Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
Geachte Forumleden,
Het was in de Franse tijd in Nederland dat men verplicht werd een familienaam op het gemeentehuis te laten registreren. 18 augustus 1811 was het zover en de Burgerlijke Stand werd een feit.
Jan zoon van Willem werd Jan Willemszoon een patroniem dus andere kozen voor de beroepsnaam als Bakker en Smit.
De meest voorkomende achternamen in Nederland zijn; de Jong, Jansen, de Vries, van de Berg en van Dijk.
In Frankrijk zijn de meest voorkomende achternamen ; Martin, Bernhard, Dubois, Robert en Richard.
Grappig is te bemerken dat er ook 'foefjes' worden uitgehaald in Frankrijk met vóórnamen.
Zo wordt Simone wel Monette, Louise-> Loulou, Etienne ->l Tino, Eric-> Ric en André wordt
wel Dédé ! Mjin voornaam Ton wordt hier nu Antoine, dat lijkt wat op mijn doopnaam.
Het is dus te danken aan de Fransen dat wij nu onze identiteit kunnen tonen met een naam.
Ja , het beestje moet een naam hebben !. ( Handig voor de overheid bij belastingheffing, dienstplicht etc.)
Zelf moet ik mijn achternaam in Nederland altijd spellen of meerdere keren herhalen. Een visitekaartje voorkomt veel onheil daarbij. In Frankrijk ondervind ik bij het opgeven van mijn naam géén problemen : )
"Elk nadeel heb zijn voordeel" :)
Weergaven: 1148
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Mijn man heeft een lastig te spellen Groningse familienaam. Bij opgeven van repas, pasjes etc, gebruikt hij mijn naam. Mijn voornaam begrijpt iedereen, Ingrid. Mijn achternaam is van prinsesje waarbij het geslacht verandert en de verkleining vervalt dus zoals p claus. Er gaan vaak twee dingen mis. Het wordt prince of prinz. Altijd blij geweest een gemakkelijke voor-en achternaam te hebben.
ja ach wat kan ik vertellen over mijn naam. Heb het altijd een mooie naam gevonden die nooit problemen gaf. Ben getrouwd in NL en heb gewoon mijn "meisjesnaam" van 't Hof gehouden.
Maar dan verhuis je naar FR en zien ze in je paspoort je "doopnaam" Aaltje als je officiëele naam en ja getrouwd met iemand met de achternaam Riemers. Dus nu noemt men mij Aaltje Riemers op de officieele papieren en dus ook op Carte Vitale. Ik ben nu bezig dat te veranderen in Aaltje van 't Hof. Want ik loop iedere keer vast met NLen FR papieren en overheidstoestanden.
Ja ach "what's in a name" .
Jos , Ingrid en Alice dank voor jullie reacties.
Naast namen hanteert men op kleine dorpen weer bijnamen soms ook om de mensen met een gelijke familienaam uit elkaar te houden. In mijn Franse dorp wordt iemand ‘ de Slak’ genoemd omdat hij zich kennelijk traag beweegt.
Mijn moeder die uit een klein dorp kwam (in Nederland) noemde de groenteboer ‘Kees de Pisang’
Ja, zo wordt de vraag ‘ Wie is wie ? , opgelost. :)
P.S bij Alice denk ik aan het wonderland :)
@Longayroux Dank voor je Wonderland.
Dat is toch echt wel hier hoor in France.
herkenbaar, Jacqueline = geen probleem, Janssen meisjesnaam dan kan ik beter mijn paspoort laten zien ;-) ,en op mijn carte vitale heet ik dan Jacoba de Maat en wordt ik opgeroepen als fonetisch Zjácobá de Ma .... :-S
@ Jacqueline, Heb jij dan nooit problemen met het koppelen van NL en FR papieren?
Nog even een geinige tip in het kader van ‘Namen’
Het liedje ‘Monsieur Dupont’’ van Veronique Sanson.
Mijn interpretatie : Monsieur Dupon, ik zou willen dat ik kon,
maar ik heb geen tijd,
ik ben wel een leuke meid,
een andere keer,
dan zie ik u wel weer :)
@Alice jazeker, mijn CPAM op naam van de Maat, en mijn complementaire op naam van Janssen. en dan ook nog Jacoba omdat dat mijn doopnaam is. Van "roepnaam" snappen ze hier ook niets ... En verder heb ik een internationale "trouw-akte" bij mijn paspoort zitten.
@Jacqueline, Ik ben bezig om alles, ook mijn Carte Vitale op, mijn meisjesnaam, Aaltje van 't Hof te krijgen. Maar wel een goeie tip om een internationale trouwakte eens op te vragen.
Net in Frankrijk, 23 jaar geleden, werd bij de bank mijn voornaam gevraagd. Ik zei Suzanna avec un z. De bankrekening staat op mijn naam en wel Susannaz.
Ook de achternaam van mijn man is onuitspreekbaar voor de Fransen en bij de v in het tel. door het tussenvoegsel.
Dus bij reserveringen: mijn achternaam. David avec un s.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr