Naamrecht na echtscheiding (Nederland en Frankrijk)

Zowel in Nederland als in Frankrijk heeft tijdens het huwelijk ieder van de echtgenoten het recht om in het dagelijkse leven de naam van de ander te gebruiken of aan de zijne toe te voegen. Officieel blijven ze echter hun leven lang hun eigen familienaam behouden. In de praktijk is het meestal de vrouw, die de naam van haar echtgenoot gebruikt of aan haar eigen naam toevoegt.

In Nederland kan na een eventuele echtscheiding ieder der ex-echtgenoten zolang als hij wil (of tot een nieuw huwelijk) de naam van de ander blijven gebruiken of aan zijn eigen naam toevoegen, ook al gaan de meesten na verloop van tijd hun eigen naam weer gebruiken.

Het gebruik van de naam van de ex-echtgenoot is een wettelijk recht. Wanneer de andere ex-echtgenoot meent daar gegronde bezwaren tegen te hebben, kan hij een beroep doen op de rechter. Hij moet echter met zeer zwaarwegende argumenten komen om zijn gelijk te halen. De rechter zal namelijk de belangen van beide partijen tegen elkaar afwegen.

Zo ging een echtpaar in Nederland na 37 jaar huwelijk uit elkaar. Ze hadden geen kinderen. De vrouw bleef na de echtscheiding de naam van de man gebruiken. De man wilde dat niet en wendde zich tot de rechter. Hij beweerde dat zijn ex-vrouw zijn naam enkel gebruikte om hem dwars te zitten. Bovendien had ze de echtscheiding ernstig vertraagd, wat hem forse financiële schade had berokkend. Ook had ze volgens de man hem overal zwart gemaakt. Tenslotte stond het gebruik van zijn naam een nieuw huwelijk met zijn huidige relatie in de weg, omdat de nieuwe partner er onoverkomelijke bezwaren tegen had dat zijn ex-vrouw zijn naam bleef gebruiken.

De ex-vrouw voerde aan dat zij de naam al bijna 40 jaar gebruikte en dat zij haar sociale en bestuurlijke carrière onder die naam had opgebouwd. De naam was een onderdeel van haar persoonlijkheid geworden. De rechter stelde haar in het gelijk. Zie HelloLaw.com.

In Frankrijk is het naamrecht na echtscheiding wettelijk precies andersom geregeld. Zodra de echtscheiding een feit is verliest ieder van de ex-echtgenoten het recht om de naam van de andere ex-echtgenoot te gebruiken of aan zijn eigen naam toe te voegen. Tenzij de echtscheidingsrechter het gebruik (eventueel tijdelijk) toestaat, bijvoorbeeld in het belang van minderjarige kinderen of bijvoorbeeld omdat een van de beide ex-echtgenoten een bedrijf heeft waarin de naam van de andere ex-echtgenoot voorkomt (Service-Public.fr).

Zo werd in 1991 tijdens de echtscheiding van een frans echtpaar bepaald dat de vrouw de naam van haar echtgenoot mocht blijven gebruiken tot aan de meerderjarigheid van het jongste kind (januari 2007). Maar ook na die datum bleef de vrouw de naam van haar ex-man gebruiken. In 2016 kreeg deze daar genoeg van. Nadat zij pertinent had geweigerd om afstand te doen van de naam, dagvaardde hij de vrouw en eiste dat zij zijn naam niet meer zou mogen gebruiken.

De redenen die hij daarvoor aanvoerde waren dat zij allebei in hetzelfde beroep werkzaam waren (beiden waren KNO-arts) en dat hij verwarring wilde voorkomen. De vrouw beriep zich op het feit dat zij al vele jaren zowel in haar beroep als op internationaal niveau bekend was onder de naam van haar ex-echtgenoot. Nu hij er 9 jaar lang niets tegen had ondernomen, viel het volgens haar met de verwarring kennelijk wel mee. Zijn gedogen gedurende 9 jaar moest volgens haar worden gezien als stilzwijgende toestemming, waarmee hij zijn recht had verspeeld.

La Cour de Cassation stelde de man in het gelijk. Het gebruik door de vrouw van de naam van haar ex-man was na januari 2007 onrechtmatig en zijn gedogen gedurende 9 jaar mocht niet worden uitgelegd als stilzwijgende toestemming, oordeelde de hoogste rechter. De vrouw werd verboden om de naam nog langer te gebruiken en zij werd veroordeeld in de kosten van het geding. Zie Service-public.fr.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

2200118, Overheid

Reactie van Jeannette op 18 Januari 2020 op 22.32: Dus gewoon maar stoppen met die idiote gewoonte om een andere naam aan te nemen na je huwelijk, dan kan het daarna ook nooit meer mis gaan!

Frankrijk is anders zeer hardnekkig. Niet alleen werd ik tijdens mijn huwelijkse leven ongevraagd met de naam van mijn man aangesproken, ik kreeg zelfs die naam ongevraagd op mijn carte vitale en heb er moeite voor moeten doen dit te veranderen; het antwoord was steevast; zo doen we dat in Frankrijk en wij hebben daar geen enkel probleem mee! Dat ik dat wel had kwam in niemands hoofd op!

Reactie van edith janzen op 18 Januari 2020 op 22.48: In Frankrijk kent men het verschil tussen een Recht en een Plicht niet. Zoals ik bij vele andere zaken ook al constateerde.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 18 Januari 2020 op 22.52: Daar ben ik het volledig mee eens, Jeannette.

Reactie van Paul Zijleman op 19 Januari 2020 op 8.39: Zoals altijd weer erg informatief, Theodora!

Reactie van agneske op 19 Januari 2020 op 9.31: Theodora het kan nog anders:

In goed overleg hadden wij in 2003 een flitsscheiding bij de notaris,kosten 300 euro,dat kon toen nog in NL. Ons huis in Fr werd eigendom van de 2 volwassen kinderen, prima geregeld bij de franse notaris en weinig kosten. Ik kreeg het gebruiksrecht en alle verzekeringen,belastingen op mijn conto. Kinderen en aanhang kunnen supergoed met elkaar overweg, betalen nl-belasting voor hun deel van de belasting. No problems.

Maar in Fr staat alles op naam van mijn ex-man: de taxes, verzekeringen,banque etc. Toen ik die op mijn naam wilde laten zetten moest ik een echtscheidingsconvenant van de rechter overleggen, die we natuurlijk niet hadden.

Tja, dan kom je in Fr dus nooit meer van die naam af. Op de postbus heb ik naast mijn naam dan maar de naam van mijn zoon geplaatst om verwarring voor de post te voorkomen. Heeft zoonlief natuurlijk geen bezwaar tegen want dol op dat huis en die plek. Voor de post zijn we nu die Neerlandais, geen problemen meer met de postbezorging.

Alleen zou ik zo graag weer mijn eigen naam willen hebben.....

Reactie van Ingrid de Eerste op 19 Januari 2020 op 10.09: Je ziet het veel bij vrouwelijke artsen die gescheiden zijn (en dat zijn er veel). Zij zijn allemaal getrouwd in de tijd dat je je naam van je man moest aannemen. Nu is dat anders, je kunt nu de twee namen aannemen in wat voor volgorde dan ook. Je kunt niet compleet je eigen naam aanhouden, zoals ik heb gedaan in Nederland.

Die vrouwelijke artsen rond echtscheiding plaatsen hun eigen naam achter de naam van de man zodat de clientele nog wel hun arts herkent. Een paar jaar later eerst de meisjesnaam en dan de ex naam. Een paar jaar later komt dan eindelijk hun meisjesnaam. Wat een gedoe.

Reactie van Ingrid de Eerste op 19 Januari 2020 op 10.18: Trouwens, weet u waarom er zoveel echtscheidingen zijn onder artsen?

Tijdens de studie hokken ze allemaal bij elkaar. Er is weinig uitwisseling met andere faculteiten. Het is niet zoals in NL dat men naar studentenclubs gaat of sporten of muziekmaken. Een soort inteel tzegmaar. Het moeilijke is dan ook dat die twee samen een carriere aangaan waarbij ieder 60 uur in de week werkt en vaak ook nog onregelmatig. Gedoemd te mislukken. Vooral de vrouwen die eenman als arts hebben. Omgekeerd is het anders, de man heeft ook vaak een verpleegkundige, vroedvrouw etc.

Reactie van victor riemers op 19 Januari 2020 op 10.20: @Jeannette Hoe heb jij het voor elkaar gekregen om op je carte vitale uiteindelijk je eigen achternaam te krijgen? Wij zijn in NL getrouwd en hebben ieder onze eigen naam gehouden. Nu staat er op de Carte Vitale van mijn vrouw al jarenlang mijn achternaam en haar voornaam is zoals op haar paspoort, maar dat is helemaal haar roepnaam niet. Hoe kan ik/zij dit veranderen?

Reactie van marja helleman op 19 Januari 2020 op 10.54: Wij zijn in Nederland getrouwd en heb mijn meisjes naam gehouden. Bij het aanvragen van de carte vital heb ik ook mijn meisjes naam opgegeven en trouwboekje laten zien.Dit was in 2005.

De carte vital staat sinds dien op mijn naam.

Reactie van Bert op 19 Januari 2020 op 11.15: Mijn echtgenote gebruikt haar meisjesnaam als achternaam. Geen enkele instantie in Frankrijk had daar moeite mee . Tja Victor waarom zou haar roepnaam op de carte vitale moeten staan. Op die van jou staat toch ook je officiele voornaam .