Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
We konden deze week weer even lachen om de Franse kolder, het was een tijdje stil geweest.
Terwijl Dijsselbloem glimlachend de ‘Duidelijketaalprijs’ ontving vanwege zijn voorbeeldige Engels, kreeg de Franse minister van onderwijs Fioraso de bekende stortvloed van Franse protesten over zich heen na het wetsvoorstel voor één enkel procentje Engelstalige cursussen op haar universiteiten.
In het Frankrijk waar ik toerisme-ondernemer ben, leven het volk en de meeste bestuurders nog in het tijdperk van 'How do you do and how do you do your wife?'. Zelfs rondleidingen op lokale trekpleisters zijn soms alleen in de Franse taal.
Waarom zou ik als worstelend ondernemer in Frankrijk toch het liefst protesteren tegen méér Engels voor de Fransen? Waarom zou ik graag een Franse protest-chanson zingen over de Nederlandse minister van financieën?
Achter de duidelijke taal van Dijsselbloem zit een treurige boodschap verscholen die een massale zoektocht door politie en vrijwilligers naar een alternatief rechtvaardigt. Want het is een boodschap die families en sociale levens verscheurt. Vraag het maar aan de Grieken, zij weten ervan.
In Griekenland zijn te veel familiebedrijven en deze zijn innoverend noch conncurrend, zo concludeerde de EU van Dijsselbloem. Wil Griekenland vooruit dan moet de bezem door deze cultuur, aldus de experts.
Lees ik zoiets dan beeld ik me een kort moment van die grote families in, die tussen werkuren met vier generaties aan lange tafels in de zon olijven eten en wijn drinken. Een staartje van zo’n cultuur maak ik mee in Zuid-Frankrijk, waar een lunch van anderhalf uur geen uitzondering is. Veel vrije dagen, korte werkweken, allemaal een gruwel voor de ondernemer die in me zit. Maar ook al moest ik eigenlijk aan het werk, ik zou die uitstekende maaltijden, die vallen onder de Franse 'joie de vivre' (levensplezier), voor geen begrotingstekort ter wereld willen missen.
Moeten Griekse familiebedrijven en Franse lunches worden vervangen door de cultuur van efficiëntie en zelfvernietigende groei? De twee glazen vin rouge van het middaguur zijn me wellicht naar het hoofd gestegen als ik de duidelijk sprekende Dijsselbloem niet begrijp. Ik zie iets moois waar ik als opgeleid econoom geen rekensom over zou willen maken en de experts zeggen dwingend dat het zo niet langer kan.
We hebben een nieuwe, orginele benadering nodig om onze problemen op te lossen en ook, als het even kan, te overleven op de lange termijn. Ik noem het 'eigenheid' en dat is wat Dijsselbloem ontbeert. Hij kwam hij uit het niets en werd uitstekend ontvangen door de andere vissen in de financiële school, maar ik zie vooral één pot nat.
Laat Frankrijk een voorbeeld zijn: heel anders kan ook goed te pruimen zijn. Ze is soms net zo moeilijk te verteren als een stoofpot met spek rond het middaguur, ik ben evengoed een voorstander van de Franse eigenheid. Van kazen die stinken of bewegen of allebei. Van stokbrood dat te snel oud wordt en van chansons die jaren meegaan. Van een president die denkt dat hij een koning is en van socialisten in een maatpak. Van gezwam op de radio en hijgende zangeresjes die niet om aan te horen zijn.
Weerstand tegen de Engelse taal maakt deel uit van een eigenheid die kan inspireren tot weerstand tegen de heerschappij van de eenheidsworsten. Die gaan ons namelijk niet uit de modder trekken.
Dat ondernemende jonge Fransen massaal vertrekken en van Londen de vijfde Franse stad maken is welbeschouwd een deel van de oplossing voor mijn nieuwe vaderland. Zij die vertrekken worden vanzelf vervangen door anderen die liever een goede blauwe schimmelkaas hebben dan een smakeloze eenheidsworst die te lang gelegen heeft.
Toeristen in Frankrijk verstaan misschien niet wat de gids vertelt, maar ze krijgen er wel mooie dingen voor in de plaats die je nergens anders vindt.
En als Fioroso ècht wil dat de Fransen Engels spreken dan hoeft ze maar één ding te doen en dat is ze het verbieden.
Weergaven: 3621
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Waar vinden jullie toch allemaal de Fransen die tussen de op werkdagen met 4 generaties uren aan tafel zitten ? Die kom ik hier in Bourgondïe noch in mijn Franse schoonfamilie, nog bij Franse vrienden tegen, terwijl ik hier toch al een tijdje zit (1977). Dankzij dit artikel in de Volkskrant geloven weer volksstammen Nederlanders dat het gras hier véél groener is en dat je gewoon kunt gezellig kunt aanschuiven onder de platanen !
