Pensionados kiezen in Frankrijk voor een droomhuis, maar dat blijft het vaak niet

Het item ‘Dorpsproblematiek’ van Hans van de Bos brengt mij tot de volgende overpeinzing.

Hier in de Languedoc wonen de meeste gepensioneerde Nederlanders in kleine dorpen die op de hellingen van de ‘Haut Languedoc’ liggen. Zij kochten het huis van hun dromen met een mooi vergezicht.

Maar het voorzieningen niveau in die dorpjes wordt steeds magerder, zodat ze voor elke boodschap in de auto moeten stappen. Dat wordt op den duur toch wel bezwaarlijk.

De meeste Nederlanders in deze streek gaan dan ook als ze rond de 80 worden weer terug naar Nederland. Ze zijn bang dat er een dag komt dat een half uur rijden naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis wel eens fataal kan worden. Ook vreest een deel niet goed hun toekomstige kwalen uit te kunnen leggen in het Frans.

Toen wij ons huis in 2002 kochten in Mèze kozen we voor een ‘maison plein pied’ omdat ik mij goed herinner dat mijn moeder naar een flat verhuisde omdat ze in haar leuke villaatje de trap nauwelijks meer op kon.

Het was mij nooit opgevallen dat ons huis geen drempels heeft, maar dat blijkt een geweldig voordeel nu mijn vrouw tijdelijk in een rolstoel zit.

Wij kozen dit stadje omdat we het leuk vonden en ik realiseerde me destijds niet dat het een groeigemeente is. Nu blijkt dat heel belangrijk te zijn, want het voorzieningenpeil stijgt en allerlei openbare werken worden uitgevoerd zonder dat de lokale belastingen verhoogd worden.

Summa summarum, als u als gepensioneerde naar Frankrijk wilt verhuizen, kies eerst de streek, dan de plaats en kijk pas daarna naar een huis in die plaats. Stelt u zich dan voor dat 80 wordt en denk u in hoe u dan in dat huis kan wonen. Vriend Bert zei toen ik hem vertelde dat ons huis 500 meter van de markt ligt: ‘Aha rollator afstand’ en hij had gelijk, vanavond gaan we uit eten met de rolstoel in plaats van met de auto. Dan kan ik rustig een paar glazen wijn drinken bij de oesters, want de ‘huitres de Bouzigues’ smaken beter als ze vergezeld worden door de ‘Picpoul de Pinet’.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20141220, Ouderverzorging, Woningen Algemeen

Reactie van El Burro Català op 20 December 2014 op 22.12: Helemaal mee eens. Bezint eer gij begint.

Reactie van Yann Sablerolles op 20 December 2014 op 22.30: Zeer leerzaam Henri. En mooi verwoord. Het platteland in la Douce is aan het leeglopen .

Reactie van Lucia op 21 December 2014 op 9.22: @Theodore, helemaal met je eens. Maak geen zorgen voor de dag van morgen en ook wij genieten volop van ons heerlijke rustige Stilteplekje waar wij inderdaad met de auto boodschappen moeten doen. Nu kan dat nog en hoe het morgen gaat?????? Het maakt ons niet uit. Ons motto is:

Herrinner je gisteren, Droom van morgen, maar Leef vandaag.

Daarnaast met alle respect voor die mensen die wel aan hun oude dag denken en het op hún manier doen.

Reactie van Yann Sablerolles op 21 December 2014 op 9.39: de mens wikt, maar het lot beschikt" oftewel "wie dan weer leeft, die dan weer zorgt". Dat is me tot nu toe goed bevallen " .

Theodora , het bovenstaande slaat ook op roken . Roken is langzame zelfmoord . Alle belangrijke dingen die ik doe en deed, doe ik passend in het perspectief van de toekomst. Ala je 5 doctoraal-titels hebt , en je kijkt niet uit met oversteken , ben je toch dood. Dat betekent dat alles wat je gedaan hebt voor niets was . Als je stopt met roken als je longkanker hebt ben je te laat . Ik doe ook stomme dingen . Er gaat geen dag voorbij of ik mompel "idioot" in mezelf als ik zit te klungelen. Maar de GROTE dingen moet je zorgvuldig afwegen . Wat je DOET in het leven is NET zo belangrijk als wat je NIET doet . Het kunnen maken van afwegingen is het belangrijkste aspect van verstand !

Ik wens je plezierige feestdagen en een gelukkig 2015 en daarna.

Het is vandaag de kortste dag - We gaan morgen weer de goeie kant op !

Reactie van Matty Willigenburg op 21 December 2014 op 10.44: Ik denk dat de keuzes voor wat dan ook in je leven, alles te maken hebben met hoe je in het leven staat. Spijt kun je alleen maar krijgen van dingen die je NIET gedaan hebt. Dus mijn motto is, leef in het NU! En in het nu woon ik a la campagne, dichtstbijzijnde bakker op 9 kilometer, winkels op minimaal 16 km...en zolang ik me dat kan veroorloven, zal ik hier blijven! De thuiszorg in Frankrijk is zelfs op het platteland uitstekend geregeld, en als ik het ziekenhuis niet meer kan bereiken....moet dat waarschijnlijk de manier zijn waarop er bij mij een einde aan komt. C'est la VIE!

Overleden Reactie van Susan op 21 December 2014 op 11.22: ja helemaal mee eens leef in het NU ik moet ook 13 km rijden naar de winkels met mijn autootje , want ik woon ook à la campagne heerlijk stil alleen vogels en wild en in een beschermd natuurgebied .

ik wil dat nog zo lang mogelijk volhouden.

daarom voor iedereen een heel gezond 2015.

Reactie van edith janzen op 21 December 2014 op 11.38: Ook in NL kan het je gebeuren dat je op korte afstand woont van een ziekenhuis, en daar niet op tijd komt, omdat je je met je urgente probleem toch echt wel eerst door een antwoordappaatterreur van de huisartsenpost moet worstelen. Hier in je dorp staat je buuf al klaar met de auto en 2 andere buren voor het dragen, nog voordat de SAMU je terrein op rijdt. Maar toch goed om ook over de toekomst te denken, om geen ongeplande besluiten te hoeven te nemen (verkoop huis, terugkeer naar oorsprongland etc)

Reactie van edith janzen op 21 December 2014 op 11.39: antwoordapparaat-terreur dus, moeilijk die nieuwe woorden.

Reactie van Anton Noë, beheerder en gastheer op 21 December 2014 op 12.08: Leef in het nu en anticipeer op het morgen. Helemaal met Henri eens. Eerst goed nadenken over het hoe (je wil leven), dan pas over het waar (je wil wonen).

Overleden Reactie van Susan op 21 December 2014 op 12.14: Anton je kan er lang over nadenken maar het leven loopt vaak heel anders en dan is het een kwestie van wat bijsturen en hopen dat je een goed keuze hebt gemaakt.