Oh!... France, Mon amour… (38) Een rare Quibus?

De naam “Kwibus” is Vlaams voor iemand die raar doet (niet pejoratief een woord dat ongunstige associaties oproept), een grapjas of deugniet, gemeen, stout, onnozel. Nu zijn er veel bekende personen die hiervoor in aamerking kunnen komen, maar dan moet ik mijn persoonlijke mening gaan geven.

De naam Quibus is mettertijd verbasterd naar kwibus. Een rare kwast die in de 1^e eeuw in het Romeinse zichzelf wilde manifesteren door erotische gedichten te schrijven: Rome toendertijd een wespennest van onduidelijke figuren die elk hun graantje wilde mee pikken van het expanderende Romeinse rijk. Er zijn in Pompeii beelden en fresco’s  gevonden die Priapius voorstelde met een enorme fallus die zeer onwerkelijk zou zijn. Of Quibus zich daarmee identificeerde is onduidelijk, maar het was wel zijn thema. Hij noemde zijn verzen Priapeia vernoemd naar Priapius die beschreven werd als de zoon van Aphrodite en Dionysus, zoals ons verteld wordt in de Griekse mythologie. De Griekse mythologie die sterk verweven met de Romeinse, omdat de Romeinen de Grieken wat betreft kennis als hun voorbeeld zagen.

Quibus was in zijn tijd spraakmakend en controversieel, dit mede onder invloed van de kerk, die de verzen vanaf de 3^e eeuw verbood. Quibus schreef gedichten, die weliswaar op waarheid berustten, maar niet door iedereen in dankbaarheid werd afgenomen. Uit recent onderzoek blijkt echter dat er een diepere filosofische betekenis verborgen ligt in zijn verzen. Er zijn er 95 terugevonden. Typerend was dat telkens hetzelfde slotvers werd gebruikt: "Tempus omnia revelat" (Tijd onthult alles)

De  Priapeia is een verzameling obscene, humoristische epigrammen van rond het jaar 100, gewijd aan de Grieks-Romeinse fallische vruchtbaarheidsgod Priapus, die altijd werd afgebeeld met een enorme stijve penis, die als een soort running gag een terugkomend thema vormt. Er waren Roodgeverfde houten Priapius-beelden, deze stonden in boom- en wijngaarden, niet alleen ter verering maar ook als vogelverschrikker en afschrikker van dieven. Soms was in het beeld een fonteintje ingebouwd zodat er water uit zijn geslachtsdeel stroomde. Er wordt wel beweerd dat de huidige tuinkabouter met zijn grote rode muts van de Priapusbeelden afstamt. Het was de bedoeling dat deze standbeelden de vruchtbaarheid van de tuinen bevorderden waarin  zij geplaatst werden. De gedichten zijn van hoge kwaliteit, maar de schrijver is echt Quibus. De collectie is in de loop der tijd toegeschreven geweest aan Vergilius, Ovidius, Martialis en Tibullus en waarschijnlijk tot in de middeleeuwen aangevuld en gewijzigd.

In het Frans kom ik niet verder met het woord Quibus, dan: “Geld dat werd geslagen”

Lange tijd werd Quibus beschouwd als een derderangs erotisch dichter. Het enige dat hem onderscheidde is zijn naam en die werd gebruikt zoals wij hem nog steeds kennen. Door de eeuwen heen blijken er toch genoeg figuren rond te hebben gelopen die betiteld werden als een “rare quibus”! Zo bleef de naam dus in stand. Afgeleid van het woord Priapeia, is het woord Priapisme, dit lijkt me echt heel erg! Of het woord Priaap, een woord voor vogelverschrikker of geilaard, en Joost van den Vondel noemde Jacob Cats ooit een “Jaap Priaap”.

 ……Als je dit terugkoppelt naar deze tijd….. ziet U het voor U? Dat er een beeld van Geert Wilders of Dominique Strauss-Kahn bij u in de tuin staat met een leuke bijpassende tekst eindigend met de woorden: "Tijd onthult alles".

Wilt u niets missen van deze verhaaltjes, dan kunt U mij volgen via mijn weblog. http://ohfrancemonamour.wordpress.com/

U krijgt dan iedere week mijn verhaal automatisch per mail toegestuurd.