Meebetalen kinderen voor zorg aan ouders

Reactie van Jeannette op 7 Januari 2018 op 22.18

Ja dat wordt gedaan, dat wil zeggen ik weet van een geval waarbij de kinderen in Nederland een dergelijk verzoek kregen van het verzorgingstehuis, maar of de Franse staat uiteindelijk overgaat tot de inning van de bijdrage weet ik niet. Lijkt mij juridisch erg ingewikkeld omdat in Nederland een dergelijke plicht niet bestaat. Maar het is een interessante vraagstelling.

Reactie van edith janzen op 7 Januari 2018 op 22.29

Dit is de bevinding van een fransman wonend buiten Frankrijk, en door zijn grootmoeder voor dit probleem wordt gesteld. Ik neem aan dat nederlandse ouders (en grootouders!) in Frankrijk hetzelfde behandeld worden als franse ouders. Het maakt niet uit waar de kinderen wonen, de familielijn is bepalend of de caisses bijdrages kunnen gaan innen.

1) Il faut que la personne demandeuse ait egalement maintenu des contacts avec l'oblige.
2) pour recouvrer la dette, il faut d'abord faire condamner la personne en France ensuite lancer une procedure d'assistance a l'Etranger via la Convention de New York du 20 juin 1956 (le tout etant long et couteux)
3) ensuite il faut tenter traduire tous les documents, transferer la demande dans le pays etranger et prouver que je suis au courant de la procedure, que je suis solvable, puis tenter une mediation a l'amiable puis lancer une procedure de recouvrement forcee. Ceci engendre des couts tres importants (dixit les autorites francaises).

Dans la pratique, l'Etat Francais renonce a ce genre de poursuites a l'Etranger car les debouches sont tres aleatoires, les couts exhorbitants et les poursuites et recours tres longs.

Reactie van Jeannette op 7 Januari 2018 op 22.40

Tja, dit vermoeden had ik al; het tehuis stuurt hooguit uit opportunisme een brief met een betalingsverzoek maar als de (klein)kinderen daar niet op reageren wordt het een duur en lang traject om dit juridisch af te dwingen.

Is dit overigens een theoretische vraag Hans of is er een geval waarin dit aan de orde is?

Reactie van Olive op 8 Januari 2018 op 6.45

*Even een paar leuke  voorbeelden ,mijn Franse schoonzuster in Nederland, en afkomstig uit een gat ergens in de Cévennen vandaan ,al 38 jr daar weg,ooit nog 2x keer teruggeweest. Verder niet meer, noch voor begrafenis van haar moeder ,noch  om voor het verzorgings tehuis te tekenen ,noch voor de rest!

" Ze bekijken het maar zegt ze" en "voor mij is het daar afgelopen"  haar kinderen spreken niet eens  frans,gingen  nog  terug om afscheid van "Oma" te nemen toch is die moeder  89 geworden ,en geen verzorging tekort gekomen en  verder nooit wat gedaan behalve dan ergens een kind opgelopen

De wereld gaat door, mijn schoonzus heeft van de Franse staat  nooit last gehad!!

*Een oud collega van mij in Parijs,kreeg een proces aan de broek,van haar behoeftige moeder

 Zij en haar broers moesten helaas gezamelijk betalen!

Reactie van Louise (68) op 8 Januari 2018 op 8.33

Ja "leuke" voorbeelden hoor! De gemiddelde rekening van een maison de retraite is 2.500 per maand, in de privé tehuizen kan die oplopen tot 5.000 €. De rekening wordt iedere maand opgestuurd. Het zijn niet de "caisses" maar de conseil général, die voor de eventuele bijstand zorgen (alléén in de Ehpad tehuizen!)  In de wet is vastgelegd dat een kind "alimentaire bijstand" is verschuldigd aan zijn ouders. Dit gaat ook op voor de kleinkinderen. Ieder (klein)kind betaalt naar gelang zijn financiele mogemijkheden. Hierbij wordt zelfs rekening gehouden met het inkomen van de aangetrouwden. Mijn "leuke" voorbeeld is het kind dat bij de geboorte is afgestaan aan de DDASS en haar ouders nooit heeft gezien; ja ook zij moet iedere maand een bedrag betalen!

Is er na het overlijden nog een "ardoise", dan wordt de schuld vaak geregeld door een gedeelte van de erfenis op te eisen.

http://www.pour-les-personnes-agees.gouv.fr/aider-un-proche/connait...

Reactie van marielle op 8 Januari 2018 op 9.20

ik heb ook nog een jaar mee moeten betalen voor de kosten van de verzorging van de moeder van mijn Franse ex echtgenoot. Dat was nog in de tijd van de francs. Het werd berekend naar het inkomen van ons. Pech, mijn schoonmoeder was alleen , (had toch een redelijk pensioen) mijn ex man was enig kind dus de geëiste kosten werden door ons betaald. Ik weet niet precies meer hoeveel. 

Reactie van Jeannette op 8 Januari 2018 op 11.05

De vraag was of de kinderen in het BUITENLAND dus die buiten Franrkijk wonen moesten meebetalen. De voorbeelden dat dat binnen Frankrijk gebeurt zijn legio inderdaad daar wordt actief het geld opgehaald en kinderen of kleinkinderen ontlopen dit niet snel, ik ken de gevallen ook.

Het kind dat bij de geboorte is afgestaan had daar volgens mij toch echt tegen in verzet kunnen komen, maar misschien was deze persoon daar te gezagsgetrouw voor?

Reactie van Louise (68) op 8 Januari 2018 op 11.19

Ik stel de vraag eens anders: Je woont in Nederland, maar je oude moedertje van 95 in Frankrijk gaat naar het verzorgingshuis in Frankrijk. Je weet hoe de regels zijn in Frankrijk en dat ze met haar 1.000€ niet toekomt aan die 2.500 € kosten per maand. Laat je de boel dan maar op z'n verloop, en  "zoek het maar mooi uit, daar bij die oudjes" in Frankrijk? Hans zou ons misschien wel kunnen vertellen hoe sommige zaken behandeld worden in zijn Commissie? 

Reactie van Corridor op 8 Januari 2018 op 11.40

Mijn (Franse)man en ik hebben begin jaren 2000, toen we nog in Nederland woonden, meebetaald aan de vezorgingskosten van zijn moeder. Dat heeft niet lang geduurd waarschijnlijk een half jaartje.Voor die tijd woonde ze in bij mijn schoonzusje die voor haar zorgde, maar toen het echt niet meer ging is ze opgenomen in een  verzorgingshuis.

Bij mijn man thuis waren ze met z'n twaalven dus veel hebben we niet bij hoeven dragen, maar ik vraag me nog steeds af hoeveel van die twaalf, die allemaal bericht hebben gekregen, daadwerkelijk  bijgedragen hebben.

Lijkt me ook een heel circus wat opgetuigd moet worden om iedereen te laten meebetalen.

Reactie van Jeannette op 8 Januari 2018 op 12.10

Nou Louise; in Nederland is het niet de gewoonte om kinderen mee te laten betalen, dat doet de overheid ingeval het inkomen te kort is. Ik kan mij dan ook voorstellen dat we niet meteen staan te trappelen om soms echt wel behoorlijke bedragen bij te lappen en dit soms wel jaren lang...

Corridor en haar man hadden duidelijk nog banden met de Franse (schoon)moeder en andere Franse familieleden, dan laat je die ook niet zo maar in de steek dat is toch weer een heel andere situatie dan als ouders uit vrije wil naar Frankrijk vertrekken, de kinderen niet of nauwelijks meer zien en dan met hun oude dag in Frankrijk in een tehuis belanden, waarna de kinderen de rekening gepresenteerd krijgen. Ik kan mij levendig voorstellen dat dit op weerstand stuit Louise, jij niet?

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

• ‹ Vorige
• 1
• 2
• Volgende ›
• Pagina