Nederlander die getroffen wordt door de treinstakingen

Beste lezers,

Na overleg met Anton Noë (de beheerder van deze pagina) plaats ik een oproepje. Ik ben David Knigge en ik ben namens het radioprogramma, 'Dit is de Nacht' werkzaam voor NPO Radio 1.

Voor ons radioprogramma kennen wij in het laatste uur (van 05.00-06.00 uur) een aantal vaste rubrieken. Eén daarvan heet 'Dit is de Wereld', waar we altijd bellen met een Nederlander in het buitenland die voor ons het nieuws duidt in het land waar hij woont of werkt.

Momenteel staken de Franse spoorwegen en graag zouden wij een Nederlander willen spreken die in Frankrijk woont/werkt en daardoor getroffen wordt. Hij of zij zouden wij graag interviewen over deze staking en wat hiervan de impact is op het land.

Vind je het leuk om mee te werken? Stuur een mailtje naar: David.Knigge@eo.nl en dan neem ik (vandaag) contact met je op om je voor te spreken. Vergeet niet je mobiele nummer achter te laten.

Met hartelijke groet,

David Knigge

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20180406, Ledenservice, Overige Diensten, Vervoer

Reactie van Lena op 6 April 2018 op 17.40: In Nederland is een veel flexibelere thuiswerkregeling èn houding, meer variabele werktijd, geen rigide wettelijke regeling over (duur van) werktijden, èn kun je makkelijker hele of halve (!) vakantiedagen opnemen. De Franse werknemer is echt veel zwaarder gedupeerd door deze staking dan een Nederlandse werknemer in Nederland zou zijn. Maar enfin, de meeste mensen die hier niet in loondienst werken in een “niet-zelfstandige” functie hebben hier geen weet van. Ook niet hoe het is om een heel jaar geen vakantie te kunnen opnemen en je afhankelijk bent van feestdagen en een enkele RTT-dag om bij te komen.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 6 April 2018 op 18.24: Lena, ik heb een zoon die hier al vele jaren in loondienst werkt. Ik weet er dus wel het een en ander van. Het is wellicht de oorzaak dat het in Frankrijk wettelijk is geregeld en in Nederland niet. Maar hoe wil jij de overmachtsituatie dan verdelen? Je kunt niet ontkennen dat zowel werkgever als werknemer door de staking schade lijdt. En ze kunnen er allebei niets aan doen. Het risico samen dragen vind ik in dat soort situaties dus terecht.

Reactie van Lena op 6 April 2018 op 19.09: Ja ik kende ook allerlei mensen, inclusief mijn eigen dochter, die hier werkten. :-) Maar hier zelf werken en dit allemaal ervaren is toch wezenlijk anders. Het ligt er ook aan of je bij een kleiner bedrijf werkt, niet in een grote stad, waar nog wel eens wat geregeld kan worden. Bij grote bedrijven en/of een multinational zoals ik en mijn dochter in de regio Parijs is het zéér rigide.... Samen een oplossing zoeken is uiteraard het beste. Maar ik ken vele mensen hier die nu ervaren dat zij eenzijdig de dupe zijn van deze staking! (in deze regio ben je vrijwel volledig aangewezen op openbaar vervoer, terwijl ik dit schrijf 278 km file alleen al in en rond Parijs) De werkgever verliest hier niks hoor.

Reactie van willem op 6 April 2018 op 20.00: Ligt de essentie niet gewoon daar waar hij nodig is, namelijk hervorming! Het land kamt met een torenhoge staatsschuld en die MOET naar beneden. De Fransen hebben Macron gekozen vanwege zijn hervormingsplannen om zodoende Frankrijk economisch weer mee te laten doen op de internationale en nationale markt ! Levenslange contracten, pensioen met 52 uiterlijk 56, is niet meer van deze tijd en belangrijker nog .... onbetaalbaar!
Dus ik vind , geen geleuter over hoe het was, maar hoe het nu moet worden.

Reactie van willem op 6 April 2018 op 20.01: Kampt!!!

Reactie van Rob van der Meulen op 6 April 2018 op 21.55: Een aanrader om in deze woelige tijden nog eens te lezen, ook voor de journalisten onder de lezers, is het boek "De ontredderde Republiek" van Mia Doornaert.

