Oh!... France, Mon amour… (19) Mediterrane “discriminatie”

Een vraag die aan mij regelmatig gesteld wordt in Nederland: “Waar kom je vandaan?”

Als je nieuwsgierig bent naar waar iemand vandaan komt die met een kleurtje is geboren, vraag dat dan gewoon. De vraag 'waar kom je vandaan?' is op z'n minst multi-interpretabel en kan in de praktijk voor misverstanden zorgen. Nog beter: vraag het gewoon niet als je alleen maar te weten wilt komen waarom hij of zij een andere huidskleur heeft….

Maar sommige Nederlanders kunnen hun nieuwsgierigheid niet bedwingen en gaan door tot het antwoord past bij wat zij in gedachten hebben.

Voor iedereen met een kleur die afwijkt van de kleur van de meerderheid in het land waar hij of zij woont, is dit een herkenbare situatie: Je staat op een feestje, borrel of receptie en wordt voorgesteld aan een of meerdere onbekenden.

Om de conversatie op gang te brengen verwacht je normaal gesproken een vraag over wat je voor werk doet of waar je het feestvarken van kent. In plaats daarvan krijg je nogal eens de vraag waar je vandaan komt.

Nietsvermoedend antwoord je vervolgens: "Van m'n werk", "Van de appie", of "Uit de Koepel in Breda".

Maar dan wordt ineens duidelijk dat je gesprekspartner dat helemaal niet bedoelt, maar wilt weten uit welk land je oorspronkelijk komt. Hij of zij wilt dat je zegt dat je uit Frankrijk, Spanje of Italië of een ander mediterraan land komt. En de verborgen aanname dat je dus kennelijk niet uit hetzelfde land kunt komen omdat je een ander tintje hebt, is op z'n minst een klein beetje onbeleefd en best wel irritant.

Dit zijn situaties die in Nederland veelvuldig voorkomen. In Frankrijk zal zoiets nooit gevraagd worden. Ik zal niet zeggen dat de Fransen minder nieuwsgierig zijn, maar in ieder geval kunnen ze het fatsoen bewaren tot het moment komt dat je het zelf hebt verteld.

Hooguit zeggen ze dat je er niet Nederlands uitziet, nadat ze je een aantal keren hebben gezien.

Ik ben dus 100% Hollands en heb een mediterrane tint en donker haar. Ik word ‘s zomers loeier bruin en heb een vale tint in de winter.

Mij overkomt dit, nou……. zeg maar maandelijks!.

En het volgend gesprek vindt plaats: “Waar kom je vandaan” “uit Rotterdam” zeg ik.

“Nee, ik bedoel: waar kom je werkelijk vandaan?” “Uit Rotterdam”, zeg ik nog een keer.

“Nee dat bedoel ik niet, waar kom je werkelijk vandaan?” Nog steeds netjes blijven, “ik kom uit Rotterdam”. “Maar waar komen je ouders dan vandaan?” Voor de laatste keer zeg ik dan, “Uit Rotterdam”. “Zijn je ouders dan Nederlands?” “Jawel, zowel mijn vader als mijn moeder zijn 100% Nederlands en komen uit Rotterdam”. En alsof het nog niet genoeg is, komt de vraag: ”Hoe is het dan mogelijk dat jij zo’n tint hebt?” … “Of is je moeder een keer stout geweest of zo?”, een beetje lacherig!

Dit is voor beide partijen irritant, maar voor mij nog het meest. Ik beantwoord schijnbaar niet aan het verwachtingspatroon en/of de vooringenomen gedachtes van andere mensen. Men oordeelt zonder na te denken en hij of zij is alleen bezig zijn of haar eigen nieuwsgierigheid te bevredigen.

De keren dat ik ben uitgescholden voor een buitenlander zijn niet te tellen. Maar als je dan denkt dat dit het was dan heeft U het mis, want het volgende slaat alles!

Mijn (ex) vrouw moest ik een keer ophalen van een adres, zij was demonstratrice, een leuke bijverdienste.

Ik belde aan bij het adres waar ik haar in het begin van de avond had afgezet en werd hartelijk begroet in een kamer vol met kakelende dames.

De party was nog niet klaar en ik moest dus nog even wachten.

“Wil je wat drinken?”

“Alstublieft” zei ik.

Er volgde een korte conversatie over koetjes en kalfjes. En opeens zei de gastvrouw tegen mijn (ex)vrouw die naast mij zat, en public: “Hij spreekt wel goed Nederlands hè!”

