Nederlands tegengeluid: Laat de Fransen géén Engels leren!

We konden deze week weer even lachen om de Franse kolder, het was een tijdje stil geweest.

Terwijl Dijsselbloem glimlachend de ‘Duidelijketaalprijs’ ontving vanwege zijn voorbeeldige Engels, kreeg de Franse minister van onderwijs Fioraso de bekende stortvloed van Franse protesten over zich heen na het wetsvoorstel voor één enkel procentje Engelstalige cursussen op haar universiteiten.
In het Frankrijk waar ik toerisme-ondernemer ben, leven het volk en de meeste bestuurders nog in het tijdperk van 'How do you do and how do you do your wife?'. Zelfs rondleidingen op lokale trekpleisters zijn soms alleen in de Franse taal.

Waarom zou ik als worstelend ondernemer in Frankrijk toch het liefst protesteren tegen méér Engels voor de Fransen? Waarom zou ik graag een Franse protest-chanson zingen over de Nederlandse minister van financieën?
Achter de duidelijke taal van Dijsselbloem zit een treurige boodschap verscholen die een massale zoektocht door politie en vrijwilligers naar een alternatief rechtvaardigt. Want het is een boodschap die families en sociale levens verscheurt. Vraag het maar aan de Grieken, zij weten ervan.

In Griekenland zijn te veel familiebedrijven en deze zijn innoverend noch conncurrend, zo concludeerde de EU van Dijsselbloem. Wil Griekenland vooruit dan moet de bezem door deze cultuur, aldus de experts.
Lees ik zoiets dan beeld ik me een kort moment van die grote families in, die tussen werkuren met vier generaties aan lange tafels in de zon olijven eten en wijn drinken. Een staartje van zo’n cultuur maak ik mee in Zuid-Frankrijk, waar een lunch van anderhalf uur geen uitzondering is. Veel vrije dagen, korte werkweken, allemaal een gruwel voor de ondernemer die in me zit. Maar ook al moest ik eigenlijk aan het werk, ik zou die uitstekende maaltijden, die vallen onder de Franse 'joie de vivre' (levensplezier), voor geen begrotingstekort ter wereld willen missen.

Moeten Griekse familiebedrijven en Franse lunches worden vervangen door de cultuur van efficiëntie en zelfvernietigende groei? De twee glazen vin rouge van het middaguur zijn me wellicht naar het hoofd gestegen als ik de duidelijk sprekende Dijsselbloem niet begrijp. Ik zie iets moois waar ik als opgeleid econoom geen rekensom over zou willen maken en de experts zeggen dwingend dat het zo niet langer kan.

We hebben een nieuwe, orginele benadering nodig om onze problemen op te lossen en ook, als het even kan, te overleven op de lange termijn. Ik noem het 'eigenheid' en dat is wat Dijsselbloem ontbeert. Hij kwam hij uit het niets en werd uitstekend ontvangen door de andere vissen in de financiële school, maar ik zie vooral één pot nat.

Laat Frankrijk een voorbeeld zijn: heel anders kan ook goed te pruimen zijn. Ze is soms net zo moeilijk te verteren als een stoofpot met spek rond het middaguur, ik ben evengoed een voorstander van de Franse eigenheid. Van kazen die stinken of bewegen of allebei. Van stokbrood dat te snel oud wordt en van chansons die jaren meegaan. Van een president die denkt dat hij een koning is en van socialisten in een maatpak. Van gezwam op de radio en hijgende zangeresjes die niet om aan te horen zijn.
Weerstand tegen de Engelse taal maakt deel uit van een eigenheid die kan inspireren tot weerstand tegen de heerschappij van de eenheidsworsten. Die gaan ons namelijk niet uit de modder trekken.
Dat ondernemende jonge Fransen massaal vertrekken en van Londen de vijfde Franse stad maken is welbeschouwd een deel van de oplossing voor mijn nieuwe vaderland. Zij die vertrekken worden vanzelf vervangen door anderen die liever een goede blauwe schimmelkaas hebben dan een smakeloze eenheidsworst die te lang gelegen heeft.
Toeristen in Frankrijk verstaan misschien niet wat de gids vertelt, maar ze krijgen er wel mooie dingen voor in de plaats die je nergens anders vindt.
En als Fioroso ècht wil dat de Fransen Engels spreken dan hoeft ze maar één ding te doen en dat is ze het verbieden.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20130525, Kunst en Cultuur

Reactie van Godfried Muhlenberg op 25 Mei 2013 op 15.26: Het ging erom dat de universitaire jongeren de vakliteratuur die veelal in het engels is, in de toekomst misschien WEL kunnen lezen en bgrijpen. Weinig kans dat dit je lunch beinvloedt...

Reactie van Louise (68) op 25 Mei 2013 op 15.57: Dat wetsvoorstel is aangenomen, zelfs "à main levée"!! Over een generatie of twee gaan de Fransen zelf het engels gesproken woord exploiteren, en zo de peaces of cake van de vertalers en andere gidsen voor hun nose weghalen ;)

Reactie van Norbertus van den Bosch op 25 Mei 2013 op 17.07: Een geweldig verhaal Alex! Dank voor dit fijne stukje analyse! Het is waar, waarom "alles" in het engels? Maar... Een ietsie pietsie meer (engels) mag best in la France, al was het maar voor het (internationale) bedrijfsleven, waar je nog maar al te vaak "Louis de Funes engels" of "Allô allô engels" tegenkomt...

