Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Vrienden van ons kregen regelmatig hun kinderen en kleinkinderen te logeren in hun villa met zwembad in Zuid-Frankrijk: Gezellig en het smaakte naar meer. Drie jaar geleden zijn ze naar Nederland geremigreerd, onder anderen om hun nageslacht vaker te zien.
Vorig jaar hebben we hen bezocht en klaagden ze dat hun nageslacht in Nederland geen tijd voor ze heeft en nauwelijks op bezoek komt. Oma+Opa+Zuid-Frankrijk +Zwembad in de Zonneschijn is blijkbaar veel leuker dan alleen Oma+Opa.
Hoe is het u in dit opzicht vergaan na uw remigratie.?
Attentie: mij onwelgevallige 'Off Topic' reacties schrap ik genadeloos...
Weergaven: 2929
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Laat ik dan maar proberen of mijn bijdrage de toets der kritiek kan doorstaan.
Wat verwacht je als ouders? Eerst zelf vertrekken, omdat jij dat zo graag wilt. Je nodigt de kinderen en kleinkinderen zelf uit omdat je ze toch wel bij je wilt hebben. Dan komt de tijd dat je weer naar Nederland terug wilt. En je verwacht dan dat de kinderen op je zitten te wachten?
Ik vind het logisch dat die inmiddels hun eigen leven ingevuld hebben. Daar passen opa en oma waarschijnlijk echt wel in, maar waarschijnlijk in mindere mate dan opa en oma gewild hadden.
Janny
Ik heb het een en ander gezien en gehoord onder mij klanten, als het gaat om bezoek van familie hier of teruggaan naar Nederland. Natuurlijk gaat het steeds om individuele gevallen en elke beslissing staat op zichzelf. Toch zie ik een duidelijke trend, maar die ga ik hier niet opschrijven, want misschien is die wel niet welgevallig. Zodat hij mogelijk wordt verwijderd (en dan is dat zonde van mijn tijd). Die tijd kan ik beter besteden op een plek waar dat zwaard me niet boven het hoofd hangt.
Wim
Wim, Ik begrijp ook echt niet waarom zo'n zin er door Henri onder gezet is. Jammer dat andere meningen zomaar onwelgevallig kunnen zijn.
Maar de opa's en oma's van mijn kinderen zijn nooit verhuisd. De kinderen gingen er als klein kind wel naar toe. Soms een weekje logeren bij de alleenstaande oma. Naar de ene meer dan naar de ander. Ze zijn wel geïnteresseerd in de oudjes, maar gaan er ook niet zo heel veel naar toe. Bellen af en toe.
Volgens mij heeft het helemaal niets met remigreren te maken.
Janny
Nou Michael, mijn ouders, ruim in de 80 zijn zeer gelukkig met hun bejaardenwoning. Dus ik denk helemaal niet dat het daar in hoeft te zitten.
Ik ben toch banger dat opa en oma iets teveel tijd over hebben, en er van uitgingen dat ze die tijd wel bij hun kinderen door konden brengen. Die blijken toch ook te moeten werken en willen ook nog tijd met het gezin door brengen.
Janny
maw vul zelf je leven in, onafhankelijk van kind of kleinkind. Soms hebben ze je nodig en vice versa, maar er blijft altijd, op afstand of niet, een band.
Door verwachtingen te hebben belast je ze met een claim. Zij leiden hun leven, jij het jouwe. Heb zelf kinderen en kleinkinderen. Als ze willen komen, prima. Willen ze niet komen? Ook goed. Volg ze wel op FB. Zij vrijheid, blijheid, wij vrijheid, blijheid.
Reactie van Bellechose 1 seconde geledenReactie wissen
Van iedereen verandert de levensfase voortdurend, van de grootouders, kinderen en kleinkinderen. Toen onze kleinkinderen klein waren en onze dochter niet of nauwelijks werkte hadden wij veelvuldig contact, waren vaak bij hun thuis, wij woonden toen nog niet in Frankrijk. Nadat wij naar Frankrijk zijn verhuisd en er nog kleinkinderen bijkwamen reisden wij minimaal 6x per jaar naar onze vakantiewoning in NL.
Tegenwoordig zitten alle kinderen op school en zijn in het weekend druk met hun sporten, zwemlessen en verjaardagspartijtjes. Wij zijn net terug van 4 weken NL en er is alleen nog op zaterdag een paar uurtjes tijd of op zondag, maar dan willen zij ook wel graag tijd voor elkaar hebben.
In mijn ogen heel normaal dat het zo gaat, wanneer ik terug denk aan mijn eigen jeugd en later met onze kinderen, ging het niet anders. Gewoon genieten van de momenten die je gezamenlijk doorbrengt!
Volkomen eens met Bellerose, ieders leven is onderhevig aan veranderingen. Er zijn fases waarin eea. beter op elkaar aansluit dan andere. Maar kan me wel plaatsen in enig gevoel van teleurstelling want in de jaren dat wij verkozen in Frankrijk te wonen heeft het leven van onze kinderen zich ook ontwikkeld en is verder gegaan. Gelukkig maar! Dat maakt het soms wel moeilijker om elkaar te zien. Het is een kwestie van plannen en voorbereiding waarmee idd. het spontane erbij inschiet. Ach je kunt niet alles hebben...water bij de wijn ;) zolang alle partijen van goede wil zijn is er eigenlijk niets aan de hand. Wij zien onze kinderen en kleinkinderen in Frankrijk zowel als in Nederland en dat is altijd een geweldig fijn samenzijn.
Misschien hebben de Franse boeren hier om ons heen dan toch de meest simpele oplossing gevonden of eigenlijk gewoon behouden, met z´n allen op de boerderij (blijven) wonen.
Nou, ben ik even blij niet bij zo'n familie te horen. Ik heb toch echt graag mijn vrijheid. Ik vind die oplossing helemaal niet simpel, maar benauwend.
Ik heb natuurlijk geen idee of je nog ouders of kinderen hebt, maar die keuze heb je dan zelf ook niet gemaakt. Dan had je op zijn minst in de woonplaats van ouders/kinderen in Nederland kunnen gaan wonen.
Janny
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr