Oh!... France, Mon amour… (14) Die Hollanders

Ik leef sinds 6 jaar in Frankrijk in het centrum van de Bourgogne in een klein dorp en zie iedere dag en zeker in de vakantie periode veel Nederlanders langskomen richting……..?, vakantie of het ontvluchten van Nederland. Op naar het maison secondaire of naar de camping. En ook in het voorjaar en najaar komt “De grijze golf” voorbij (waar ik nu zelf ook toe behoor) Met een caravan of een aanhangwagen of een camper.

Eigenlijk moet ik altijd lachen omdat, ik een beeld van herkenning heb, want ik deed het zelf ook. Vanaf 1970 (toen was ik 20 jaar) ben ik een ”FRANCOFIEL” in hart en nieren. Vandaar de titel Oh!... France, Mon amour……Ik ben een Menapier in het land van de Eduen. (Dit zijn Keltische stammen)

Mijn eerste overnachting was in Vougeot, in de Cote d’or, midden tussen de wijnranken. Met mijn tentje op een camping naast het Clos de Vougeot zeer beroemd vanwege deze zeer dure wijn. Ik heb die camping later nog wel eens opgezocht, maar de camping was veranderd in jawel een wijngaard. Blijkbaar brengt de wijn meer op dan een camping. Ik ben een Frankrijk gek. Ja maar niet alles, ik hou niet van andouilette, de tegenhanger van de Nederlandse fricandel en niet van de Flick. De andouilette is een samenraapsel van ingewanden en de Flick is een salmigondis van inteligente computergestuurde studenten, zonder eigen wil, maar daar kom ik nog wel een keer op terug. Nog even terug op die voorbij rijdende Nederlanders. Zijn ze op de vlucht of gaan ze echt op vakantie met hun sleurhut, ha ha ha!. Ruim 1,5 miljoen Nederlanders gaan in Frankrijk op vakantie. Onvoorstelbaar, zoveel. Ze komen gelukkig niet allemaal bij ons voorbij, maar het zijn er toch aardig wat.

Sinds de crisis blijven er veel in eigen land en er zijn er ook die juist kiezen voor een relatief goedkope kampeervakantie in Frankrijk. Ze nemen alles mee in die caravan. Aardappelen, kaas, Koffie, pindakaas en drop. (Dit heb ik nog nooit gedaan!) Nederlanders hechten veel waarde aan eigen vertrouwde levensmiddelen. Alles laden we voor vertrek in de kofferbak.

Ja,……. Want dat kun je in Frankrijk niet kopen, althans dat denken ze. Ja pindakaas is duur bij Leclerc en drop (reglise in bescheiden assortiment) OK maar de rest is hier in Frankrijk te koop.

Je komt ze natuurlijk tegen in de voor hen bekende supermarkten en wat me dan opvalt dat ze altijd zo hard praten. Van de Duitsers weten we dat ze luidruchtig zijn en zeker als je een grote groep tegen komt, alhoewel dat soms ook wel weer mee valt. Maar van Nederlanders? Dan schaam ik me soms, wat is de reden dat ze zich zo moeten manifesteren? Zijn ze blij en uitgelaten? Iedere Fransman ziet toch wel dat het Nederlanders zijn met hun Crocks en hun Mephisto schoenen, want jaaaah die lopen zo lekker. Baaaah foei lelijk. Ik wil natuurlijk niet alle Nederlanders over een kam scheren, maar lees onderstaande link maar eens.

De Franse regering is denk ik wel blij met zoveel toeristen, ze brengen toch aardig wat geld in het laadje. Goed , ik wil niet afgeven op de Nederlanders, ik ben er tenslotte zelf ook een, maar ik gedraag me netjes. EN IN HET OPENBAAR PRAAT IK NIET HARD!!!!!.

Nederlanders zijn in het buitenland een bijzonder volk met veel aparte gewoontes en volgens onze Franse buren “trèes speciale”.

http://www.rnw.nl/nl/nederlands/article/nederlandse-toeristen-zijn-...

Wilt u meer van deze verhaaltjes lezen? http://ohfrancemonamour.wordpress.com/

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20130518, Bourgogne, Horeca en Toerisme

Reactie van Jeroen op 20 Mei 2013 op 12.31: Ik heb enige tijd geleden op wijn werk de stroopwafel geïntroduceerd. Mijn Franse collega's vonden het erg lekker. Meteen reclame voor de HEMA in Lille gemaakt welke ook de stroopwafels verkoopt.

Reactie van Joop Sluis op 20 Mei 2013 op 14.28: Dag Hans.

Misschien zou Uw volgende stukje over Nederlanders die in Frankrijk wonen moeten gaan. Lijkt me, gezien de post op deze site en mijn eigen ervaringen of misschien gezegd aanvaringen, een aardige bron voor interessante verhalen. Ik was eens in de buurt van Vaison la Romaine en had daar het "genoegen" een Nederlander te ontmoeten, welke daar in een soort Nederlandse kolonie woonde. Wat hij wist te vertellen over de Fransen haalde elke poging to het eenworden van Europa onderuit, om maar niet te spreken van de uitspraken van een Nederlandse Europarlementarier, in een vlucht tussen Brussel en Straatsburg, die dacht dat hij en zijn kollega de enig Nederlands sprekende aanwezigen waren. Mijn God, wat zijn we groot.

Ik kijk vol verwachting uit naar Uw volgende artikel over een onuitputtelijke bron van literaire inspiratie welke de wereld al zoveel jaren bezighoudt; de Nederlander.

Joop

Reactie van Jeroen op 20 Mei 2013 op 18.50: Ik ben dan toch ook benieuwd naar de negatieve verhalen over de Fransen van Jan

Reactie van Camil op 20 Mei 2013 op 19.01

Je herkent ze ook aan:

felle kleuren in auto’s en kleding (rood, geel, groen, oranje…)
sandalen met sokken
fietsen en fietsdragers
traag en soms lomp rijden
een stijve houding van de bestuurder
een aanwezige echtgenote die de landkaart leest en alles bepaalt tijdens het rijden.
vaak eten bij de MC ipv Buffalo of Flunch
en het ergste is AUTOLICHTEN AAN BIJ 38 GRADEN
hard praten is te danken aan het superioriteitsgevoel, en kritiek op alles en iedereen

Reactie van Lena op 21 Mei 2013 op 1.07: @ MonAmi: "hard praten is te danken aan het superioriteitsgevoel, en kritiek op alles en iedereen ". En vervolgens nemen ze dat superioriteitsgevoel mee als ze verhuizen naar Frankrijk en kijken neer op de arme stakkers die allen maar op vakantie (kunnen) komen? De aardige stille Nederlanders met gewone kleren merk je niet op omdat het gewone aardige stille goedgeklede Nederlanders zijn.... Je ziet ze niet, je hoort ze niet, maar ze zijn er wel.... Of wonen die aardige stille goedgeklede Nederlanders allemaal inmiddels in Frankrijk en zijn zo een superieur soort Nederlanders? Met "kritiek op alles en iedereen"? ;-) Groet, Lena.

Reactie van Camil op 21 Mei 2013 op 1.20: Beste Jeroen

De Fransen hebben ook minpunten, maar dat zien we niet snel omdat ze thuis blijven.

1. ze hebben een prachtig land

2. ze werken, kamperen, zwemmen, skiën, barbecueën en gaan dood in eigen land.

Het is jammer dat Nederland geen moeite doet om toeristen te trekken, alles is duur en veel toeristen komen na 1 keer niet meer terug door de hoge parkeertarieven en de spectaculaire boetes.

De enige die terug keren zijn koffieshoptoeristen.

Reactie van Camil op 21 Mei 2013 op 17.35: Jan Lindermann,

Niet zo serieus, en vat het niet verkeerd.

We kunnen het ook over de Britten/Duitsers of iemand anders hebben de volgende keer, akkoord!

Peace et A bientot

Reactie van Overweel, Gerda Marjanne op 10 Juni 2013 op 13.29: Als dan zo'n hekel hebt aan (het gedrag van) Nederlandse toeristen: ga dan niet in de Dordogne wonen, maar zoek een rustig gebied uit daar ver vandaan. De reactie van Ada hierboven spreekt mij wel aan. Groeten,

Reactie van Hans van Bommel op 10 Juni 2013 op 14.34: @gerda marjanne overweel, Over wie heb je het? Mocht je het over de schrijver hebben van dit leuke stukje (met knipoog) hebben, die woont niet in de Dordogne. Dus goed lezen en schrijven en a.u.b. en doe niet zo somber, waarschijnlijk kom je geen lawaaierige Nederlanders tegen, dus lees de volgende link maar eens. http://www.rnw.nl/nl/nederlands/article/nederlandse-toeristen-zijn-...

Ik wens je een opgewekte dag toe met heel veel Nederlanders!!

Reactie van Overweel, Gerda Marjanne op 10 Juni 2013 op 16.55: Ahum, wat een grove vergissing: de Bourgogne aanzien voor de Dordogne..... Mijn excuses, Hans.

Maar: het verhaal herken ik wel, als we eens een keer door de Dordogne rijden of er rondwandelen: overal Nederlanders in grote getale (voor een behoorlijk deel) op de beschreven manier herkenbaar aanwezig.

Overigens, niet mijn vrouw heeft die vorige reactie geschreven, maar dat was ik, Herman Overweel.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.