Nationale Kop van Jut hangt viool aan de wilgen

Het is nog geen twee weken geleden dat 60 franse beroemdheden (acteurs, voetballers, schrijvers, filosofen) in een petitie opriepen tot "stop au Hollande-bashing". Zie Le Journal du Dimanche van 19 november jl. Zij herinnerden er aan dat vanaf dag 1 van Hollande's aantreden als president hij vanuit pers en sociale media golven kritiek over zich heen kreeg. Niets kon de man goed doen en al spoedig was hij de nationale Kop van Jut.

Helaas, hun petitie kwam te laat. Gisteravond liet Hollande in een korte verklaring op de televisie weten dat hij zich niet kandidaat zal stellen voor de volgende presidentsverkiezingen, omdat hij vreest dat zijn kandidatuur tot verdeeldheid onder links zou leiden. Een primeur in de franse politiek, want nog nooit heeft een franse president vrijwillig afgezien van een tweede ambtstermijn. Het is ook een verstandige beslissing, want hij zou kansloos zijn geweest.

Vergeefs hebben de 60 beroemdheden gewezen op de goede dingen die onder het bewind van François Hollande tot stand zijn gekomen, waaronder:

- flinke toename van het aantal leraren;
- flinke toename van het aantal politieagenten en rechters;
(maar iedereen bekritiseerde slechts de onvoldoende afname van het aantal ambtenaren...)
- le mariage pour tous;
- hervorming van de Sécu (PUMA);
- minder belasting voor lage en midden-inkomens;
- aanpak van de jeugdwerkloosheid;
- invoering van de "tiers payant";
- maatregelen om de overgang naar alternatieve energie te stimuleren;
- verbod tot het combineren van publieke functies ("non-cumul des mandats");
- gelijk aantal mannen/vrouwen in publieke functies;
- maatregelen ter bescherming van vrouwen tegen sexuele intimidatie.

Bovendien is het begrotingstekort gedaald van 5,1% in 2012 tot 3,5% in 2016, is de internationale concurrentiepositie verbeterd, evenals de mogelijkheden voor bedrijven om personeel aan te nemen. Ook hebben huishoudens meer te besteden.

Toch bleven de populariteitscijfers van François Hollande alsmaar dalen onder de niet aflatende kritiek van pers en sociale media, gevolgd door het volk dat elkaar als stomme schapen namekkert. "Le président normal" was té gewoon voor de Fransen. Als president was hij in zijn optreden te onzeker, te weinig doortastend en hij slaagde er niet in om als vader des vaderlands over het voetlicht te komen.

Maar ik durf te voorspellen dat in de toekomst nog vaak met enige weemoed zal worden teruggekeken op de regeerperiode van president François Hollande.