Micro-entreprise?

Reactie van edith janzen op 18 Februari 2020 op 22.45

Is een prima oplossing, echter doordat je pensionado bent zul je verdragsgerechtigd worden. Dus je betaalt in Fr via de afdracht voor een franse ziektekostenverzekering (o.a), maar van je AOW en of pensioen uit NL wordt premie ingehouden waarvan de franse ziektekostenverzekering betaald wordt. Tevens wordt er ook een percentage van het inkomen ingehouden door het CAK. Zou je voor je NL pensioen/AOW leeftijd een bedrijf in Fr. hebben opgericht, dan zou je niet te maken hebben gekregen met inoudingen. Bij een bedrijf in Fr. betaal je eens per jaar belasting, of je kiest bij je maandelijkse, of trimester betaling van premies de optie voor belasting betalen. Dan nog kun je jaarlijks het te veel of te weinig via aangifte alsnog rechtzetten. Met de zoekfunctie hier kun je veel info vinden. Over alles (pensioen/AOW, lijfrente, dividend, inkomsten) betaal je in Fr. belasting, echter geen sociale premis vanwege het verdragsgerechtigd zijn. 

Reactie van Jeannette op 19 Februari 2020 op 18.36

Mmmm, dat ligt helemaal aan de werkzaamheden; ook in Frankrijk geldt dat je als free-lancer niet 1 opdrachtgever kunt hebben en dat er geen sprake mag zijn van een ondergeschiktheidsrelatie dwz dat je opdrachtgever feitelijk je baas is.

Ik zie wel wat beren op de weg voor een micro-entreprise in dit geval.

Je kunt natuurlijk wel in dienst zijn bij een Nederlands bedrijf als gesalarieerde en in Frankrijk wonen en/of werken. Dan wordt je grenswerker, google maar eens op die term. 

Reactie van Wim van Teeffelen op 19 Februari 2020 op 18.59

Ik kreeg een persoonlijke mail van je, maar zag dat je je vraag ook hebt gesteld op nederlanders.fr.

Je ontkomt niet aan de positie van verdragsgerechtigde als je op deze leeftijd emigreert. Dat wil zeggen dat je in elk geval een korting krijgt op je pensioen en dat Het CAK voor je een ziektekostenverzekering gaat regelen in Frankrijk bij de CPAM (grootste verzekeraar van Frankrijk). Je hebt dus geen micro-entreprise meer nodig voor je ziektekostenverzekering. Maar als je facturen wil sturen, heb je wel een of andere entiteit nodig, en dan ligt de micro-entreprise voor de hand. Je gaat overigens wel BTW (= TVA)-plichtig worden, gezien je verwachte omzet, maar je kunt vanuit je micro-entreprise met verlegde TVA (=0%) factureren naar Nederlandse klanten die een BTW-nummer hebben.

Op zich heeft Jeanette gelijk, een micro-entreprise hoort meer dan één klant te hebben, maar dat is meer theorie dan dat er op gecontroleerd wordt in Frankrijk. In Frankrijk wonen en in Nederlandse loondienst zijn is een slecht idee, dan heb je het slechtste van beide werelden: de relatief hoge Nederlandse loonbelasting (belast in het werkland) en de relatief hoge sociale lasten van Frankrijk (belast in het woonand).

Wim

Overleden Reactie van Theodora Besse op 20 Februari 2020 op 8.19

Dat je als gepensioneerde met een microentreprise toch verdragsgerechtigde blijft, is overigens betwist door fiscaal jurist Rob van Schijndel, die op pagina 3 van deze discussie tussen hemzelf en Wim schrijft:

"Dankzij Europese regelgeving betaal je altijd maar in één Europees land sociale premies. Als je woonachtig bent in een land en je werkt daar, dan ben je daar sociaal verzekerd. Ook al heb je een wettelijk pensioen uit Nederland.  Er gelden geen minimale/maximale bedragen voor dit uitgangspunt. Dus ook al ontvang je veel pensioen uit Nederland en slechts weinig winst uit je Franse onderneming / baantje: je bent verzekerd in Frankrijk. Daar is het CAK het mee eens, zolang je maar kunt aantonen dat je inderdaad in Frankrijk bent verzekerd (A1 formulier)."

Dit is absoluut een feit! Als je werkt in een land, ben je daar sociaal verzekerd en betaal je daar sociale premies, waar in de EU je ook woont. Dat is de enige uitzondering die het EU-recht maakt op de verdragsgerechtigdheid: het basisverzekerd zijn in je woonland.

