Malafide bouwers in Frankrijk

Ik las een bericht wat afgelopen voorjaar was geplaatst door Bram, een trotse eigenaar van een mooie boerderij in de Creuse, die nare ervaringen met een klusser heeft gehad. Het geval wil dat ik Bram en de klusser ken. De klusser heeft het werk niet uitgevoerd zoals was afgesproken en dreigde uiteindelijk met van alles en nog wat om toch geld te krijgen. Een hele nare ervaring voor Bram die hier aan zijn droom gaat bouwen. In het bericht bleek dat Bram in eerste instantie met een andere aannemer in zee had willen gaan. Deze was echter te duur door de afstand volgens Bram. Dit klopt deels, ik ben die aannemer en ken Bram dus daarvan. De klusser, ken ik door een toevallige ontmoeting, waarna ik hem voor de duur van een week heb ingehuurd. Die ervaring was prima. Waarmee ik niet wil suggereren dat Bram zijn verhaal niet zou kloppen, ik ben geneigd zijn verhaal te geloven, temeer omdat ik ook de nieuwe aannemer ken die voor Bram werkt (een goede keus), hij is een vriend en collega van mij en van hem hoor ik natuurlijk welke ellende hij is tegengekomen, die de klusser had achtergelaten. Kleine wereld...

Dat ik als aannemer te duur zou zijn, dat kan natuurlijk, klanten stellen een budget op en als de offerte daar niet in past ben je te duur. Echter de afstand is nauwelijks bepalend voor de hoogte van een offerte. Wat hier mis is gegaan is dat Bram heeft gekozen voor een veel goedkopere offerte. Hij kon namelijk het zelfde werk geleverd krijgen voor maar de helft van mijn offertesom. Daar is helemaal niks mis mee, maar dat kan dus nare concequenties hebben, als de totaalprijs niet reeel is. De kosten voor een verbouwing komen tot stand door de tijdsduur van de werkzaamheden, losgelaten op het uurloon, de bouwmaterialen en een relatief klein bedrag voor diesel.

De kosten voor reizen moeten uiteraard betaald, want ook hier in Frankrijk kunnen we niet rijden op lucht. De kosten voor bouwmaterialen zijn over het algemeen hoger dan we gewend zijn in Nederland, daarnaast is het soort bouwmaterialen mede bepalend voor de uiteindelijke kwaliteit. En dan het uurloon. Dit komt tot stand door een calculatie van de aannemer die rekening houdt met de kosten voor het hebben van je bedrijf, de kosten voor gereedschap en een loon wat past bij de inspanning die je levert. Hoe lager het uurtarief hoe meer concessies er dus zijn gedaan op 1 van deze kosten.

Het loon wat past bij de inspanning is natuurlijk variabel, echter voor een goede aannemer die zijn vak verstaat, ervaring heeft en zijn verantwoording neemt is het logisch dat hij wat meer loon neemt.

Kosten voor gereedschap bepalen of er gewerkt wordt met goed gereedschap. Bij gebruik van goed en voldoende gereedschap zal de aannemer precieser en sneller kunnen werken, wat je weer terug ziet in de kwaliteit en snelheid (en dus loonkosten voor de werkzaamheden)

De kosten voor het hebben van een bedrijf zijn ook variabel, maar ook daar onderscheidt de ene aannemer zich van de anderen. Een simpel en belangrijk voorbeeld zijn de kosten voor verzekeringen. Een aannemer in Frankrijk, die zijn verantwoording neemt, is verzekert voor garantie. Dat wil zeggen dat hij op werkzaamheden 10 jaar garantie biedt en zich daarvoor verzekert. Die verzekering is voor de klanten. Mocht er wat gebeuren met de aannemer (bijv. overlijden, faillisement, of hij vertrekt gewoon) dan kan de klant via die verzekering nog steeds aanspraak maken op de garantie. Een dergelijke verzekering kan door een aannemer alleen maar afgesloten worden wanneer hij de verzekeringsmaatschappij kan aantonen dat hij de juiste opleiding heeft en/of voldoende ervaring. Daardoor is het een goede graadmeter bij de keuze van een aannemer. Heeft een aannemer deze verzekering niet, dan heeft hij niet kunnen aantonen dat hij de vereiste ervaring/opleiding heeft. Of beknibbelt hij op kosten ten koste van de klant. De kosten voor de verzekering zijn erg hoog en dit ziet men dus terug in het totaal van het offertebedrag.

