de democratie en aan de Romeinen de rechtsstaat met belastingheffing, wetten en wegen. Maar ook onze eigen voorvaderen, de Kelten en hun neven en noorderburen, de Germanen, hebben een grote bijdrage geleverd aan onze cultuur. We weten alleen veel minder van ze, doordat ze ons weinig geschriften hebben nagelaten. En wat we wel van ze weten hebben we van Griekse en Romeinse schrijvers. De belangrijkste was, naast de Griek Strabo, de Romein Julius Caesar. Hij beschrijft in zijn beroemde boek 'De bello gallico' zijn oorlog tegen de Galliërs.
En natuurlijk uit opgravingen, zoals in Bibracte (Saint-Léger-sous-Beuvray). Wat bijvoorbeeld typisch Keltisch is, zijn onze snorren, of de voorkeur voor het buiten wonen, bij de Germanen overigens nog meer dan bij de Galliërs. Julius Caesar beschrijft dat tot zijn verbazing Kelten het liefst in de bossen wonen of bij rivieren. In het Middellandse-Zeegebied, zíjn referentiekader, woonden de mensen het liefste in steden en stadjes, lekker dicht bij elkaar. En een heel belangrijk verschil: Galliërs droegen geen toga, zoals alle ‘beschaafde’ mensen, maar broeken.

Ik kom nog wel eens terug op de kleding van de Galliërs.