Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
We konden deze week weer even lachen om de Franse kolder, het was een tijdje stil geweest.
Terwijl Dijsselbloem glimlachend de ‘Duidelijketaalprijs’ ontving vanwege zijn voorbeeldige Engels, kreeg de Franse minister van onderwijs Fioraso de bekende stortvloed van Franse protesten over zich heen na het wetsvoorstel voor één enkel procentje Engelstalige cursussen op haar universiteiten.
In het Frankrijk waar ik toerisme-ondernemer ben, leven het volk en de meeste bestuurders nog in het tijdperk van 'How do you do and how do you do your wife?'. Zelfs rondleidingen op lokale trekpleisters zijn soms alleen in de Franse taal.
Waarom zou ik als worstelend ondernemer in Frankrijk toch het liefst protesteren tegen méér Engels voor de Fransen? Waarom zou ik graag een Franse protest-chanson zingen over de Nederlandse minister van financieën?
Achter de duidelijke taal van Dijsselbloem zit een treurige boodschap verscholen die een massale zoektocht door politie en vrijwilligers naar een alternatief rechtvaardigt. Want het is een boodschap die families en sociale levens verscheurt. Vraag het maar aan de Grieken, zij weten ervan.
In Griekenland zijn te veel familiebedrijven en deze zijn innoverend noch conncurrend, zo concludeerde de EU van Dijsselbloem. Wil Griekenland vooruit dan moet de bezem door deze cultuur, aldus de experts.
Lees ik zoiets dan beeld ik me een kort moment van die grote families in, die tussen werkuren met vier generaties aan lange tafels in de zon olijven eten en wijn drinken. Een staartje van zo’n cultuur maak ik mee in Zuid-Frankrijk, waar een lunch van anderhalf uur geen uitzondering is. Veel vrije dagen, korte werkweken, allemaal een gruwel voor de ondernemer die in me zit. Maar ook al moest ik eigenlijk aan het werk, ik zou die uitstekende maaltijden, die vallen onder de Franse 'joie de vivre' (levensplezier), voor geen begrotingstekort ter wereld willen missen.
Moeten Griekse familiebedrijven en Franse lunches worden vervangen door de cultuur van efficiëntie en zelfvernietigende groei? De twee glazen vin rouge van het middaguur zijn me wellicht naar het hoofd gestegen als ik de duidelijk sprekende Dijsselbloem niet begrijp. Ik zie iets moois waar ik als opgeleid econoom geen rekensom over zou willen maken en de experts zeggen dwingend dat het zo niet langer kan.
We hebben een nieuwe, orginele benadering nodig om onze problemen op te lossen en ook, als het even kan, te overleven op de lange termijn. Ik noem het 'eigenheid' en dat is wat Dijsselbloem ontbeert. Hij kwam hij uit het niets en werd uitstekend ontvangen door de andere vissen in de financiële school, maar ik zie vooral één pot nat.
Laat Frankrijk een voorbeeld zijn: heel anders kan ook goed te pruimen zijn. Ze is soms net zo moeilijk te verteren als een stoofpot met spek rond het middaguur, ik ben evengoed een voorstander van de Franse eigenheid. Van kazen die stinken of bewegen of allebei. Van stokbrood dat te snel oud wordt en van chansons die jaren meegaan. Van een president die denkt dat hij een koning is en van socialisten in een maatpak. Van gezwam op de radio en hijgende zangeresjes die niet om aan te horen zijn.
Weerstand tegen de Engelse taal maakt deel uit van een eigenheid die kan inspireren tot weerstand tegen de heerschappij van de eenheidsworsten. Die gaan ons namelijk niet uit de modder trekken.
Dat ondernemende jonge Fransen massaal vertrekken en van Londen de vijfde Franse stad maken is welbeschouwd een deel van de oplossing voor mijn nieuwe vaderland. Zij die vertrekken worden vanzelf vervangen door anderen die liever een goede blauwe schimmelkaas hebben dan een smakeloze eenheidsworst die te lang gelegen heeft.
Toeristen in Frankrijk verstaan misschien niet wat de gids vertelt, maar ze krijgen er wel mooie dingen voor in de plaats die je nergens anders vindt.
En als Fioroso ècht wil dat de Fransen Engels spreken dan hoeft ze maar één ding te doen en dat is ze het verbieden.
Weergaven: 3621
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Ook hier stelt het niet zo veel voor : http://www.timeshighereducation.co.uk/world-university-rankings/201...
Laten we eerlijk zijn : de duitsers, italianen, spanjaarden en portugezen zijn ook geen wereldwonderen in vreemde talen. En hoewel iedere nederlander denkt dat hij geweldig engels spreekt omdat hij televisie gekeken heeft, staat met zijn mond vol tanden als hij in london ineens alles 4 keer moet herhalen omdat niemand hem verstaat...
Rob van Elven zegt:
Persoonlijk vind ik dat er totaal geen relatie bestaat tussen het leren van, of zelfs in, een vreemde taal en het verlies van de eigen identiteit of cultuur.
Maar als je goed oplet kun je horen hoezeer onze Nederlandse Cultuur is verziekt door alle engelse kreten en leenwoorden. Moeten wij de mensen in "La Douce" ook de Engelse ziekte toewensen ?
Rob Dekens
Ha Alexander, wat heb ik gelachen op de vroege morgen; eigenheid van land en streek laten prevaleren boven ontwikkeling! Leuk provocerend stukje. Even een uitstapje naar het donkere zuiden van Nederland.
De echte Limburgers blijven vlaaien eten, bier drinken, rommedou consumeren, Carnaval vieren en hun eigen Moedertaal grammaticaal correct spreken. Bovendien hebben ze op hun school verplicht Nederlands geleerd, ze spreken het wat trager maar erg mooi. De ontwikkelingskansen en professionele vorming hebben ze te danken aan het verplichte Nederlandse taalonderwijs, desgewenst met een uitgebreid taalpakket. Dankzij dit verplichte taalonderwijs (ja verplicht contre-coeur alle artikelen in het Engels) is mijn actieradius, communicatief en in schrift, groter dan Limburg! Ik eet nog af en toe met smaak Rommedou op zwart brood en vlaai, houd van een mooi gebrouwen biertje, spreek nog vloeiend en met vreugde mijn oorspronkelijke dialect en heb slechts met Carnaval een vaag heimwee.
Terug naar Frankrijk. Het zou de Fransen economisch, politiek en niet te vergeten vooral wetenschappelijk internationaal ten goede komen als ze hun communicatieve vaardigheden verbreden door het toelaten van buitenlandse talen, met name de Engelse taal. Taal is communicatie!
Ik gun Franse jongeren een vergroting van hun horizon. Geef ze de kans om vaardig met niet-Fransen te communiceren, hun deelgenoot te maken van hun Art de Table, Roquefort te leren waarderen bij een mooi glas echte Franse wijn; bij een goed gesprek kennis, kunde en vooral vreugde te delen. Van harte hoop ik dat de Engelse taal een verplicht vak wordt in het Frans onderwijs. Taal is communicatie!
Ik kijk uit naar je volgende stukje.
Ik ben het volledig eens met Dienke, vooral waar het het nasynchroniseren betreft. Als ondertitelaar (en vertaler) weet ik als geen ander hoe belangrijk het is om een taal te horen, om deze verstaanbaar te kunnen reproduceren. Laatst sprak ik een gepensioneerde docente Engels, een Francaise. Zij bekende (en bewees dat ook) dat ze geen woord Engels meer sprak. 'Te lang geleden', zei ze. Ik wist niet wat ik hoorde. "Het onderwijs in Frankrijk is meer gericht op het schrijven en niet op het spreken", zei ze. Het wil er bij mij niet in dat je je hele leven docent Engels bent geweest en op je zestigste geen zin meer kunt formuleren. Schokkend.
En op Rob van Elven terug te komen: nogmaals gesproken vanuit mijn vak van vertaler, juich ik de Nederlandse taalvervuiling ook niet toe. Ik vertaal veel teksten uit het bedrijfsleven en zit regelmatig met mijn handen in het haar: wel vertalen of Engels laten? Voor veel dagelijks gebezige woorden of uitdrukkingen bestaat helemaal geen Nederlands equivalent. Hoe wenselijk is dat?
tja de armoede van sommige talen.....probeer een francaise maar eens te zeggen dat ze eens lekker bij je op schoot komt zitten.....Vandaar dat ze op pigalle het lap dance dan ook maar niet vertalen :p
Oui oui, good 4 us all ;): https://www.facebook.com/MakeThatTheCatWise?hc_location=stream
Een goed stuk met juiste aanvullingen van Louise.