Wat ik wil aangeven met dit bericht is dus dat wanneer men terecht kwaliteit en zekerheid eist van een bouwer, dan staan daar kosten tegenover die reeel moeten zijn. Wanneer een offerte verassend goedkoop uitvalt, dan zijn er dus concessies gedaan, die vroeg of laat terugkomen bij de klant. Een eerlijk uurtarief ligt hier in Frankrijk tussen de 30 en 40 euro per uur. Dit heeft te maken met de keuze van de aannemer voor welk belastingstelsel hij kiest en of materiaalkosten dan wel of niet aftrekbaar zijn. Koopt men zelf als klant de materialen, dan is het uurtarief meestal lager, maar de materialen duurder (en heeft men werk met de inkoop). Koopt de aannemer de materialen, dan zijn deze meestal goedkoper en is men verzekerd van goede kwaliteit en valt het onder de garantie. Per saldo zal het verschil in uiteindelijke kosten niet veel verschillen.

Dus ook hier in Frankrijk geldt goedkoop is duurkoop, misschien nog wel meer dan in Nederland. Ik hoop voor iedereen die worstelt met het vinden van een aannemer dat dit kan bijdragen in een goede keuze.

Arjan.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20121018, Bouw

Reactie van Advies+Keuring Wilm Snellenberg op 20 Oktober 2012 op 14.21: For a few dollars more you could had have Clint Eastwood!!

Reactie van Fre@ op 20 Oktober 2012 op 16.04: @Bert

Ik denk dat ik begrijp wat je zegt. Conclusie: als iedereen kwalitatief werk aflevert, worden de klussen onbetaalbaar, omdat iedereen vindt dat-ie een hoger loon daarmee verdient. Dat lees ik telkens terug als er geschreven wordt over kwaliteit afleveren en hogere verdiensten.

Mijn stelling was - en is nog steeds - dat, als iedereen gewoon zijn werk naar behoren doet, met een hoge kwaliteit, daar per definitie niet méér aan verdiend hoeft te worden. Waarom altijd voor een beetje meer serieus werk altijd méér vragen? Volgens mij is dat altijd de bedoeling geweest van werk uitvoeren voor anderen. Deze Amerikaanse manier van denken en handelen gaat ons op een gegeven moment de kop kosten, omdat die mentaliteit ook wordt toegepast in de zorgsector.

Vervolgens stelt u dat ik me tevreden stel met mensen die er 3 x langer over doen. Dat is een invulling die ik tegenspreek. Kan wel eens gebeuren, maar wie zegt dat dat altijd zo is? Kwestue van zorgvuldig uitzoeken, toch?

Overigens is het hartstikke fijn als klant en aannemer goed met elkaar kunnen opschieten, wat een tevreden gevoel kan geven qua tijd en kosten. Die zijn dan vooraf afgesproken en dan weet je dat je portemonnee dat hebben kan. En daarmee kunt u wel gelijk hebben dat als de dienst/het product beter is dat de vraag dan ook groter is, maar als ik om me heen kijk en zie dat de harde werkers hier, met een veel lager uurloon omdat ze heel veel van hun werk - en klantenkring - houden, eveneens een grote vraag aan werk binnen krijgen, dan blijf ik toch echt voor deze groep kiezen. Hiermee heb ik alleen willen zeggen dat het gewoon niet nodig is altijd veel geld neer te moeten leggen voor klussen die anderen voor veel minder kunnen doen, zonder dat dit ten koste gaat van kwaliteit en tijd. Feit blijft als een paal boven water staan dat er steeds maar weer gezocht wordt naar altijd maar méér willen verdienen, voor bijna hetzelfde werk die anderen ook kunnen doen, maar minder van hun klanten willen profiteren.....

Hiermee sluit ik mijn discussie af en wens iedereen een heel fijn weekend toe!

