Les arbres ne peuvent pas voir la forêt (verhuizen naar Frankrijk)

Mijn vrouw en ik zijn door 4x per jaar naar Frankrijk op vakantie te gaan tot de conclusie gekomen dat we de stap proberen / willen / durfen te maken om definitief te verhuizen.

Heel Frankrijk ‘gezien’ en hebben een mooi object gevonden in de Puy du Dome. Na lang zoeken naar de eigenaar van dit object hebben we met deze heer gesproken. Deze is welwillend om het object te verkopen, stuk omliggende grond is nog niet aan de orde gekomen maar ik heb wel interesse, echter taal, wetgeving is op dit moment grote barrière.

Overigens zijn er een aantal opties

Optie 1:

Mijn vrouw (42 jaar ) en ik ( 42 jaar) verkopen ( hopelijk ) ons huis. En hebben dan een mogelijkheid om het object te financieren, lees kopen. Aangezien er een kleine overwaarde op ons huis zit dachten we hiermee enige tijd ( lees 1 jaar ) te kunnen gebruiken voor klussen, wennen, genieten van la douche France.

Werk wordt nog spannend, ik ben momenteel werkzaam in de ICT ( gecertificeerd, Citrix en Microsoft Engineer en mijn vrouw Masseur en werkt in de Zorg. Tevens heb ik al mijn Kappers papieren. Neemt niet weg dat we tot veel bereid zijn om een klein beetje eigen inkomen te genereren. Oppas, klussen, druiven plukken lelijke eendjes verhuren, het te kopen object heeft ook een aparte woning deze zou verhuurd kunnen worden.

Optie 2:

Mijn ouders zijn met pensioen en willen hun huis verkopen en ook naar Frankrijk ‘verhuizen’. Daarnaast hebben ze nog wat eigen middelen tot hun beschikking.

Wat is nu wijsheid;

Optie 1 - Mijn vrouw en ik financieren het object en plaatsen een Chalet voor ouders.
Optie 2 - Mijn ouders kopen het object en plaatsen alsnog een Chalet op het terrein.

Gezien de gezondheid van 1 van de ouders is dit ook lastig. Deze mensen hebben op het moment veel zorg nodig, vooral moeders. Deze vrouw zit momenteel onder de medicatie en komt nagenoeg niet in beweging. Hopelijk dat de Franse zon wat meer energie geeft, zowel geestelijk als lichamelijk.

Ook hier wikken en wegen en veel lezen maar niet verder komen voor mijn gevoel. Wat is wijsheid qua zorg voor onze ouders?

Lees veel op Nederlanders.fr en kom veel personen tegen die met pensioen en of pre pensioen zijn en zeggen dit zouden meer mensen moeten doen! 10 stappen terug en genieten van het leven.

Dit willen wij nu ook maar zoals titel ongeveer zegt; ik zie door de bomen het bos niet meer. Misschien een hoop geratel maar alle informatie, tips, adviezen zijn welkom.

Vriendelijke groeten,

Addy en Anne

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20130406, Auvergne, Geldzaken, Woningen Algemeen

Reactie van Hans van Bommel op 7 April 2013 op 7.22: Hallo Addy en Anne. Ik begrijp dat je voor een dilemma staat.

Ik zou voor een mix van optie 1 en 2 kiezen.

Jullie verkopen het huis in NL en je neemt je ouders mee naar Frankrijk. Hoe je dat financieel oplost, wie wat betaald daar kom je wel uit. De eerste tijd in Frankrijk kost altijd geld en misschien kunnen je ouders daarin mee helpen.

Mochten je ouders de overgang te groot vinden, hebben ze altijd hun huis nog in NL

Qua werk is in de IT, althans waar ik woon een grote behoefte en zeker voor Nederlanders die een NL computer hebben. Je kan ook hier komen wonen. Er is hier een zeer bloeiende kinetherapeut praktijk beschikbaar met ruim 120 klanten per week. Als je daar meer over wil weten moet je maar even contact op nemen.

Tot zover en succes Hans

Reactie van wilma op 7 April 2013 op 8.29: Goedemorgen Addy en Anne,

geen enkele droom is te mooi om waar te kunnen zijn en de meest grote dingen beginnen met een droom !

Ik zou jullie niet kunnen helpen vwb het oplossen van jullie vragen, want uiteindelijk moet er een keer een beslissing worden genomen en die kun je alleen maar zelf nemen. Andere mensen (bijv. Wim van Teeffelen, zoals Boudewijn al aangeeft) zijn thuis op het gebied van de raad- en regelwetgeving en die zou je kunnen benaderen.

Het enige wat ik jullie zou kunnen zeggen is dat als je een droom hebt, hoe stout die ook mag lijken in de ogen van anderen, en die je op een bepaald moment gaat realiseren, dan heb je voor de rest van je leven een soort overwinningsgevoel. Zoiets van : dat heb ik toen gekund, alles wat erna komt is kleiner en uiteindelijk bijzaak. Dat neemt natuurlijk niet weg dat je niet als een kip zonder kop de straat op moet rennen, maar soms kan denken, denken en nog eens denken een rem zetten op een persoonlijke levensvervulling.

