Leven als God(in) in Frankrijk of toch niet?

Geinspireerd door de opvatting van Gerard dat met het "oud(er) worden is niet 'ontdekken' dat iets mogelijk is. Oud worden is 'leren' omgaan met wat niet meer mogelijk is" voel ik mij geinspireerd om tegenwicht te bieden.

Dat laat onverlet dat door de genoemde ziektes behoorlijke beperkingen kunnen optreden, maar dan………..

Ieder van ons die naar Frankrijk verhuist heeft wellicht de hoop als "God(in) in Frankrijk" te kunnen gaan leven. De aanwezige ruimte, de prachtige natuur, de vriendelijke en behulpzame mensen, van een vlak landschap naar prachtige glooiende heuvels tot in het zuiden de imponerende gebergtes. In de meeste natuurrijke gebieden de zuivere lucht, en in de landelijke gebieden weinig criminaliteit.

Hele goede geneeskundige zorg en met in het algemeen hoge kosten voor de aanvullende verzekering.

Ik ben 20 jaar lang, iedere zomer, op vakantie gegaan in Frankrijk en heel veel natuurgebieden bezocht. Sinds oktober 2009 woon ik in Frankrijk en telkens als ik naar de stad Montlucon rij door de golvende heuvels dan komt dat vakantiegevoel terug, van na een jaar hard werken er eindelijk voor 3 weken tussenuit gaan. De praktijk is natuurlijk dat ik bijna elke dag vakantie heb naast het helende werk wat ik doe.

Dan kom ik nu op het punt, dat waar ik ook heen ga, ik mezelf meeneem. De hele bagage van ervaringen, eigen reacties op deze ervaringen, de aangeleerde beperkingen om goed in het gareel van deze maatschappij te blijven lopen, de manier waaop ik met frustraties omga, aangeleerde denkpatronen ofwel denkramen zoals ik het graag noem naar Olivier B. Bommel en Tom Poes.

Het is haast net als in een huwelijk, relatie en andere vormen van samenwonen. Na enige tijd als de verliefdheid, waarin openheid en begrip voor elkaar hoogtij viert, voorbij is, dan komt de sleur en de verveling om de hoek kijken. Er komen barsten in het huwelijk met Frankrijk of met partner. Oude patronen van reageren op situaties komen weer bovendrijven. Hieronder een wijze tekst "ter leeringhe ende vermaeck"

Weet dat je nooit rechtstreeks op iets reageert,

maar op jouw interpretatie van de situatie.

Je interpretatie wordt zodoende de rechtvaardiging

voor je reactie, niet de situatie zelf.

- (vrij naar) C.I.M.

Ouder worden en gezondheid in Frankrijk. Terug naar de tekst van Gerard: Oud worden is 'leren' omgaan met wat niet meer mogelijk is" Eerst eens op een rijtje zetten wat niet meer mogelijk is en dat is moeilijk voor mij, omdat ik naar mogelijkheden kijk. Bewegen gaat niet zo goed meer als je niet voldoende lichaamsbeweging meer neemt. Kijk eens naar de "Krasse Knarren" die heel veel bewegen.

Ik zelf heb het lef gehad op mijn leeftijd op een muur te klimmen om rozenstruiken te snoeien. Ik sta regelmatig op 1 voet om mijn sokken aan te trekken. Voor de keuring voor het Franse rijbewijs werd me gevraagd op 1 voet te staan en dat gaat prima, maar dan met de ogen dicht en dat is behoorlijk wat moeilijker. Tevens werd mijn bloeddruk gemeten en ik had even daarvoor in de wachtkamer met open ogen gemediteerd, want dat verbeterd de lichaamsfunkties. Krijg ik het compliment van de dokter dat mijn bloeddruk prima is, dus dat had het gewenste effect.

Dan kun je zorg dragen dat je voldoende beweging krijgt door de trap in je huis op te rennen in plaats van stap voor stap. Ofwel geen oud gedrag vertonen maar doen alsof je nog jong bent.

Voordelen van het ouder worden zijn onder andere dat je lekker uit kunt slapen als je dat wilt. En als je dan opstaat even heerlijk uitrekken. Je hoeft niet meer gestresst in de auto stappen en in een run naar het werk. Eindelijk de tijd om vrij van stress te komen en gaan verdiepen in wat hier en nu aanwezig is.

Dus ik stel voor onderzoeken, verkennen wat mogelijk is met aandacht voor de gevoelspatronen in je zelf. Al de wijsheid is reeds aanwezig en kun je ontsluieren. Je hebt er nu tijd voor.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20150325, Gezondheid, Sport en Spel, Ouderverzorging

Reactie van Evert van der Weide op 26 Maart 2015 op 11.02: Leon, mooie perspectieven en laten we tot die tijd werken aan onze geestelijke en lichamelijke gezondheid tot op hoge leeftijd met de aanwezige mogelijkheden

Reactie van Evert van der Weide op 26 Maart 2015 op 12.58: Heel mooi verhaal. Enige kanttekening is dat de gewichttoename niet noodzakelijk hoeft te zijn. Dat gewaar zijn in hier en nu de mogelijkheid geeft op ieder moment nieuwe keuzen te maken die effect hebben op het welzijn van jezelf en van je omgeving.