Reactie van Bert Pijnse van der Aa op 20 Oktober 2012 op 17.24: @frea

De prijs die men kan vragen hangt af van de markt: vraag en aanbod. De hoogte wordt bepaald door de maatschappelijke status. Dus een chirurg verdient nou eenmaal meer dan een klusser of een verpleger ( aannemelijk is, dat die van de laatste, tengevolge van toenemende vraag, in de toekomst hoger zal worden en dus meer zal gaan kosten )

Volgens de boekjes zitten de tarieven van aannemers tussen de 30 en 60 euro per uur, afhankelijk van de grootte van het bedrijf. Voor wat betreft verbouwingen en renovaties tot een bepaald bedrag en complexiteit, liggen de tarieven in NL veelal eerder onder de 30 euro, wanneer ze door Poolse bedrijven worden uitgevoerd.

Die zijn vaak goed georganiseerd en beschikken over vakbekwaam personeel. Zij zijn geregistreerd in Polen en kunnen zonder meer concurreren met de nederlandse aannemers. Die zullen dan hun tarieven naar beneden moeten bijstellen als ze de opdracht willen hebben. Dat is nu ' de Markt "

Ik heb begrepen dat dat in Fr. zo niet werkt.

Reactie van Michiel Terwindt op 20 Oktober 2012 op 19.44: Arjan , ik ben ben wel blij met een kijkje achter de coulissen , want wij leken weten natuurlijk niet zoveel van deze materie en je verhaal is daarom best verhelderend. merci.

Reactie van Ludique op 21 Oktober 2012 op 9.27: Tja, de indruk wordt toch inderdaad gewekt dat Arjan en Ellen de forumleden een wervend bedoelde blik achter de schermen van het eigen bedrijf bieden. De kern van het betoog schuilt in de rechtvaardiging van een hogere prijs. De stelling in deze context dat verzekeringskosten bedrijfskosten zijn is vanzelfsprekend juist. Dat bedrijfskosten DUS aan de klant (kunnen) worden doorberekend is volstrekt onjuist.

De onderneming is, ongeacht haar omvang of rechtsvorm, per definitie aansprakelijk voor het geleverde product. In alle gevallen. Met of zonder verzekering. De verzekering is bedoeld om, wanneer de opdrachtgever het bedrijf wegens wanprestatie in gebreke stelt, de veelal forse schadeclaims te kunnen dekken.

Met andere woorden, indien de onderneming de premies van verzekeringen ter dekking van het eigen (!) risico op schadeclaims van klanten doorberekend aan de klant, kan dat op zijn minst 'opmerkelijk' worden genoemd. U betaalt aldus, bij wijze van spreken, de verzekering van uw buurman voor het geval hij u schade toebrengt en niet in staat moet worden geacht deze zonder verzekering te kunnen dekken. Merkwaardig.

De onderneming wordt voorts en a priori geacht kundig en vaardig te zijn. Kortom, een kwaliteitsproduct te leveren. Dat is uiteraard geen rechtvaardiging voor een hogere prijsstelling. Omdat u zichzelf een goed en beter vakman vindt, schroeft u uw tarief op? Vreemd. U wordt immers eenvoudig verondersteld goed werk te leveren. Dat is normaal en wordt ook normaal beloond. Prutswerk is abnormaal en wordt gestraft.

Een welhaast absurd lage offerte is natuurlijk geen invitatie maar eerder een waarschuwing. Het typeert de Nederlander echter immer voor een dubbeltje op de eerste rang te willen zitten. De Nederlander wil zo veel mogelijk voor zo weinig mogelijk geld.

Dat clichde geldt ook voor de Nederlandse ondernemer. Hij wil ouderwtes groot, groter, grootst en zijn succes, belang en gewichtigheid graag breeduit etaleren. Hij komt met een bespottelijke, indrukwekkend grote, glanzend nieuwe en vervaarlijk grommende PC-Hoofttractor, zwaar ons erf oprollen. Dat kost geld. Het baasje is druk, druk, druk. Geen tijd! Bral, bral, bral. Onpersoonlijk. Imposant.

De Franse ondernemer en door de wol geverfde vakman komt in zijn bescheiden, oude bestelwagentje ons erf oprollen. Maakt een praatje. Toont de passie en liefde voor zijn vak. Persoonlijk. Gezellig. Dat kost niks en is niettemin van onschatbare waarde.