Wilt u meer van deze verhaaltjes lezen? http://ohfrancemonamour.wordpress.com/

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20130622, Kunst en Cultuur

Reactie van nancy op 22 Juni 2013 op 14.56: eerlijk gezegd ik heb dat nog nooit aan iemand gevraagd, woon hier al meer dan 20 jaar in frankrijk onder mensen van allerlei kleuren, en echt belangrijk vind ik nu niet waar de persoon zijn overgrootouders of zo vandaan komen. mijnzuid franse man ziet er zelf heel mediteraans uit - men heeft ook al gezegd dat hij arabisch is, portugees, turks, spaans, armenisch... vind dit vooral grappig, hij is gewoon frans, maar echt essentieel is dit nu niet he

Reactie van suzywong op 22 Juni 2013 op 16.10: ik heb niet dezelfde ervaring als jij Hans, ook ik zie er niet Nederlands uit (ik ben Indisch) en als ik in Frankrijk zeg dat ik nederlandse ben wordt daar vaak een opmerking over gemaakt van "ik dacht dat de nederlanders blond waren" wat me overigens totaal niet stoort. In Nederland wordt wel eens gevraagd of ik Indisch ben en vroeger ben ik wel eens uitgemaakt voor pinda , mijn zusje voor "tjaptjoi' maar ook dat komt regelmatig voor. ik wil alleen maar zeggen dat ik noch in Ned noch in Frankrijk aan het verwachtingspatroon beantwoord en ik heb daar geen probleem mee. In Frankrijk dacht men tot nu toe dat ik oa Italiaans, spaans, braziliaans, joods, palestijns en libanees was, dus waarom doe je zo moeilijk?

Reactie van Hans van Bommel op 22 Juni 2013 op 17.06: @ Nancy, Het is natuurlijk zo als je werkelijk uit Frankrijk komt, dat je er Frans uit ziet. (dus met Franse roots)

@Suzy Wong, Of je hebt het niet begrepen of niet goed gelezen. Jij bent Indisch, ik niet. Ik ben 100% HOLLANDS geen orientale, arabische of mediterrane roots. Niets van dit alles en als je dan gediscrimineerd word is dat niet leuk. Als mijn ouders enige genetische achtergrond hadden die niet HOLANDS zou zijn, dan zou ik het ook niet erg vinden, dan zou het terecht zijn om mij een buitelander te noemen. Maar dit is volkomen onterecht en zeer beschamend als je zo reageert op mijn uiterlijk. Maar je leert er mee leven en op een gegeven moment haal je je schouders op en denkt ze zijn niet wijzer. En,.......ik doe niet moeilijk! Ik constateer een feit.

Reactie van suzywong op 22 Juni 2013 op 17.14: hoi Hans, ik denk dat ik het wel goed begrepen heb, en het is toch leuk dat je niet op een kaaskop lijkt ook al ben je 100% Nederlander? en dat je er niet Nederlands uit ziet ook al ben je dat wel?

Reactie van nancy op 22 Juni 2013 op 18.01: ja Hans mijn man ziet er helemaal niet frans uit, eerder n afrikaans al is hij danv franse origine, maar hier maken de mensen niet zoveel opmerkingen, frans uiterlijk of niet, ook omdat je hier al een groot deel hebt v d bevolking dat geen franse oorsprong heeft denk ik, voor mij ook niet zo belangrijk.

Reactie van Hans van Bommel op 22 Juni 2013 op 20.43: @allemaal,

Ik weet ook wel dat ik moet relativeren, maar soms komt het mijn keel uit en dan schrijf ik het op en vertel het jullie! Ik hoop dat jullie me dat niet kwalijk nemen!

Reactie van suzywong op 22 Juni 2013 op 20.45: nee hoor natuurlijk niet!

Reactie van Samantha Kolkmeijer op 23 Juni 2013 op 8.07: als ik in Frankrijk ben krijg ik ook continue de vraag over waar ik vandaan kom en vragen over mijn uiterlijk, lengte, blond haar etc. en wat voor grappig accent ik toch heb....ah...vous parlez drôlement bien français. Eh...tja...
en als ik in Afrika ben word ik ook uitgehoord... volgens mij doen alle volkeren en nationaliteiten dit.
Maar wel leuk om te lezen verhaal van Hans, ook al bedoelde hij het niet als een leuk om te lezen verhaal. Fijne zondag, sous la pluie in NL.

Reactie van Ine op 23 Juni 2013 op 10.12: Wees blij dat je tenminste een man bent :) Ik moest voor mijn werk nogal vaak vliegen en werd constant door de stewardessen aan de balie aan een willekeurige in de buurt staande man gekoppeld: Wil uw vrouw ook (vul maar in). Ik heb een technisch beroep met bijna alleen mannen als collega. Op zakenreis werd ik natuurlijk altijd als de secretaresse van mijn collega behandeld. Trouwens, zelfs in mijn eigen kantoor werd ik regelmatig door onbekenden gevraagd waar de koffiemachine, de fax, de printer etc staan. En de autoverkoper wil me alleen over de kleur en de bekleding inlichten.

Gewoon doorgaan met ademhalen, maar inderdaad af en toe wil je je hart weleens luchten.

Reactie van Idzo Jansen op 23 Juni 2013 op 12.10: Hans bonjour,

Geboren en getogen in het Groningerland en gesierd met een oerfriese voornaam deed ik vroeger zaken in heel Nederland. Ontelbaar zijn de keren geweest dat men mij vroeg “je komt hier niet vandaan he ?” Of vragen van gelijke strekking. In mijn reacties verwees ik altijd naar gelijkluidende handicaps van Amsterdammers , Zeeuwen en overige medelanders, maar inmiddels ook van Fransen. Lijkt een vergelijkbaar probleem te zijn voor velen? IK heb er geen last van hoor!

Idzo Jansen