Kortom : ik wens jullie heel veel sterkte met het omwerpen van de blokkades, maar vooral heel veel geluk in jullie leven, in Frankrijk of elders.

Fijne zondag.

Reactie van wilma op 7 April 2013 op 8.36: PS Overigens Addy, met jouw kappersdiploma's zou je misschien een mobiele kapperssalon kunnen beginnen (ik heb de indruk dat je naar het platteland wil) voor oudere en/of zieke mensen die zich niet kunnen verplaatsen. Toen mijn schoonmoeder in het ziekenhuis lag in haar laatste levensfase, heb ik me gek gezocht naar een kapper die bereid was om haar haar te doen ...

Ik noem maar even een zijstraat hè !

Reactie van Matty Willigenburg op 7 April 2013 op 9.28: Beste Addy, het is geweldig een droom te hebben en die te gaan realiseren. Maar doe niets overhaast en laat je meer dan goed informeren . Het is erg behulpzaam om al vanaf het begin de taal behoorlijk te spreken...anders vraag je erom dat er veel dingen misgaan ( en dat kost veel geld meestal)
Negen jaar geleden, na het plotseling overlijden van mijn echtgenoot, ben ik zelf aan mijn droom begonnen. Goed geinformeerd, met voldoende buffers, redelijke kennis van de Franse taal, een reeele planning, een goede architect voor de verbouwing, bekend met wet en regelgeving.....en dan nog! Ik heb er geen seconde spijt van, maar ik had mezelf een hoop narigheid kunnen besparen als ik nog iets beter geinformeerd zou zijn geweest en nog beter de taal zou spreken. Ik dacht de nonnen uit Vught te kunnen overslaan om kosten te besparen....dat was geen goede keus en miscommunicatie met de werklui heeft veel meer gekost dan twee weken intensieve taaltraining. Ik zeg dit niet om je af te schrikken, maar juist om je aan te moedigen weloverwogen keuzes te maken. En wens je daarbij veel succes!

Reactie van Willy op 7 April 2013 op 10.00: Ben het volkomen eens met Sanlam !

Ik denk dan je vooral niet over het hoofd moet zien dat die ouders, gezien de taal, volledig op jullie aangewezen zijn... Bij het ouder worden zie je veel Nederlanders weer terug gaan : "moerstaal" komt weer boven ! Ik wens jullie veel plezier want een plezier moet het blijven !

Reactie van Eric Pantekoek op 7 April 2013 op 10.13: Hoi Addy,

Oei, op dit forum zeggen dat alle tips en adviezen zijn welkom is niet verstandig! ;-)

Laat je vooral niet ontmoedigen door negatieve 'eigen-nederlanders-eerst'-zuurpruimen op dit forum. Het is een virus...

Laat je ook niet te veel leiden door adviseurs in wiens eigen belang het is om zelf zoveel mogelijk beren op de weg te gooien. Immers, zoveel mogelijk problemen, zoveel mogelijk business!

Gewoon common sense hebben en de tijd nemen om met woordenboek en google translate alle documenten goed door te nemen en dingen die je niet snapt te vragen en nog eens te vragen. Notaris, meneeren en mevrouwen van de bank, burgemeesters, gemeentesecretarissen, KvK: net zo lang laten uitleggen tot je het snapt!

Een goed boek ter voorbereiding is Wonen en Werken in Frankrijk. Ook dit is enigszins een 'beren-op-de-weg'-boek, maar bevat toch met name praktische info over koopaktes, hypotheken etc.

Het meeste is in Frankrijk net zo als in Nederland en allemaal best wel logisch eigenlijk....

Ik weet niet waar in de Puy-de-Dome je aan het kijken bent, maar waar wij zitten (onder de rook van de Puy-de-Sancy) zitten veel Engelsen en Nederlanders. Ik kom zelf ook uit de IT en merk aan de frequentie waarmee dat ik gevraagd wordt computerprobleempjes op te lossen dat er veel behoefte is en dit soort kennis op het platteland. Er zijn zo te zeggen best veel bejaarden hier die niet weten waar de 'any-key' zit.

Dan toch nog 1 wijsneus-tip: Onderschat niet de onderhandelingen over het stuk grond! Grond is heilig voor de mensen hier. Wij hebben vaak klanten in ons hotel die hier verblijven terwijl ze in onderhandeling zijn over de aanschaf van een huis. Regelmatig ketsen deals af vanwege een lullig stukje grond dat de verkoper of de kinderen van de verkoper niet uit handen wil geven...

Succes!

Eric

Reactie van Henny Rottier op 7 April 2013 op 10.15: Dag Addy en Anny 7 jaar geleden ben ik alleen nar frankrijk gekomen ondanks de soms (goedgemeende )adviezen van de omgeving om het niet te doen.

Een ding heb ik geleerd in het leven. Mocht je een sterke wens of uitdaging aan willen gaan en je twijfelt. bedenk je dan hoe het na een jaar aan zal voelen als je niet het lef gehad hebt of je hebt je laten ontmoedigen. Het is net als met het lopen over een vuurbaan(zelf gedaan) richt je aandacht op het doel en je overwint alle opstakels.

Veel succes! Henny

Reactie van Brittany op 7 April 2013 op 10.28: Zoals iedereen al zei: Informatie inwinnen beter 10 keer dan een keer. Jullie zijn nog jong en het lukt vast wel. maar er komt een hele papierwinkel aan te pas. Je kunt beter gaan wonen waar je werk vindt en niet omgekeerd. Physiotherapeut is een beschermd beroep in Frankrijk en je kunt niet zomaar aan de slag. En werk vinden in Frankrijk (zeker op het platteland) als je geen Frans spreekt is wel heel erg moeilijk. Maar zoals iedereen al aanraadt ga bij Wim van Teeffelen te rade, hij is dé persoon die je hiermee kan helpen.
Ik denk dat het nog een beetje te vroeg is en dat er veel meer moet worden geregeld.

Wat je ouders betreft: Ik weet niets van hun medische situatie, maar zijn ze verzekerd als ze naar Frankrijk verhuizen? En hoe zou men zich moeten uitdrukken om iets uit te leggen aan een dokter ? Fransen spreken heel slecht hun talen. Ik zou zeker eerst zelf de sprong maken en als alles goed gaat kunnen je ouders bijvoorbeeld in de zomermaanden komen logeren. Of als je helemaal naar het zuiden zou gaan, zouden ze kunnen komen overwinteren. Maar ik zou, zeker als je moeder medische problemen heeft, in de Nederlandse zorg blijven, en gewoon in Nederland in hun eigen huis blijven wonen.

Reactie van Augusta op 7 April 2013 op 10.47: Dag Addy en Anne,

Maak goed het onderscheid tussen Frankrijk "vakantieland" en Frankrijk "woonland."

Vraag jezelf af of het een uitstekend moment is om te kopen. Vele buitenlanders hebben in gehuchtjes in het "France Profonde" geinvesteerd en fors gerenoveerd daar ze er van overtuigd waren dat ze er de rest van hun leven zouden blijven. Mocht dat inderdaad zo zijn, des te beter.

Mocht dat echter niet zo zijn, wees je er dan van bewust dat een verkoop, in de huidige omstandigheden, veel geld kan gaan kosten.

De tendens van de Fransman is momenteel zo dicht mogelijk bij een locatie te wonen waar voorzieningen zijn. (Winkels, artsen, verplegend personeel, scholen en kinderopvang, sportaccomodaties). Tien kilometer van een dergelijke locatie is de uiterste limiet. Een huis kan nog zo mooi zijn, als de afstand meer dan 10km bedraagt, wordt een verkoop bijna onmogelijk. Zelfs sterk in prijs dalen geeft geen absolute garantie. Dan word je gedwongen om te blijven.....

Voordat je alle schepen in Nederland verbrandt, kun je misschien eerst beter een jaar huren. Werk vinden (en behouden), je de taal eigen maken, kortom "inburgeren" op een veilige manier.

Tien jaar gelden zou ik gezegd hebben "waag de stap, doe waar je zin in hebt". Nu ligt dat toch heel anders. Hetgeen over tien jaar ook weer kan verschillen.

Anderen zullen jullie weer iets anders zeggen. Ik heb er te veel op hun b.k zien gaan, die nu in een financieel uitzichtloze situatie zijn beland. Een ieder heeft zijn eigen motivatie wat uiteraard zeer persoonlijk is. De basis van het financiele aspect is echter voor een heleboel dezelfde.

Groet

Bernadette

Reactie van Eric Pantekoek op 7 April 2013 op 10.56: @ Sanlam: "En het oplossen van hier en daar een computerprobleempje is niet hetzelfde als een echte baan in de ICT sector."

Euh... Ja wel. Als je dat goed aanpakt. Je leert wat van hardware erbij zodat je een harde schijf of grafische kaart kan vervangen, je wordt reseller van deze componenten en gebruikerssoftware (Microsoft, McAfee etc.), je gaat het onderhoud te doen bij kleine kantoortjes, winkels in de regio (makelaars, notarissen, advocaten etc.), ga zo maar door.

Het zien van de mogelijkheden is belangrijker dan het zien van de problemen. Maar dat zal te maken hebben met levensinstelling denk ik.

Overigens wilde ik in mijn vorige reactie op geen enkele wijze laatdunkend doen over het werk van Wim van Teeffelen. Ik ken de beste man niet en hij biedt denk ik een dienst die voor veel Nederlanders heel nuttig kan zijn. Het ging mij om de algemene stelling dat je je niet moet laten ontmoedigen door mensen die problemen opwerpen. Je moet ze aanhoren en ze daarna op eigen meritus beoordelen.

In navolging op de verstandige reacxtie van eddy: IBM research lab in Montpellier, was mij een beetje te warm en ik wilde perse uit de IT, maar het zit vol met buitenlanders en er is veel vraag naar technische expertise.