Ik heb zelf nog niet het gevoel dat de fysieke mogelijkheden afnemen en mijn geheugen voor "belangrijke zaken " is uitstekend", hoewel de omgeving alles wat vroeger normaal was (iets vergeten) nu opeens koppelt aan leeftijd. Dat noem ik dan maar dooddoeners, want er is verschil tussen onbelangrijke dingen vergeten en de mate waarin het plaats vindt. Dat is differentieren en goed om in de gaten te houden en je niet iets te laten aanpraten.

Vanuit mijn training tot Thaise medische massage ben ik ook in staat om sommige aandoeningen weg te masseren. Werkt uitstekend.

Als je meegaat in de sleur van het leven, van het ouder worden, dan is het ongetwijfeld een gegeven zoals jij het schetst. Hoe slaagt iemand erin op tot op bijna 100 jaar een krasse knar te blijven?? Ik ben benieuwd naar antwoorden? Er zijn genen en er zijn kansen in dit leven op elke leeftijd.

Reactie van Evert van der Weide op 26 Maart 2015 op 12.59

Reactie van Evert van der Weide op 26 Maart 2015 op 12.59: Het wonder van leven dat ontkiemd. Framboos

Reactie van Evert van der Weide op 26 Maart 2015 op 17.17: Leon, ik ervaar deze uitwisseling als inspirerend. Dus ga ik natuurlijk ook inhoudelijk in op de indeling in oude en jonge mensen. Op het moment dat ik een indeling maak, breng ik een scheiding aan tussen groepen mensen.
Ik kies er dan voor geen indeling te maken. De problemen van de jonge mensheid zijn wellicht ook mijn problemen geweest toen ik jong was en dus invoelbaar. Ik laat me nu niet meer meeslepen in de beleving van de problemen en ik ontmoet vele jonge mensen, die gemotiveerd hun weg in dit leven zoeken en dan probeer je wat in deze tijd in de schijnwerpers staat.
De mogelijkheid gewaar zijn te ontwikkelen is van alle tijden en het mooie is dat deze niet aan leeftijd is gebonden. De wijsheid is in ons en we kunnen ontdekken dat de wereld zoveel meer is dan de denkmodellen ofwel schema's die we ontwikkelen om de werkelijkheid te kunnen verklaren.
Belangrijk is te realiseren dat denken niet de laatste waarheid is, maar enkel een simplificering van de werkelijkheid. Enne de kultuur van Frankrijk verschilt van die van de Franse. Boeiend.

Reactie van Evert van der Weide op 26 Maart 2015 op 17.18: Ik bedoel dus de Nederlandse kultuur verschilt van de Franse

Reactie van Evert van der Weide op 26 Maart 2015 op 17.24: En Edward hartelijk dank voor je reactie. Het geluk ligt naast de deur en leven is als vallen en weer opstaan ofwel door bergen en door dalen. Als we voedend contact realiseren dan is iets veel minder erg dan als ervaringen niet gedeeld kunnen worden. Voedend contact geeft weer kracht om met een vernieuwd inzicht de eigen weg te gaan naar je bestemming.

Reactie van Evert van der Weide op 26 Maart 2015 op 18.03: Leon prachtig en we gaan door

Reactie van Evert van der Weide op 26 Maart 2015 op 18.09: Modellen van de werkelijkheid zijn geen problem als wij ons bewust zijn, dat een model nog geen werkelijkheid is. Gevaar ontstaat pas bij fundamentalisten die hun model van de werkelijkheid als de werkelijkheid zien en zich daarin laten meeslepen als de enige werkelijkheid, die voor ieder zou moeten gelden.

Reactie van Evert van der Weide op 29 Maart 2015 op 17.37: Leon, jij zegt "Alle zijn mensen maar dat is een open deur".
Ik denk dat het geen open deur is, want we kunnen dit wel vinden met ons denken, maar laten we eens kijken wat er gebeurd in het "hier en nu".
Ik maak dagelijks in menselijke ontmoetingen mee, dat mensen zogenaamd geinteresseerd doen en dan doordat ze zich gekwetst voelen gaan reageren vanuit een hautaine, arrogante positive.
Op deze website wordt ook weleens te gemakkelijk gezegd dat iemand dom is, omdat er een keuze wordt gemaakt, die niet in het straatje van iemand past.
Het lijkt me, dat de kunst van het ontmoeten geoefend kan worden door woorden te kiezen die meer recht doen aan de persoon.
Ik merk zelf, dat er soms heel gemakkelijk een oordeel ophoog springt en dan zet ik die toch op de wachtlijst en onderzoek de situatie.