Het verbaast me dan ook dat Wim zijn standpunt ("Je ontkomt niet aan de positie van verdragsgerechtigde als je op deze leeftijd emigreert") hier zonder meer herhaalt op grond van één geval dat hij heeft meegemaakt en waarin de betreffende persoon geen zin had om bezwaar en beroep aan te tekenen tegen de beslissing van het CAK dat hij verdragsgerechtigde was en bleef. Én op grond van de mededeling van een doorsnee CAK-medewerker, dat het sociale nummer gelijk gebleven was (zie genoemde discussie op pagina 3 en volgende). Voor het EU-recht doet alleen de feitelijke situatie ter zake, niet de toevallige administratieve en wettelijke regeling in een bepaalde lidstaat, die ondergeschikt is aan het EU-recht.

Rob schrijft in genoemde discussie ook:

"Zoals gezegd kan een puur Franse wet niets veranderen aan Europese regelgeving. En kan een medewerker van het CAK ook geen regels verzinnen die niet overeenkomstig de Europese wetgeving zijn. Dus als meneer van B (in dit geval Sam Sanders) met een A1 formulier laat zien dat hij in Frankrijk sociaal verzekerd is, op basis van zijn onderneming, ongeacht het verzekeringsnummer, dan moet het CAK zich terugtrekken."

Reactie van Wim van Teeffelen op 20 Februari 2020 op 9.12

Ik wil mijn mening graag inleveren als iemand mij één geval kan laten zien, waarbij iemand met een pensioen is geëmigreerd naar Frankrijk, daar een micro-entreprise heeft opgezet en vervolgens het CAK zover heeft gekregen om de inhoudingen op het pensioen stop te zetten. In dat geval hoeft namelijk helemaal niemand meer verdragsgerechtigd te worden. Immers, je schrijft een micro-entreprise in, terwijl je geniet van je pensioen in Frankrijk, je maakt € 50 aan omzet per kwartaal ( je doet eens betaald boodschappen voor de buurvrouw) en je hebt zo een nagenoeg gratis ziektekostenverzekering. Wie wil dat nou niet?

Wim

Overleden Reactie van Theodora Besse op 20 Februari 2020 op 10.00

Je vergeet Wim, zoals zovelen, dat ik toen ik m'n microentreprise nog had 8,1% CSG (plus nog enkele procenten CRDS en overige sociale lasten) over m'n bruto wereldinkomen moest betalen, welk totaalbedrag niet veel uitmaakte met de verdragsbijdrage. 

Ik weet dat er zelstandigen en mensen in loondienst zijn die hun belastingformulier verkeerd invullen, omdat het daarop ook niet echt duidelijk is aangegeven. Maar als je het juist invult betaal je je scheel aan die sociale lasten, plus wat je iedere drie maanden aan sociale lasten over je omzet betaalt.

Voor binnenlands inkomen tot €2000 per maand is het 6,3% CSG gebleven, maar over buitenlands inkomen en voor inkomens van meer dan €2000 bruto is het verhoogd tot 8,1%. En aangezien mijn inkomsten voornamelijk bestaan uit AOW/pensioentje, maakte het voor mij erg weinig verschil of ik verdragsgerechtigd ben of niet, temeer daar ik nu ook zorgtoeslag ontvang. Die is meer dan ik met mijn bedrijfje verdiende. En ik hoef er niets voor te doen!

Misschien dat je conculega Rob van Schijndel iemand weet die met behulp van een A1-formulier een microentreprise heeft gesticht en verdragsgerechtigde af is.

Reactie van Rob van Schijndel op 21 Februari 2020 op 13.50

Bonjour. Ik bevestig de bijdrage van Theodora Besse en ik heb tal van cliënten die geen last meer hebben van de CAK door de oprichting van een Franse onderneming. Zolang de Franse ziektekostenverzekeraar maar een bewijs opstuurt dat je in Frankrijk sociaal bent verzekerd (A1 formulier in geval van activiteiten in verschillende landen). 

Cliënten denken inderdaad dat het afschudden van de CAK de beste oplossing is, maar dan komen er ook Franse sociale premies voor in de plaats (over het pensioen, maar ook hogere sociale premies over lijfrenten, rente en dividendinkomsten). Geen Nederlandse zorgtoeslag. Geen recht op geplande zorg in Nederland etc. De CAK is zo slecht nog niet. Veel mensen schrikken van de CAK premies, maar bij een Nederlandse woonplaats hoor je daar niemand over (omdat de premies dan beter verstopt zijn, via de nominale ziektekostenverzekering, % bijdrage via loon/pensioen en premies volksverzekeringen via de loonheffing / inkomstenbelasting).  

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.