Reactie van Lena op 25 Mei 2013 op 17.42: Ik las je artikeltje vanmorgen in De Volkskrant. Gefeliciteerd met de plaatsing daar! Groet, Lena

Reactie van Dienke Cazemier op 25 Mei 2013 op 18.02: Desalniettemin is het natuurlijk gewoon flauwekul, maar het is altijd leuk de knuppel in het hoenderhok te gooien. Het zou voor de Fransen zelf zoveel gemakkelijker zijn met andere mensen te kunnen communiceren en daar hoeven ze helemaal hun anderhalf uur durende lunch niet voor af te schaffen. Wij NLs spreken allemaal Engels en eten ook nog gewoon boerenkool met worst en brullen mee met 'Oerend hard'. Natuurlijk trekken de Engelsen ons niet uit de modder, zichzelf niet eens, maar daarom kunnen we in Europa wel streven naar een taal die iedereen spreekt & verstaat zonder ook maar iets van onze eigen 'identiteit' te verliezen! In mijn regio krijgen Franse kinderen krijgen wel engels op de basisschool maar aangezien alles nagesynchroniseerd wordt op tv en ze de taal dus nooit horen is het engels dat ze uitkramen niet te verstaan. Dat lijkt mij een eerste stap. Er is helemaal niets op tegen om met elkaar in Europa te kunnen communiceren in één bestaande taal - het zou een hoop onderlinge onrust kunnen schelen, want communicatie is de eerste stap naar begrip!

Reactie van Robert van Elven op 25 Mei 2013 op 18.36: Er staan welgeteld 3 Franse universiteiten in de top 100 van de Shanghai World Ranking. De eerste, Paris Sud, staat op plaats 37. Franse universiteiten zijn kunnen dus blijkbaar de concurrentie niet aan met andere universiteiten in de wereld. In het Engels gegeven colleges zouden niet alleen voor studenten de mogelijkheid bieden om beter Engels te leren en hun mogelijkheden om bij internationale ondernemingen te gaan werken vergroten, maar universiteiten zouden ook Engels sprekende docenten aan kunnen trekken. Daarmee is er een kans dat de kwaliteit van het onderwijs stijgt, zeker wanneer ook meer de Angelsaksische wijze van college geven wordt ingevoerd. Dus discussie over een stelling of onderwerp ipv het opdreunen van een college waarbij de student wordt geacht dit vrijwel letterlijk over te nemen en te leren en waarbij het niet de bedoeling is om (kritische) vragen te stellen.

In plaats daarvan komt weer de aloude discussie over het het verlies van de Franse taal en cultuur boven water. Er zijn veel mensen die nog steeds niet doorhebben dat je in 2013 als ondernemer, wetenschapper of manager minimaal één buitenlandse taal goed moet beheersen. Het Engels is een taal die in veel businesses als internationale voertaal wordt gebruikt. Wil je dus kunnen communiceren met collega's in een multinational of met leveranciers of klanten dan moet je die internationale voertaal beheeersen. Voor Frankrijk als exportland zou dit de kansen aanzienlijk kunnen vergroten. En, mon Dieu, hier is in de huidige context van de economische activiteit in Frankrijk grote behoefte aan.

Persoonlijk vind ik dat er totaal geen relatie bestaat tussen het leren van, of zelfs in, een vreemde taal en het verlies van de eigen identiteit of cultuur. Sterker nog, ik denk dat het een positief effect heeft omdat je je meer bewust wordt van de verschillen tussen b.v. de Angelsaksische cultuur en de Franse. Ik ben dus vóór dit wetsontwerp. Ik ben overigens wel benieuwd hoe andere forumleden hier over denken en welke argumenten zij hanteren om dit te onderbouwen.

Cordialement,

Rob

Reactie van Alexander Francino op 25 Mei 2013 op 18.49: Groei, export, internationala handel, concurrentie..... ik weet iemand die hierover in heel duidelijk engels kan debatteren...

Reactie van Dienke Cazemier op 25 Mei 2013 op 19.21: Verlies van plaatselijke en nationale tradities: ik denk dat er in de huidige tijd zelfs overdreven veel aandacht is om die juist in stand te houden. We duiken voortdurend in ons verleden, we willen alles 'bewaren', de meest merkwaardige dingen krijgen het predicaat Werelderfgoed: ik ben er niet zo bang voor dat we die dingen gaan verliezen, zeker niet met een groeiend aantal ouderen dat dol is op 'vroeger' en in brede zin (helaas) zo conservatief is als de p.

Reactie van Godfried Muhlenberg op 25 Mei 2013 op 19.23: Zoals ik eerder vanmiddag zei : http://media.enseignementsup-recherche.gouv.fr/file/Publications/08...

Als je ziet hoe "weinig" fransen hoog opgeleid zijn, waarom denk je dan dat het feit dat die paar fransen wat beter engels leren van invloed is op het dagelijks leven ?

Reactie van Louise (68) op 25 Mei 2013 op 19.24: @Rob, ik wil toch even iets rechtzetten. In Frankrijk heb je in het hoger onderwijs de Universiteiten en de zg. Grandes Ecoles.

In alle Grandes Ecoles (hoger niveau dan de universiteiten) worden lessen in het engels gegeven, men gaat er vanuit dat de student vloeiend engelstalig is om voor een Grande Ecole in aanmerking te komen (strenge voorselectie door de Cours Préparatoire, kort gezegd Prépa); Polytechnique, HEC, Essec, INSA etc. En ook in steeds meer universiteiten worden inmiddels al collèges gegeven in het Engels. De Shanghai ranking heeft daar niets mee te maken. Een criterium van de Shanghai ranking was de oppervlakte van het universiteitterrein. Bijvoorbeeld in Parijs lagen alle unis en scholen op verschillende lokaties.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.