NL-ers als Klant & Klusser in Frankrijk

Op verzoek en op basis van de veelgehoorde klacht dat juist immigranten belazerd en lastig worden gevallen door zogenaamde klusjesmannen;

Het kan anders, netjes, legaal, verzekerd, all-in (belasting) zonder de bekende burocratie; iemand vinden die klussen wil. Of het een ochtendje verhuizen is, een voordeur verven voor een oudere dame, licht terugkerend tuinwerk. 

Wil je best graag wat bijverdienen, bij de Fransen thuis over de vloer komen, je gemeenteleden jou laten leren kennen, je Frans bijspijkeren. Kun je wel wat extra goodwill gebruiken, een beetje afleiding, wat extra's omhanden hebben?

Stap het dichtst bijzijnde Pole d'Emploi eens binnen. Het Franse arbeidsbureau. http://www.pole-emploi.fr/accueil/ 

Het Pole d'Emploi Frankrijk heeft een systeem om de particulier te helpen met het vinden van iemand die je klussen kan en wil doen. (Oppassen op de kleine, huishoudelijk werk, 'Petit bricolage' zoals schilderwerk of hout hakken, tuinonderhoud, etc.) Je kunt jezelf er ook aanmelden als werknemer.

De klant gaat een contract aan met het Pole d'Emploi. De klussers zelf werken in principe voor het Pole d'Emploi. Alles keurig geregeld, want zelf hoef je niets meer te doen dan het contract tekenen en de urenbriefjes in te vullen. Of je dus de klant of de klusser bent. Het Pole d'Emploi zorgt ook voor alle bemiddeling;

Door omstandigheden besloot ik vorig jaar zomer te gaan klussen. Alles was me wat onduidelijk en ik begreep dat als ik 6 maanden voor het Pole d'Emploi werk, ik dan recht zou hebben op Bijstand. De meiden op het Pole d'Emploi heb ik openheid van zaken gegeven. Zo konden ze inschatten wat ik wel kon en beter niet aan kon beginnen. Nog geen 2 dagen later krijg ik een telefoontje voor een 'mission'; het verven van een plafond bij mensen die het zelf net niet meer kunnen, zo boven het hoofd werken.

Na 4 losse klussen en een vast contract als De Poets later, zou ik het iedereen aanraden die niet met van die vage klusjesmannen in zee wil die in een wit combo'tje brutaal op je stoep staan. Nederlanders die op een nette manier toch het Franse systeem in willen of juist om boven genoemde redenen.

Mijn ervaring leert me dat ook de Fransen op het platteland gewone mensen zijn. Dat ze vreemdelingen die meedraaien in hun gemeente moedig vinden en soms zelfs een speciaal plekje geven in hun leven. Ik ben huisvriend, kletsvriendin, wekelijks steun en toeverlaat, bevrediging van nieuwsgierigheid over mijn anders zijn als Nederlandse. Mijn taalbeheersing gaat met sprongen vooruit. Ik heb eindelijk de mensen hier wat terug te geven voor hun hulp, geduld en traag maar zeer warm welkom, hun acceptatie. Om bij allerlei soorten mensen thuis te komen en er te mogen werken/helpen is een groot goed dat het minimumloon compenseert. Want rijk zult u niet worden.

In mijn regio heet dit systeem om voor het Pole d'Emploi te werken ADEL. Het is een vrij nieuw systeem (vermoedelijk tegen zwart werken, maar wat klant en klusser verder samen bekonkelen, daar staat het Pole d'Emploi buiten), dus ook ik kan er op internet nog niets over vinden.

Door een klusser, oppas, schoonmaakster te vinden via het Pole d'Emploi voorkomt dat u 'eerst moet zien, dan geloven', want het Pole d'Emploi stuurt geen vage mannetjes in logo-loze combo's. Ook kan u niet belazerd worden, want je betaalt het bruto minimumloon aan het Pole d'Emploi, die het netto stort op de klussers rekening. (Inkomsten)Belasting is reeds betaald, geen extra administratie of enorme stapels met formulieren met kleine grijze lettertjes. Dit geldt voor de klant en de klusser. Is de klusser niet competent? Dan neem je contact op met het Pole d'Emploi, zo simpel. Je hoeft dus niet met je klusser in discussie of op de vuist of je rotweiler los te laten.

Ook helpt het Pole d'Emploi met de aanvraag voor een uitkering, zijn ze vaak ook best bereid je te helpen met andere ingewikkelde formulieren die met arbeid en het ontbreken ervan te maken hebben.  Een woordje engels spreken ze vaak wel. Als je situatie zwaar is, blijf niet thuis zitten in dit enorme land. Blijf onder de mensen en spring in het diepe. Als vreemdeling mag je namelijk meer fouten maken zonder jezelf te verloochenen. 

Je kwetsbaar opstellen en jezelf laten zien, komt altijd ten goede bij je terug. Nog een cliché dan; waar een wil is, is een weg. Frankrijk is geen bananenrepubliek, maar een Republiek. Rommelen kan altijd nog. Eerst maar eens die klant of klusser worden op de gewone manier. Als vreemdeling gelijk in zee gaan met die vage mannetjes is in mijn ogen naief en vraagt om moeilijkheden. Als ze je huis verprutsen heb je geen poot om op te staan.

Veel klusplezier!