En mijn Frans was bij mijn aankomst correct dankzij mijn uitstekende Franse leraren, maar ook omdat je in Nederland gewoon nog wel eens Frans op te televisie hoort (de ?) en bij films. Voor mij was Thierry Lafronde een van redenen waarom ik hierheen ben getrokken!
Sorry het ging even fout : 'die tussen de werkuren' wilde ik vervangen door 'op werkdagen'. Maar het komt toch niet in de Volkskrant.....
Beste Marjon, sorry dat mijn tekst je zo tegen de haren streek, althans daar lijkt het op. Ik bedoelde, en schreef dat een lunch van anderhalf uur bij ons, Zuid-West, geen uitzondering is. Aan dat stukje tekst is niets gestyleerd of overdreven. In bepaalde opzichten vind ik het gras hier groener, in andere opzichten vind ik het een woestijn.
Helemaal eens met de stelling van Jean. Het is een probleem d'oreille".
Het is natuurlijk wel zo, dat, als je in de" fin fonds" van Frankrijk gaat wonen, geconfronteerd wordt met een bevolking die alleen de taal van Voltaire spreekt. Ik woon aan de Duitse grens, iedereen is hier zo goed als tweetalig (in dit geval de Duitse taal): men kan kiezen voor een tweetalige kleuter- en lager school met als eindresultaat de Abibac (diploma Bac en Abitur). Hoe dan ook er is nog veel werk aan de winkel om het niveau Engels op te krikken van de franse studenten! Een recent en duidelijk artikel: http://www.lemonde.fr/education/article/2013/05/24/pourquoi-les-etu...
Doe ook even een Toefl test (verplicht examen om in het buitenland te kunnen studeren). http://www.stuff.co.uk/toefl.htm
Een artikel van enkele weken geleden in de krant "tweetaligheid van kinderen groeit.Steeds meer kinderen kiezen ervoor ook lessen in een tweede taal te volgen.Deze tweede taal is niet het engels maar hetBretons.Volgens de krant geeft dat kinderen betere mogelijkheden voor de toekomst???
Dit is een toeristische streek maar ik verwonder mij er steeds over hoe weinig engels duits of spaans er gepraat wordt.Woon trouwens al bijna 20 jaar in Frankrijk met veel plezier,maar dit blijft een punt van verwondering.
Fijne dag nog Dorine
Ik werk bij een Frans bedrijf met veel internationale klanten. Mijn manager spreekt geen woord Engels. Uiteraard wordt er van mij verwacht dat ik zo snel mogelijk vloeiend Frans kan spreken. Het grootste gedeelte van mijn collega's zijn meertalig (Frans, Spaans, Italiaans), maar spreken geen woord Engels. Er zitten er zelfs een paar tussen die het gewoon weigeren om te spreken, maar het wel kunnen.
In antwoord op Jeroen Koppen,
Ja dat patroon ken ik:
Ik heb ook 40 jaar in 3 internationale bedrijf gewerkt in Frankrijk.
Ik ben 3 x aangenomen omdat ik beter, veel beter, Engels sprak dan mijn Franse collegae. Ik las de Franse rapporten na van mijn Franse collegae om de fouten eruit te halen (ja ja).
Mijn functie was alleen maar internationale communicatie op het gebied van operationele projekten, enz enz.
Engels praten is heel belangrijk en nu op pensioen geef ik Franse jongeren particuliere Engelse les.
Wat ik doe?
Groeten, Jean.
Wat de Fransen met Engels hebben, hebben mensen zoals ik met het leren van de Franse taal. Deze discussie hebben we al eens gehad in een bericht van mij omtrent het leren van een nieuwe taal. Ik behandel nu veel de klanten in het Engels, Nederlands en Duits. En langzamerhand de Franse klanten er ook bij. Wat mij ooit eens verteld is dat er beste veel jaloezie bestaat onder de Fransen m.b.t. personen die meerdere talen kunnen spreken. Mijn manager zei letterlijk tegen mij: je woont en werkt in Frankrijk....dus je moet zo snel mogelijk goed Frans leren en praten en gaf als voorbeeld een Italiaanse collega's die binnen een jaar goed Frans kon praten. Of te wel ze vergeten dat het voor buitenlanders net zo moeilijk is om de Franse taal te leren, als wellicht voor de Fransen om Engels te leren.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr