Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Weergaven: 815
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Goed dat je even stilstaat bij het overlijden van Paul Bocuse, Sylvain! Vanmorgen vroeg had ik al een artikel in Lexpress.fr over hem gelezen. Ook daarin wordt verhaald hoe hij president Giscard d'Estaing zijn beroemde truffelsoep voorzette met de woorden: "Président, il faut casser la croûte!"
Hij was ook bekend om zijn mooie uitspraken: "Het leven is een klucht. Dat heb ik al begrepen toen ik 19 was, tijdens de oorlog. Terwijl om me heen mijn kameraden sneuvelden, vroeg ik me af: "Waarom ik niet?" Geluk hebben, gezondheid, werk en diepe spot zijn sindsdien mijn uitgangspunten."
Toen iemand hem vroeg naar zijn opleiding, antwoordde hij: "Ik heb twee "bacs". Een bac met koud water en een bac met warm water."
Over de getatoeëerde haan op zijn arm: "Dat is m'n vriendje. Als iemand me ergert praat ik zachtjes met hem. Dat kalmeert me. En het brengt de ander van zijn stuk."
Over vrouwen: "Ik houd van vrouwen. We leven tegenwoordig veel te lang om je hele leven te delen met één vrouw." En: "Ik heb drie sterren, drie bypasses en ik heb altijd drie vrouwen gehad."
Een bijzonder mens.
Merci, @Theodora Besse
Wie heeft zijn kookboek niet in de kast staan; La nouvelle Cuisine.
Mooie recepten, maar je ging wel met hoger van tafel. De porties waren minimaal.☺
Ik heb zijn kookboek niet in de kast staan, Hans. De nouvelle cuisine vind ik trouwens een probaat middel tegen de vraatzucht van de moderne westerse mens.
Sylvain, het valt me op dat je in je titel schrijft dat Paul Bocuse "n'est plus". Dat vind ik als Nederlandse duidelijker dan wat ik altijd in de Midi Libre lees, dat iemand "ons heeft verlaten" (nous a quittés) of zelfs dat hij "is verdwenen" (a disparu). Dan denk ik altijd dat hij is weggelopen of ontvoerd is, hoewel ik langzamerhand natuurlijk wel begin te wennen aan deze omzichtige manier om de dood te benaderen.
@ Theodora
Ik heb niets tegen minder eten, maar als je heel veel geld moet betalen voor een maal, dan wil ik er in ieder geval niet met honger weggaan.
Voor de dood heeft men overal eufemismen; ook in het Nederlands. Verscheiden, weggaan, heengaan, verlaten, sterven, de pijp aan Maarten geven, de pijp uit gaan. De mens is dikwijls bang voor de dood en gaat er daarom omzichtig mee om.
Hans, met honger vertrekken uit een restaurant overkomt mij nooit. Ik moet veel vaker vragen of ze iets voor me willen inpakken. Het antwoord luidt steevast: "Natuurlijk, madame." Maar ja, ik eet nooit in dure restaurants. Vroeger wel, op kosten van de zaak of uitgenodigd als verslaggeefster.
Vond ik dat lekkerder dan het eten in de restaurants waar ik nu eet? Helemaal niet. En in ieder geval is er nu veel minder gedoe omheen. Geen livreiers en zo, die met theatrale gebaren hotelzilveren deksels omhoog tillen en met uitgestreken smoelwerken verbaasde en waarderende gezichten verwachten. Gewoon eten en drinken en blij zijn dat je überhaupt te eten en te drinken hébt. Ik denk dat Paul Bocuse het daar volledig mee eens zou zijn...
Natuurlijk kent ook de NL taal allerlei eufemismen voor doodgaan. Maar ik had het over krantenkoppen. NL kranten schrijven weliswaar niet: "Paul Bocuse is dood", maar wel: "Paul Bocuse is overleden". Heel misschien zullen ze schrijven: "Paul Bocuse is niet meer", zoals Sylvain. Maar je leest zelden: "Paul Bocuse heeft ons verlaten". En "Paul Bocuse is verdwenen" schrijft niemand.
Wat dat betreft ben ik het helemaal met je eens. Ook ik at op uitnodiging regelmatig in sterrenrestaurants. Hier eten we wel eens in een restaurant met een vermelding in de gids. Dat is met € 50 per couvert nog te doen. Maar ik eet net zo lief in een gewoon restaurant; liefst tussen de middag. Ik vond die sterren restaurants een heel gedoe. Het werd ook niet op prijs gesteld als je daar in een spijkerbroek naar toe ging. Tegenwoordig zal dat wel veranderd zijn.
In Nederland is men toch wat directer met het woordgebruik dan in Frankrijk. Zeker wat de krant betreft, maar in overlijdensadvertenties treft men die eufemismen nog wel aan. Hij is van ons heen gegaan, is een heel veel voorkomende term. In het Engels gebruikt men wel gewoon "to die"
Nog een prettige zondagavond
Een uitspraak van Monsieur Paul over de Nouvelle Cuisine:
"Rien dans l'assiette, tout dans l'addition !"
@ Sylvain: In 1936 was hij volgens mijn berekening 9 jaar, erg jong om onroerend goed te kopen !
Joost Kubbe, makelaar en meer.
Paul Bocuse is geboren op 11 februari 1926. In 1936 was hij dus 10 jaar oud. Goed opgelet, Joost! Ik heb het even opgezocht in de Wikipedia. Daar staat:
"En 1958, il rentre définitivement à Collonges et obtient sa première étoile au Guide Michelin avec son père, qui disparaît un an plus tard. Il reprend L'Abbaye de Collonges (aan de oevers van de Saône, TB), dont il fait un haut lieu de réception de prestige."
Toen was hij dus 32 jaar. Pikant detail (zie discussie tussen Hans en mij hierboven): in deze tekst "verdwijnt" (= overlijdt) zijn vader een jaar later.
Op onze startpagina een link naar een heel mooi artikel over Bocuse in de NRC: "Paul Bocuse: redder van de franse keuken". Daarin wordt gezegd dat hij het familierestaurant aan de oevers van de Saône in 1956 overnam.
Voor Hans: het artikel meldt dat Bocuse eens zou hebben gezegd dat "men na een goede maaltijd nog een beetje honger moet hebben."
Nog een uitspraak: "Ik zal in de oven eindigen." Zijn as wordt volgens zijn wens verstrooid boven de Saône.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr