Media-chitis

Het lijkt wel alsof België al een eeuwigheid achter ons ligt.

Het politieke gekibbel. De dichtgeslibde autowegen. De grijze lucht. De zuurkijkende bevolking. De luchtpollutie. Het volgebouwde universum. De sociale druk. De allesbepalende media.

Ook hier in Frankrijk bepaalt de media natuurlijk voor het grootste stuk hoe de bevolking zich voelt. Ook hier wordt je om de oren geslagen met eurocrisissen, oorlogen en opwarmingen van Aardes allerhande.

Het grootste verschil is echter dat wij, sinds we in de prachtige Dordogne wonen, een mediastop hebben ingevoerd. Geen nieuws. Geen sociale media. Geen kranten. En geloof me vrij. Het lijkt als leven in een andere dimentie. U zou het ook eens moeten proberen.

Je geniet van je dagelijkse bezigheden.Van de natuur. Van lekker eten. Van de stilte. Van een knapperend haardvuur. Van elkaar.

Je ziel komt tot rust. Je wordt niet langer beneveld door onheilsberichten die zich opslaan in je onbewuste. Je kruipt ‘s avonds in bed met een grotere innerlijke rust. En je ontwaakt ‘s morgens als het ware met een glimlach op je gezicht van hier tot in Timboektoe. Toch alvast de buitenwijken. Je hebt gedroomd van overvloed. Van liefde. Van geluk. Van onbeperkte mogelijkheden en krankzinnige avonturen.

Is alles hier in la douce France dan misschien rozengeur en maneschijn? Natuurlijk niet. Maar doordat je niet alle problemen van de gehele planeet op je schouders moet torsen lukt het je beter om om te gaan met die van jezelf. “Problemen” die, als je ze wat beter bekijkt, eigenlijk helemaal geen problemen blijken te zijn. Eerder uitdagingen. We hebben een dak boven ons hoofd. We hebben elke dag meer dan genoeg te eten. We hebben gratis blauwe lucht. En we hebben elkaar.

Het zal u wellicht niet storen als ik afsluit met een simpele maar welgemeende MERCI.

Heeft de media u ook in zijn macht?

Droomt u ‘s nachts ook zo zacht?

En gelooft u de uitspraak “Wat we zijn is wat we ooit hebben gedacht?”

Vragen die smeken om een antwoord. Misschien wel in een alles-onthullende nieuwe aflevering van les deux fromes en France.

Van uw correspondent ter plaatse. http://detweekaas.blogspot.fr/

Koen

A+

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20121010, Telecommunicatie

Reactie van Brittany op 11 Oktober 2012 op 10.17: Dag Koen,
Fijn voor jullie dat jullie zo fijn samen zijn. Fijn ook dat jullie zo te zien niet hoeven te werken en kunnen genieten van de stilte om jullie heen. Ik snap dat een groot merci op zijn plaats is. Voor de meeste mensen is het jammer genoeg niet zo. Je bent nog lang niet benadeeld als je alleen leeft (om welke reden dan ook) een baan hebt en in een stad woont. zelfs in die omstandigheden hoef je niet alle nieuwberichten te bekijken en alle kranten te lezen. en zelfs als je dat al doet dan hoef je toch niet alles te geloven wat ze zeggen? en zelfs al zou je het geloven dan hoef je er toch niet van wakker te liggen? Als je de knop omdraait of de krant dicht doet ga je gewoon over op de orde van jou eigen dag. Je gaat een stuk wandelen of kijkt naar een grappige film of noem maar op. Zelfs zonder een mediastop kun je gelukkig zijn. Maar ik vind het fijn voor jullie dat jullie het op deze manier zo fijn samen hebben. Ga dus zo door

Reactie van Franca op 11 Oktober 2012 op 10.18: Beste K 2 , En dat doen we nu al 5 jaar. Kunnen jullie begrijpen wat een bevoorrechte positie wij hebben. Wij zijn dan ook ontzettend dankbaar voor die zelfgenomen stap. Wel genieten we van de "ellende" (nou ja genieten is te veel natuurlijk ) van het dagelijkse nieuws. Dit geeft nog meer voldoening en bevestiging. Laten we proberen zo lang mogelijk te genieten. Ton

Reactie van KOEN & KATRIEN op 11 Oktober 2012 op 13.22: Beste allemaal...dank voor de reacties...toch even in de rand vermelden dat ik gewoon ook dagelijks aan het werk ben op de openbare markten, het is niet dat ik dag in dag uit op mijn luie rug naar de blauwe lucht lig te staren...maar zelfs als je de media volgt hoef je het idd niet allemaal te absorberen...maar in je onderbewuste blijven toch héél wat dingen kleven, willen of niet...

Reactie van Tessa48 op 11 Oktober 2012 op 17.17: Ook wij houden ons niet onledig met facebook, twitter of hoe dat dwangmatige en zenuwachtige gedoe allemaal mag heten. Wel houden we ons op de hoogte van de gebeurtenissen in de wereld en om ons heen.

Het gevolg daarvan is, dat we regelmatig, aan het avondmaal, met een goed glas in de hand, tegen elkaar zeggen: "Wat hebben wij het toch goed, hè!"