Mon bonheur

Zaterdagmorgen. Half elf. Het kabbelen van de Drônne. Het gefluit van tientallen vogels van verschillende pluimage. Mijn rechterhand glijdt over het papier. Geruisloos haast. Met in zijn kielzog een spoor van inkt achterlatende. Life is easy. Ver weg van het jachtige Vlaanderen. De zon piept door de wolken en verwarmd mijn lijf en leden. Een reiger landt op enkele meters afstand van mij vandaan. Op zoek naar zijn ontbijt. Een vroeg middagmaal misschien. Of wel gewoon een tussendoortje. Een snack. Of een snoek.

Ik besef eens te meer dat de plaats waar ik me nu bevind enig en uniek is. En in mijn thuisland haast niet meer te vinden.

Bijna een half jaar terug in de tijd trokken we de voordeur in Turhout definitief achter ons dicht. Een half jaar met heel veel vallen. Maar als je zeven keer valt, is er maar één wijze les. Sta acht keer terug recht. En we staan nog altijd recht.

Walter, een vriend van ons, hielp ons verhuizen. Hij vroeg zich toen af of je na enige tijd nog wel oog hebt voor de wondermooie Franse natuur. Of er geen gewenning optreedt. Het antwoord is eenvoudig. Telkens ik de bocht neem die naar onze straat leidt, stokt mijn adem me in de keel. Als ik uitzicht krijg over de velden en de bossen van de prachtige Dordogne. Elke keer weer overvalt me hetzelfde gevoel. Mijn ziel noemt het thuiskomen.

Van uw correspondent ter plaatse.

A+

Koen http://detweekaas.blogspot.fr/

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20120804

Reactie van wilma op 5 Augustus 2012 op 11.10: heerlijk om dit soort leuke blogs te lezen

Reactie van Ineke Bakker op 6 Augustus 2012 op 8.08: Prachtig geschreven en zo herkenbaar. Wat zijn wij een bofferds dat we hier mogen wonen en er zo van kunnen genieten.

Reactie van jacqui jansen op 6 Augustus 2012 op 8.56: Na 17 jaar in de Lot, kan ik nog elke dag genieten van de rust en het prachtige landschap en ik voel mij bevoorrecht, dat ik hier mag wonen. Nog steeds verbazing, geen gewenning.
Fijne dag allemaal,
Jacqui.