Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Beste forumleden,
In juli van dit jaar heb ik al een bericht geplaatst met een vraag over de aankoop van een naburig huis dat deel uitmaakt van een erfenis (34 erfgenamen). We willen het huis graag, voordat het echt op de markt komt, kopen tegen de taxatiewaarde. Het staat dus niet te koop bij een makelaar maar zit in de portefeuille van de notaris om verkocht te worden.
Al 3,5 jaar hebben we contact met een etude-notariat die, zacht uitgedrukt, niet meewerkt. Bellen, mailen, bezoek, 2 x een bod uitbrengen. Het mag allemaal niet baten. De etude reageert niet (meer) op onze vragen per mail. Als ik haar per hoge uitzondering aan de telefoon krijg, draait ze steeds hetzelfde riedeltje af: ik weet nog niets, het is complex, u hoort van mij. Dit nu al 3,5 jaar.
Mijn vragen : is een etude vergelijkbaar met een kandidaat-notaris? Is dit een, voor Frankrijk, normale gang van zaken? Is het zinvol om een afspraak te maken met een notaris van hetzelfde kantoor om zo beweging in deze zaak proberen te krijgen?
Als we geduldig afwachten zijn we over 5 jaar nog geen streep verder ben ik bang.
Alvast dank voor jullie input.
Weergaven: 2510
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Beste Lies,
zo van een afstand en zonder diepe inzicht in de situatie zou ik zeggen dat dit een speciale vorm van SM is. Waarom zou je dit überhaupt willen? Wat is er zo bijzonder aan dit huis, dat je jaren mee bezig bent? Zit er een schat in de tuin verstopt? Is dit het habitat van de laatste groen-geel gestreepte zandkever?
De erven willen niet, de notaris wil niet, alleen jij wilt? Als iedereen je tegenwerkt dan is dit toch een teken dat je er beter niet aan begint?
Mijn inschatting is het volgende: bij 34 erven gaat het bij iedereen om een paar duizend Euro. Maar dan is er nog de dromerige kleindochter (inmiddels volwassen) die nog steeds aan de ene avond met opa terug denkt dat hij iets leuks tegen haar zei. Vandaar dat ze bang is de herinnering te verliezen en het huis dus altijd in familiebezit moet blijven. 20 jaar later staat het huis op instorten, maar deze kleindochter heeft inmiddels aan haar eigen kinderen over deze magische avond verhalen verteld, zo dat de (nu al) 326 erven nog steeds geen afstand willen doen.
/verhalenmodus uit
Een étude-notariat is de naamgeving voor een notariskantoor. Ik schat in dat u te maken hebt met een kandidaat-notaris (Nederlandse naamgeving voor een notaris die geen actes kan passeren). Of met een klerk, een meestal goed geschoolde medewerkers, die al het voorbereidende werk doet. Ik zag uw verhaal eerder. Het zal voor de notaris geen gemakkelijke erfenis zijn met zoveel erven.
Ik zou een afspraak met de notaris zelf maken. En desnoods een leugentje om bestwil gebruiken om de kandidaat of klerk te passeren.
In Frankrijk mag je als consument vrijelijk van notaris wisselen (en de notaris waar je wegloopt is dan zelfs verplicht zijn of haar opvolger alle relevante stukken aan te leveren). In Uw geval is dit recht waarschijnlijk nutteloos omdat het niet Uw keuze van het kantoor is waardoor U daar terecht bent gekomen, maar het feit dat juist dát kantoor het betreffende huis in de aanbieding heeft. Wat soms nog kan helpen is "dreigen" met het inschakelen van een ander notariskantoor, maar zoals veel anderen ook al meldden: als het niet de notaris maar de vele erfgenamen zijn die niet willen, dan gaat er nooit iets bewegen....
Dit kan jaren gaan duren zonder dat er schot in komt en daar kan de notaris absoluut niets aan veranderen. Hij of zij kan de erfgenamen niet dwingen te tekenen en bij zulke grote aantallen ergenamen ligt er altijd wel iemand dwars. Ik heb in mijn streek huizen in verval zien raken en inzien storten door twistende erfgenamen.
Daarbij willen jullie het ook nog voor de taxatiewaarde kopen en hebben dus ws een lager bod uitgebracht dan waar voor het op de markt zou komen. Als ik erfgenaam zou zijn zou ik daar misschien ook wel moeite mee hebben. Als je iets zo graag wilt hebben ( en reken maar dat ze dat heus wel weten) dan zul je ws een veel hoger bod moeten uitbrengen. En dan hoop ik maar dat je door het lagere bod wat je al gedaan hebt geen ergenamen boos hebt gemaakt of beledigd hebt zodat sommigen alsnog nee zullen zeggen. Ook daar in de twintig jaar dat ik hier woon diverse voorbeelden van meegemaakt.
@ Andreas, mooi verhaal, uit het leven gegrepen, fel realistisch heette dat ooit in een ver verleden om sommige films aan te prijzen....Toch zijn er een paar zonnestraaltjes waarneembaar aan het sombere indivision firmanent, zie de link onderaan de pagina.
Maar ja, dan moet je als notaris, en eigenlijk iemand van de erfgenamen zelf, al die 34 erfgenamen zien op te sporen en dan iets rechtsgeldigs bij elkaar zien te sprokkelen. De Commissie Aangename Dagbestedingen heeft waarschijnlijk andere prioriteiten. Datzelfde zal voor een notariskantoor gelden: hoeveel tijd ga je investeren in iets dat misschien alleen maar aan de debetzijde op je jaarrekening verschijnt? En waarvoor de verantwoordelijkheid bij de erfgenamen zelf ligt? Met in het achterhoofd over het tijdstip van mogelijk succes: Quand les poules auront des dents.
M.i. valt het notariaat hier weinig te verwijten, behalve dan dat ze misschien niet genoeg moeite hebben gedaan om een buitenlander dat typisch Franse probleem van de indivision uit te leggen. En dat een notaris niet almachtig is, dat hij/zij niet ex-post facto één van de erfgenamen kan gaan onterven.
Nouvelle loi sur l’indivision succession: quels changements ?
Beste Lies, ik sluit mij gaarne aan bij de reactie van @Andreas! Mijn advies: vergeet het gewoon!
@ Lies, omdat er na al die jaren nog geen licht aan het einde van de tunnel te zien is: doorschakelen maar!
@ Lies, nog een invalshoek. Hoe overtuig je nu nog onwillige, onverschillige of tegenstribbelende erfgenamen? In ben bang dat een bod op basis van de taxatiewaarde, nog voordat het op de markt komt, niet al te veel indruk zal maken. Wanneer je als direct belanghebbende indruk zou willen maken, money talks, zit er niets anders op dan nu al een bod uit te brengen ruim boven die taxatiewaarde. Aannemend dat dit in staat zou zijn de mogelijk emotionele factoren die een rol kunnen spelen uit te gummen. The offer you can't refuse...
Want die taxatiewaarde als bod: het is niet onvoorstelbaar dat een aarzelende erfgenaam zegt: okay, dan breng ik het liever op de markt, voor de meest biedende. Zo te lezen staat ook de notaris nog steeds voor die barricade.
Mevr v Assum u stelt uw eigen voorwaarde voor de aankoop "kopen tegen taxatiewaarde". Ik zou als erven ook dan maar eerst de dat huis op de markt brengen onder het motto 'niet gechoten...."..;
Maar is het wel werkelijk te koop en waaruit blijkt dat? Sluit me verder aan bij Andreas verhaallijn...:)
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr