Lifters in Frankrijk

Geachte Forumleden,

Enige tijd geleden stonden ze langs de weg te liften....scouts,( spreek in Frankrijk uit skoets) dus Franse verkenners.

Ooit ben ik ook bij de verkennerij lid geweest( en heb zelfs het insigne houthakker, haha , komt nu

van pas :) dus ik heb wel een 'zwak' voor deze groep.

Onderweg vertelden deze jongens dat ze uit de stad Lyon afkomstig waren en met een scoutingkamp meededen. Ze moesten op een zelfgemaakt vlot een deel van de Dordogne zien af te varen. Dat was gelukt en nu moesten ze terug naar het Basiskamp. Ik kon ze die luxe leveren. Aardige enthousiaste jongens die op het Franse plaatland avonturen beleefde en nu weer eens met Nederlanders converseerde.

Zo namen wij ook eens twee Franse jonge muzikanten mee die moesten optreden bij een Festival voor religieuze muziek. De gesprekken in de auto waren voor ons een leuke onderbreking en we konden de lifters met hun muziekinstrumenten ter plekke afleveren. Om het ommetje dat we daarvoor moesten maken, maalden wij niet. Wij hielden er een leuk informatief gesprek aan over en konden al rijdend, jonge mensen blij maken.

Een bijzonder lift konden we ook eens een geven aan twee religieuzen, zusters in zwart habijt.

Beverig en verslagen stonden deze zusters ,die al op leeftijd waren, langs de weg bij hun kapotte Eend 2CV.

Het bleek dat ze waren ingehuurd, bij gebrek aan een pastoor, om een uitvaart te begeleiden. We konden de zusters ter plaatse bij de begraafplaats afleveren en kregen de zegen mee ! Ook nooit weg zal ik maar zeggen ! ;)

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20201129, Korte Verhalen, Vervoer

Reactie van Peter Jan op 29 November 2020 op 8.17: Je ziet ze niet vaak meer, de lifters annex vrijbuiters. Zoals hierboven omschreven op lokale wegen, maar op de grote doorgaande wegen is liften vervangen door het blablacarisme. Deze moderne vorm van vraag en aanbod van transport is voor velen de veiliger manier van liften. En degene die xijn rit aanmeldt bij Blablacar weet tevoren wie hij meeneemt, van waar naar waar en je krijgt een bescheiden vergoeding. Ik rijd met enige regelmaat vanuit de Gers naar de Vaucluse, een west- oostrit waar het openbaar vervoer au grand absent is. Een van de laatste ervaringen die ik daar had was het meenemen van een moeder en dochter vanuit Avignon naar Pau. Moeders in haar mooiste Afrikaanse kledij, inclusief hoofdverpakking en voorzien van een zeer grote koeltas. De hele rit gezellig gekakel met dat typisch Afrikaanse accent en wat heb ik bijzondere dingen gegeten. Zulke mensen zet je voor de deur en niet bij het busstation af.

Reactie van Dirk Troost op 29 November 2020 op 16.31: 'Lifters in Frankrijk' waren we midden 1969 - op weg naar Spanje voor een duikvakantie. Na 's morgens vroeg uit Utrecht te zijn vertrokken stonden we daar met z'n tweeën langs een landelijke Franse weg met te weinig verkeer. De namiddag kroop voorbij en het daglicht begon te minderen. Nog langer wachten met af en toe een zuidwaarts gerichte duim had steeds minder zin. Dan maar naar de boerderij op zo'n honderd meter aan de overkant om te vragen of we op hun hooiberg (met kap) mochten slapen. Ondanks of dankzij ons gebrekkig Frans werden we warm onthaalt, begeleid naar de hooiberg om onze slaapplaats te inspecteren, en uitgenodigd voor het avondmaal. We nuttigden onder andere soep met lettertjes vermicelli en sliepen de diepste slaap die hooi verschaft.