Tot slot is Bram bepaald geen vrek en evenmin dom. Geen Nederlander volgens het cliche. Bram moet net als iedereen op zijn centjes passen, is erg aardig, intelligent en goed van vertrouwen. Een fijn, eerlijk en goed mens. Daar wil nog wel eens een enkele keer oneigenlijk gebruik van worden gemaakt.

Ik wens iedereen een heerlijke, olijke Franse zondag.

Reactie van Bert Pijnse van der Aa op 21 Oktober 2012 op 10.02: @ludique

Zo is het ook een cliché dat franse ondernemers nooit meer terugkomen na de eerste afspraak :-)

Reactie van Advies+Keuring Wilm Snellenberg op 21 Oktober 2012 op 11.47: @ludique

Ik kan het met je hartenkreet - een goed product hoeft niet altijd duurder te zijn - eens zijn, maar de stelling dat bedrijfskosten (of het nou om premies gaat of het eigen risico maakt niet wezenlijk uit) niet vanzelfsprekend aan de klant worden doorberekend is niet houdbaar, tenzij Sinterklaas tóch zou blijken te bestaan.

Per definitie worden álle bedrijfskosten doorberekend aan de klant, zowel de directe kosten (zeg maar de kosten van leveringen, personeel en materieel op de bouwplaats), de algemene bouwplaatskosten als de algemene bedrijfskosten. Verzekeringen vallen onder de AK (algemene bedrijfskosten).

Dat die kosten niet zichtbaar zijn komt door het feit dat Franse aannemers een andere manier van calculeren hebben dan de Nederlandse. Nederlandse aannemers werken veelal volgens een methode waarbij onderscheiden worden de bouwplaatskosten, de ABK en de AK; Franse aannemers calculeren feitelijk volgens de activity-based-costing-methode (sorry ik weet er geen Nederlands of Frans woord voor) waarbij die staartkosten dus niet direct zichtbaar zijn.

Dat premies van verzekeringen ter dekking van het eigen (!) risico op schadeclaims van klanten doorberekend aan de klant is algemeen gebruikelijk, niet alleen in de bouw, maar ook om maar een voorbeeld te noemen bij je garage, zelfs bij je bakker.

Reactie van Arjan en Ellen Bakker op 21 Oktober 2012 op 13.20: Na het lezen van alle reacties denk ik dat het doel van het bericht een beetje voorbij geschoten wordt. dat is niet erg en een forum is daar natuurlijk de uitgelezen plek voor, maar ik vind het wel jammer dat mensen beweren dat ik probeer een te hoge prijs te verantwoorden. Het gaat immers niet om een te hoge prijs, maar om een reeele prijs. Bij een irreeel lage prijs zijn er concessies gedaan die nare gevolgen kunnen hebben voor de klant, zoals in het verhaal van Bram (die overigens absoluut geen vrek is en ook niet dom!!) en zoals ik vaker om mij heen hoor en zelfs ervaar.

Van de ongeveer 60 uur die ik per week in mijn bedrijf steek, mag ik ongeveer 40 uur doorrekenen aan de klant, wanneer ik deze uren resultaatgericht bij de klant doorbreng. Die 40 uur wordt losgelaten op een tarief waarin alle bedrijfskosten, dus ook verplichte verzekeringen zijn opgenomen. Daarnaast zit er nog een inkomen in, want daar doen we het allemaal voor, tenzij je in de gelukkige positie verkeerd dat je niet (meer) afhankelijk bent van inkomen, maar voor de hobby aan het werk gaat. Mijn situatie is niet zo.

Dat die kosten in het uurtarief zitten is nogal logisch, waar moeten deze anders door betaald worden, een erfenisje ofzo??

Het zou mooi zijn als we konden leven van de wind zoals sommige mensen lijken te suggereren. Een betoog tegen het kapitalisme. Maar zolang mijn toeleveranciers, verzekeraars, boekhouder en de belasting (om maar te zwijgen over de supermarkten, bakkers, enz.) daar anders over denken, zie ik mij genoodzaakt om met reele tarieven te rekenen!

Arjan