Maison primaire / Maison secundaire

In de discussie over de plus value vind ik weinig terug over de definitie van een maison primaire vs een maison secundaire.

Wanneer is een huis in Frankrijk secundair en wanneer wordt het beschouwd als hoofdbewoning?

Voorbeeld: je woont zo'n 10 maanden per jaar in je franse huis en hebt ook nog een (huur/eigen) huis in Nederland. In Frankrijk heb je een titre de sejour. Is je huis in Frankrijk dan hoofdbewoning voor de franse wet?

Wie laat hier zijn deskundig licht over schijnen?

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20130217, Overheid, Woningen Algemeen

Reactie van Wim van Teeffelen op 19 Februari 2013 op 9.31: Ik wil toch nog een, meer filosofische, opmerking maken. Nederlanders zijn er goed in om de regels maximaal in hun voordeel uit te leggen (Vlamingen zijn daar overigens nog beter in, heb ik in mijn praktijk gemerkt). Het is in eerste instantie de notaris die bepaalt (eventueel na ruggespraak met de belastingdienst) of hij vrijstelling van taxe de plus value opneemt in het verkoopcontract. Als je bij de notaris met een plausibel verhaal komt, komt het meestal goed. Krijgt de notaris de indruk dat je oneigenlijk gebruik maakt van de mazen in de wet, dan is het -in mijn ervaring- heel heel lastig om de notaris zover te krijgen dat hij vrijstelling opneemt.

Indien je lang voor de verkoop eens een afspraak maakt met de notaris om je toekomstplannen voor te leggen en hem om advies te vragen, dan kan dat de weg effenen voor de toekomstige plus-valueloze verkoop. Wel netjes met twee woorden spreken.

Wim

Reactie van Dick W van Donselaar op 19 Februari 2013 op 19.01: Bedankt Wim. In andere zaken, bv verbouwingen e.d ging ik altijd naar de gemeente en vroeg hun om advies. Ook al wilde ik iets dat niet was toegestaan, dan vroeg je gewoon hoe je het wel gedaan kon krijgen en aan welke voorwaarden je dan moest voldoen. Zij gaven dan de routing aan. Over het algemeen is de franse regelgeving buigzaam als riet in de wind, maar o wee als ze denken dat je een loopje met ze neemt, want dan zijn ze net zo onbuigzaam als in Nederland.

Ik ga je advies zeker opvolgen!