Nederlandse straatveegster te Parijs schrijft boek(je)

Dag mensen,

Zoals zovelen wilde ik Parijs leren kennen, maar ik wist niet waar te beginnen. Op straat liggen de verhalen zo voor het oprapen, zeggen ze weleens. Daarom nam ik een bezem ter hand. Vegen is ontmoeten.
Over mijn periode als Parijs' straatveger is nu een boek(je) gepubliceerd, 'Uit de goot gezogen, straatvegen in Parijs':

“Hoe zou het zijn als Nederlandse vrouw in de multiculturele wereld van de Parijse straatvegers?Waarom doen zij wat ze doen? Wat zijn hun dromen?
Gedurende vier seizoenen ben ik straatveger geweest in Parijs. Eén van de 5000 in groen en geel gestoken personages die het leven van een wereldstad dagelijks aan zich voorbij ziet trekken.
Parijs is een stad vol mensen. 
Dit boek gaat over hen.
Over de oude Arabier, die in zijn kartonnen hut op de stoep van het ziekenhuis bivakkeert.
Over onze geluidsgevoelige overbuurvrouw, die zich met een doos eieren bij het raam opstelt.
Over mijn collega Coco, die in volle tevredenheid al jaren dezelfde straten veegt.
Dit boek gaat eveneens over stokbroodjes varkensoor, gokken en vakbondsstakingen. En over het moment dat de zon het overneemt van de straatverlichting...”

Een uitgever vertelde me dat ze erg veel manuscripten opgestuurd krijgt met Parijs als muze, zijn hier toevallig andere schrijvers die de Franse hoofdstad als inspiratiebron hebben?

Hartelijk gegroet!

Rosa