Oh!... France, Mon amour… (35) De wijnrank!

Op een regenachtige zondagmorgen in 2010 tijdens een bezoek aan Nederland, liep ik naar mijn auto die op een parkeerplaats stond. Mijn auto was de enige auto daar en mijn oog viel op een tak of iets wat erop leek. Toen ik dichterbij kwam, zag ik dat het een plant was met wortels eraan. Bij nader onderzoek werd me duidelijk dat het hier om een druivenstruik ging.

Maar ja, van wie is die struik? Ga dat maar eens uitzoeken in de buurt, een soort buurtonderzoek dus! Dat wordt een tijdrovende aangelegenheid als je even op bezoek bent in je vaderland….Iemand moest deze plant vergeten zijn,  tegen de auto gezet hebben en toen - zonder hem mee te nemen - zijn weggereden. Ik moest die zelfde dag weer terug naar Frankrijk en ik heb de druivenstruik meegenomen.

In Frankrijk aangekomen heb ik hem op een zonnige plaats geplant, in het begin veel water gegeven en wat mest. En jawel hoor, hij liep uit in het voorjaar. Het eerste jaar, 2010,  veel blad en zowaar een klein trosje druiven. Weliswaar slechts één trosje, maar er was een begin. De druif had zich gezet. Ik heb ooit gelezen dat een druivenplant wel tot 12 meter diep naar water gaat zoeken, en dat je de struik nadat hij zich gezet heeft, nooit meer water hoeft te geven. In het tweede jaar, 2011, kwamen er lange ranken aan en meer trossen, weliswaar raar gevormd,   maar toch: ze zaten eraan. Ik leidde de takken steeds verder langs de muur en zo ontwikkelde zich een echte volwassen druivenstruik. De wijnranken groeiden verder en verder en de witte druiven waren heerlijk. Nu moest ik gaan snoeien, alles wat na de trossen zat knipte ik eraf, overtollig blad die de zon weg hielden verwijderde ik ook. In 2012 ging het precies hetzelfde, maar helaas: de vorst kreeg vat op de wijnranken en langzaam maar zeker zag ik al het nieuwe loof verschrompelen.  Maar wonder boven wonder: naar mate het voorjaar verstreek kwam alles weer terug en de eerste trossen werden zichtbaar. Ik begon te tellen maar raakte de tel kwijt. Ik kwam uiteindelijk op meer dan 60 trossen. Dit resulteerde in een opbrengst van 12 kilo druiven. Niet slecht voor een amateur viniculteur!

Eind 2012 heb ik een serre gebouwd en heb ik de druivenranken in de serre geleid. Voorzichtig werden in dit voorjaar van 2013 weer knoppen zichtbaar en ik zag trossen, veel trossen: grote en volwassene, zoals je ze in de winkel koopt. Weer heb ik flink gesnoeid, alle ranken achter de trossen knipte ik af en overtollig blad die het licht weghielden ook.

Het is het namelijk belangrijk om gedurende de zomer overtollig blad weg te knippen, dit om het rijpingsproces niet te verstoren. Omdat een druif kalk nodig heeft gooide ik kleine stenen die ik de tuin vond bij de voet van de druif onder andere ook om onkruid te weren.

Nu ik dit verhaaltje schrijf is het net 14 dagen zomer. Ik heb weer geteld en,….ik ben op meer dan 100 trossen gekomen! En allemaal zien ze er zeer mooi uit. Zodra de tros zich vormt gaan ze eerst bloeien en langzaam maar zeker zie je dat de druiven vorm krijgen. Trossen met een lengte van ruim 20 cm …ik mag niet klagen!

De warme nazomer heeft veel goed gedaan, zelfs zo dat een bevriende viniculteur mij adviseerde één keer per week een gieter water te geven. Als reden hiervoor gaf hij aan dat de druif zich zo kan volzuigen met water en dus zijn volume kan vergroten. De druiven beginnen nu in de 2^e en 3^e week van september een goudgele kleur te krijgen en de smaak word steed beter. Ik ga dit verhaal pas plaatsen waarschijnlijk in de 1^e of 2^e week van oktober of -  als het weer meezit - misschien wel eerder.

Onze Franse buren staan verbaasd en zeggen dat ze dit nog nooit gezien hebben. Ze vragen ons lachend wanneer de vendange begint in onze serre : “La guinguette au bord l’eau”! (danszaaltje naast de vijver)

En ja, dan is het nu zover,”Le vendange” en wat een resultaat 28 kilo heerlijke druiven waar we van hopen heerlijke wijn van te gaan maken.

Wilt u niets missen van deze verhaaltjes, dan kunt U mij volgen via mijn weblog. http://ohfrancemonamour.wordpress.com/

U krijgt dan iedere week mijn verhaal automatisch per mail toegestuurd.