In het zakenleven ben ik meestal juist positief verrast door het Engels van Franse collega's (de door Louise aangehaalde opleidingsinstituten hebben hier zeker aan bijgedragen). Vergeleken met Nederlandse collega's ligt hun Engels vaak op een veel (!) hoger niveau. Maar let op, ik heb het hier over taalkennis, niet over uitspraak of accent. Nederlandse collega's aarzelen trouwens niet om diezelfde Fransen vanwege hun accent gebrekkige taalkennis toe te dichten.
KLEMtonen Qua uitspraak hebben Fransen volgens mij de grootste handicap door het ontbreken van woordklemtonen in het Frans. Daar waar Nederlanders of Engelsen geoefend zijn in het moeiteloos plaatsen van klemtonen (ontWIkkeling, deVElopment) kennen de Fransen dit verschijnsel niet: Franse woorden hebben een vlakke uitspraak.
Ik had een collega met een indrukwekkende actieve Engelse woordenschat had (dus hoger dan die van Dijsselbloem, misschien zelfs Christine Lagarde): tijdens elke presentatie kwam echter van hem wel weer zo'n vraag over waar de klemtoon moest ( developMENT , DEvelopment, deveLOPment …?).
Let's steak our hand also in our own breast.
Voilà, dit onderwerp is net iets voor mij, ik bestudeer het “probleem” van het onderwijs van de Engelse taal in Frankrijk reeds sedert 40 jaren. Daarbij, nu op pensioen geef ik Engelse les (particulier).
Mijn mening:
De Franse jongelui spreken slecht Engels, maar het is noodzakelijk dat in de Franse scholen in het Frans les moet worden gegeven, met daarnaast natuurlijk een ZEER goed het Engels onderwezen worden. Engels is DE wereld taal en moet iedereen beheersen voor de meeste jobs: internationale bedrijven, buitenlandse klanten, buitenlandse collegae enz enz.
Waarom spreken de Fransen dan slecht Engels ?
Ze zijn net zo begaafd als de anderen, alleen het “systeem” waar ze in zitten geeft hen geen gelegenheid om het Engels goed te leren. Er is veel te weinig mondelinge oefening.
Mondeling ........ ja dat is het nu juist. De geluidsfrequentie van de Franse taal is zeer beperkt omdat het Frans een zachte taal is (en een mooie taal). Een Franse baby went dus zijn oren en dus zijn hersenen een een geluidsfrequentie die “beperkt” is tov het Engels, het Nederlands, enz. Daarom is het voor een Frans kind erg moeilijk om Engels goed te “horen” omdat het geluid van de Engelse taal een veel bredere geluidsband gebruikt. Zijn oren, dus zijn hersenen, herkennen veel minder goed de geluiden die hoger en lager zijn dan zijn gebruikelijke Franse taal.
Daarom is het Z E E R belangrijk dat Franse kinderen vanaf 5 of 6 jaar de Engelse taal ontdekken, en vooral horen en spreken.
Ik heb hierover een volledige persoonlijke analyse gemaakt en heb deze in een aangetekende brief aan de twee betreffende ministers gestuurd jl. oktober (2012).
De aanbevelingen die ik aan mijn leerlingen geef hier (particuliere Engelse les) zijn dus vooral op het mondeling gericht, veel luisteren en spreken.
Het resultaat is opvallend, de gemiddeldes van 6 à 9 gaan naar 12 tot 18.
Terugkomend op het onderwerp: Als de Fransen die nu toch zeer slecht Engels praten, ook in het Engels gaan lesgeven, dan (sorry) beklaag ik echt de Franse studenten.
Nee, in Frankrijk moet in het Frans onderwezen worden, en daarbij natuurlijk heel goed Engels geleerd worden, anders gaat de commerciële invloed van Frankrijk achteruit in Europa en in de wereld.
Jean.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr