Oh!... France, Mon amour… (12) Madoc, een Keltische (witte) indiaan?

Madoc of Madog ab Owain Gwynedd was, volgens de sage, een prins uit Wales die naar Amerika zeilde in 1170, meer dan drie honderd jaar eerder dan Christopher Columbus in 1492. Ook word gesuggereerd dat ditzelfde al in 562 AD gebeurde. Maar daar zijn de historici het nog niet over eens. De reden hiervoor ligt politiek gevoelig. Sommige wetenschappers die uitgaan van het jaartal 1170 zijn nogal koningsgezind en zeggen dan dat deze Madoc gerelateerd kan worden met Koningin Elizabeth. Hoe chauvinistisch kan je zijn?. Maar hoe dieper je graaft, kom je meer tot de conclusie dat dit in 562 AD is geschied.

Het verhaal gaat dat hij zijn thuisland ontvlucht vanwege het bloedige geweld tussen de stammen onderling.

Enige tijd later keerde hij terug naar Wales en vertelde van het nieuwe wonderlijke land dat hij ontdekt had. Er-Yr.= Land of the eagles.  Hij verzamelde meer landgenoten die samen met hem naar het beloofde land trokken in 574 AD.

Hij landde in wat nu heet Mobile bay in Alabama,  Amerika. Zij vielen op vanwege hun lengte, rood/ blond haar en blauwe ogen. De aldaar aanwezige indianen hadden groot ontzag voor deze reuzen. Ze wisten zich te handhaven en langzaam te intergreren. Zij bouwden muren rond hun nederzetting zoals in Wales om zich te beschermen tegen mogelijke aanvallen. Nergens anders werden er bij Indiaanse stammen, gemetselde muren gevonden.

Er zijn diverse plaatsen waar ze zich hebben opgehouden zoals Devil's Backbone, gelegen aan de Ohio rivier, in de buurt van Louisville, Kentucky.

In Bat creek mound (Tennessee) is een tableau gevonden in 1889  met een inscriptie in Coelbren, een oud Wales alfabet.

Een inscriptie die bij nader onderzoek afkomstig blijkt te zijn van “Khumric” een stam die in Groot Brittanie leefde. Hun teksten werden onder ander op het Europese continent en in het Midden –Oosten terug gevonden. Deze taal werd gebruikt langs de migratieroutes van de Balkan naar West-Europa. Zeer waarschijnlijk behoorde deze Madoc bij deze Khumric stam.

In Amerika worden de tekens ook in verband gebracht met de “Mandan indianen”,

In totaal zijn minstens dertien echte stammen geidentificeerd als “Welsh Indianen”. De reden dat er niet èèn, maar dertien stammen zijn gevonden, heeft met de grote verdeeldheid te maken, die zo kenmerkend zijn voor Keltische stammen.

George Catlin stelde vast dat de Mandans, afstammelingen waren van Madoc. Hij stelde dat de ronde Mandan Bull Boat vergelijkbaar was met de “Welsh Coracle”. Een klein rond bootje dat door de bewoners van Wales in Groot Brittanie een algemeen gebruikt vaartuig was.

Ook is er een fort ontdekt in DeSoto Falls (Alabama) wat grote overeenkomsten heeft met het kasteel (burcht) Dolwyddelan in Gwynedd. De geboorteplaats van Madoc.

Waarschijnlijk zijn de blanke indianen uitgestorven ten gevolgen van waterpokken. Een van de laatste overlevende die zichzelf “King”noemde gaf een van de onderzoekers naar Indianenstammen een bundel van 148 gekerfde stokken die het verhaal vertellen van hun voorouders. Er was verder niemand over, die deze informatie kon overdragen.

DNA-profielen kunnen helpen bij het identificeren van de menselijke resten gevonden op Bat Creek. "Wie weet is  Madoc zelf ook gevonden!!!.  Naast alle inscripties die werden gevonden zijn de botten en alles wat gevonden is overgebracht naar het  Smithsonian Institute in Washington DC."

Alle commotie die is ontstaan over de werkelijke geschiedenis van Madoc kan uiteindelijk bewezen worden door de C14 methode en de geavanceerde DNA technieken. Bijzonder is wel, dat dezelfde Kelten die hier in Frankrijk woonden, dan uiteindelijk in de Verenigde Staten terecht zijn gekomen. Maar wanneer was dat nou? In 562 AD of in 1160 AD. Ik weet het niet!

(Bovenstaande foto: Menta, een meisje met evidente Europese kenmerken 1832)