Le Coustal

Gisteren brachten we een bezoek aan het domein Le Coustal. Met zijn kleurrijke bewoners Jeanine, Alain, Carine en Jean-Roger. Beter gekend als J.R. Zonder cowboyhoed weliswaar. Maar wel met gummilaarzen. En tractor.

U moet weten dat Le Coustal grenst aan het landgoed Le Manoir de Montauriol in Gavaudun en eigenlijk een immense hoeve is.

We kregen er een rondleiding en we keken onze ogen meer dan uit. Zonne niet in het minst.

Achtduizend kippen. Een vijftigtal koeien met hun kalfjes. Een varken. Een kudde schapen. Papegaais en vogels van alle pluimage.En dan vergeet ik nog de honden en de katten. Zonne reed er als een volleerde jockey zelfs op een pony.

We dronken er een Frans biertje, brachten samen de koeien op stal en werden zelfs uitgenodigd om er samen het avondmaal te gebruiken. En dit voor de eerste keer dat we er op het erf kwamen. Om u maar eens te zeggen hoe sympathiek we wel niet moeten overkomen. Maar vooral ook om u maar eens te zeggen hoe gastvrij de mensen in het zuiden van Frankrijk wel niet zijn. Je hebt geen predictor nodig om te voorspellen dat Zonne er de komende jaren veel tijd zal spenderen. En wij wellicht ook.

Vrolijk als een zwerm leeuweriken keerden we gelukkig en dankbaar huiswaarts.

Het is trouwens opmerkelijk dat een eeuwenoude boerderij in het zuiden van La douce France van origine een Nederlandstalige naam draagt. Le Coustal. Toepasselijker kan je het echt niet verzinnen. Het ontroert me zelfs een beetje. Maar dan echt wel maar een heel klein beetje. Te verwaarlozen eigenlijk. Maar toch.

Van uw correspondent ter plaatse.

Groetjes vanuit het paradijs.

A+

• http://detweekaas.blogspot.fr/