Reactie van Robert T op 29 November 2020 op 17.35: ach als student liftend naar Griekenland en Italië via Portugal weer terug en vaak leuke en ook voor een jonge student 'spannende' ontmoetingen met leeftijdgenoten.. (Big smile)

Heer longayroux in ieder geval gaat u "gezegend" door het leven. Fijne feestdagen....:)

Reactie van Frans op 30 November 2020 op 7.00: Ja, lifters ! Ik ben 72 jaar jong, heb vele jaren van mijn ( jongere ) leven gelift, vele duizenden keren, in Europa, en ook veel erbuiten en heb daarbij mensen en toestanden ontmoet die zonder dat onmogelijk waren en zijn, waar ik nu nog ontzettend dankbaar voor ben Later, bij mijn werk om den brode die mij ook in heel wat landen gebracht heeft heb ik naar mogelijkheid lifters meegenomen ook duizenden, zelfde positieve hartverwarmende ervaringen, nooit ook maar 1 negatieve.

Nu wonend in een dorp in la France waar 2 x per week een bus passeert, lift in nog onregelmatig, als het nodig is om mijn afspraak met de blablacar chauffeur te halen ( en in-der-daad blablacar is de moeite waard, ook hierbij zeer positieve ervaringen ! ).

Door dat liften in eigen streek heb ik hier mensen ontmoet die ik zonder dat nooit zou gezien hebben, heb over mijn eigen streek heel wat opgestoken en geleerd, en ben ook daar dankbaar voor, dat vormt een verbondenheid met de omgeving. Ook nu, met eigen wagen hier neem ik naar mogelijkheid lifters mee, inderdaad ze zijn kleiner in getal dan vroeger, en het is meestal gewoon uit noodzaak, dus dat doe ik ! Vooraf denken zoals zovelen : "het is gevaarlijk" trekt alle gevaar juist aan, een mens schept zelf zijn omgeving, bewust of onbewust.

Kleine schatting voor mezelf: gelift en lifters meegenomen, moet toch zo rond de 3000 à 6000 keer gebeurd zijn zonder ook maar 1 probleem, wel met oneindig interessante uitwisselingen, dus ZO gevaarlijk is het werkelijk niet ! Het is VEEEEL gevaarlijker, objectief gezien met de wagen even te pauzeren op een autowegparking.... wat daar gebeurt tart inderfaad de beschrijvingen, en de lifters vandaag doen dat meestal uit noodzaak, ikzelf wordt nu steeds meegenomen door 1 van de 5 eerste wagens die passeren, dus dat werkt hééél vlot. Voor iedereen : succes, probeer dit eens !

Reactie van Harry Schuttenbeld op 1 December 2020 op 13.17: Toen ik als 19-jarige in Parijs ging wonen ging ik vaak liftend terug naar Nederland. Ik nam dan vaak de trein naar Senlis en van daaruit met de bus tot vlak bij de péage. Ik ging dan bij de péage staan met een bordje met daarop in grote letters "Holland" en daaronder "Ik ben jarig; C'est mon anniversaire". Ik was dus bijna om de twee maanden jarig. Het duurde nooit langer dan een minuut of 15 voordat ik werd meegenomen door iemand. Wel stopte er ooit iemand die zei dat hij niet naar Nederland ging maar hij vond het wel nodig om mij te feliciteren met mijn verjaardag waarna hij gas gaf en doorreed. Ook kreeg ik een keer een lift van een handelaar in wijn die met een volle bestelwagen terugreed naar Nederland. Bij het uitstappen kreeg ik nog een flesje wijn mee voor mijn verjaardag :-) Een keer een slechte ervaring gehad toen ik werd meegenomen door een nogal duistere familie met kinderen. Toen ze bij een tankstation stopten werd ik meegenomen naar de winkel waar ze allerlei speelgoed voor de kinderen onder mijn jas stopten. Ze verwachtten dat ik dat dus onbetaald mee naar buiten zou nemen. Toen ik dat weigerde hebben ze mij en mijn rugzak ergens een tiental kilometers verderop langs de Autoroute du Nord uit de auto gegooid. Verder nooit een probleem gehad. Ik was vaak zelfs sneller thuis dan als ik met de trein zou zijn gegaan.