Overleden Reactie van Susan op 6 April 2018 op 22.08: geweldig goed stuk. en dit is een hele goeie

‘Wat is een teken van waanzin?’ vroeg Einstein ooit. ‘Iedere keer opnieuw hetzelfde recept toepassen en toch een ander resultaat verwachten.’

Reactie van Rob van der Meulen op 6 April 2018 op 22.17: Susan, dan plak ik deze tekst uit een discussie negen jaar geleden op Infofrankrijk er ook nog even aan vast. Een analyse van 2000 jaar geleden.

Toen ik een paar jaar geleden het museum bij de Mont Beuvray in de Morvan bezocht - even verderop lag ooit de indrukwekkend goed versterkte stad Bibracte - werd ik bij de entree getroffen door een aantal passages uit de geschriften over de "Gallische oorlog" van Julius Caesar, die klaarblijkelijk redelijk onder de indruk was van de ingenieuze manier waarop de versterkingen rond Bibracte waren opgebouwd.

Bij thuiskomst nog eens op zoek gegaan naar vertalingen van "De Bello Gallico" van Caesar. Er is wat afgevochten toen, zo rond 50 jaar voor Christus. In het vierde boek, Germaanse stammen komen ongevraagd bij buren aan de overkant van de grote rivieren op bezoek, vraagt Caesar zich af hoe te handelen, en vooral hoe om te gaan met wat ik nu maar gemakshalve Galliërs noem. Onderstaande vertaling is van J.J. Doesburg, te vinden op de site www.koxkollum.nl Eind 19e eeuws Nederlands, maar toch een aardige dagoverweging: hoe veranderbaar is de mens?

5. Op het bericht van deze gebeurtenissen, meende Caesar, die de wankelmoedigheid van het Gallische karakter vreesde, die wist, hoe licht zij zich tot het nemen van besluiten laten bewegen en hoe zij bijna altijd tot opstand geneigd zijn, het niet op hen te moeten laten aankomen. Want het is bij de Galliërs gewoonte, reizigers, zelfs tegen hun wil, aan te houden en hen uit te vragen naar al wat zij maar gehoord of ervaren hebben. In de steden omringt het volk de kooplieden en dwingt hen, luide te vertellen, waar zij vandaan komen en wat zij voor nieuws vandaar meebrengen. Op zulke geruchten en verhalen afgaande, nemen zij dikwijls besluiten over de gewichtigste aangelegenheden, waarvan zij noodzakelijkerwijze op hetzelfde oogenblik berouw hebben, omdat zij zich door onzekere geruchten laten overhalen en de meeste reizigers hun de dingen voorliegen, zooals zij het juist willen hooren.

Reactie van Sandra Anema op 7 April 2018 op 7.59: Mijn studerende zoon komt deze periode gewoon wat minder thuis en blijft in de stad

Reactie van marielle op 7 April 2018 op 11.35: Tuurlijk worden Nederlanders hier ook door getroffen. Mijn zoon werkt bij de SNCF en is Frans /Nederlander David, de andere kant van de medaille. Als de veranderingen die Macron wil bij de SNCF goede vooruitzichten brengen is het okay, maar dat vraag ik me nog af...de staking gaat niet alleen over de SNCF er zit natuurlijk veel meer bij. Zo gaan de ambtenaren ook in staking zo nu en dan. En denk dan niet alleen aan de ambtenaren op een kantoor, maar er zijn veel ambtenaren in Frankrijk. Zo is bijvoorbeeld het personeel in de ziekenhuizen ook ambtenaar en de leraren, onderwijzend personeel ook. De werkomstandigheden zijn niet altijd top ook daar. Zo werk ik aan een gemeente crèche en ben één vd verantwoordelijke daar. Sinds enige tijd is het personeel dat schoonmaakt geen ambtenaar meer, maar een privé bedrijf. de gemeente had een offerte gedaan en dit kwam er uit de bus. Nou je kunt het verschil goed zien: de kruimels liggen er de volgende dag nog, speelkleden worden niet verschoven er wordt niet onder het kleed schoon gemaakt, enz., enz.